Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου ζει στους εργατικούς αγώνες του σήμερα ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που φέρνουν κυβέρνηση-Τρόικα-εργοδοσία

Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Επίκαιρο όσο ποτέ το αγωνιστικό παράδειγμα και η θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, της φοιτήτριας, μέλος της ΚΝΕ που δολοφονήθηκε από τον εργοδοτικό τραμπούκο Μάριο Χαρίτο στις 28 Ιούλη του 1980, όταν η εργοδοσία της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ προσπαθούσε να εμποδίσει τις εξορμήσεις του εργατικού κινήματος στο χώρο δουλειάς.

Σήμερα το αγωνιστικό αυτό παράδειγμα είναι ο μόνος δρόμος, όταν η δουλειά, το μεροκάματο, τα δικαιώματα και η ίδια δυνατότητα των εργαζομένων να αγωνίζονται μπαίνουν στο στόχαστρο κυβέρνησης-ΕΕ σαν αποτέλεσμα των τριών μνημονίων, με τις πλάτες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που πλαισίωσε το «εθνικό μέτωπο» με την εργοδοσία.

Είναι ανεξίτηλο το στίγμα της ενοχής του κόσμου του κεφαλαίου που υπερασπίζεται τα κέρδη ισοπεδώνοντας το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων. Αυτός ο κόσμος της κρατικής καταστολής, της εργοδοτικής καταστολής και των ξεπουλημένων τραμπούκων, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δεν αλλάζει, παρά μόνο ανατρέπεται.

Είναι στήριγμα και πηγή δύναμης το παράδειγμα της Σ. Βασιλακοπούλου, της στράτευσης της νεολαίας στην πάλη για τη δικαίωση του κόσμου της δουλειάς, για μια καλύτερη ζωή, για έναν καλύτερο κόσμο. Το έχουμε ανάγκη στην μάχη που βρίσκεται μπροστά μας ενάντια στις εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ, τις «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ», την ασυδοσία της εργοδοσίας, την ανάπτυξη σε βάρος εργαζομένων και περιβάλλοντος που σχεδιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα κέρδη που διασφαλίζουν κεφάλαιο και τράπεζες.

Τιμάμε τη Σ. Βασιλακοπούλου, δεν συγχωρούμε τους ενόχους, παλεύουμε ενάντια στο σύστημά τους, δεν υποστέλλουμε τη σημαία της πάλης για το δίκιο του εργάτη και την κοινωνική απελευθέρωση, τη σοσιαλιστική προοπτική και τον κομμουνισμό.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την επίθεση της κρατικής καταστολής στις καταλήψεις στέγασης προσφύγων και αλληλεγγύης

Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης

Επίδειξη ακραίου κρατικού αυταρχισμού και καταστολής ήταν η εισβολή της αστυνομίας στους κατειλημμένους χώρους φιλοξενίας προσφύγων στο Ορφανοτροφείο της Τούμπας, στη Λ. Νίκης και στην Κ. Ντηλ τα χαράματα της Τετάρτης 27.7.16 και οι μαζικές προσαγωγές προσφύγων και αλληλέγγυων. Αυτή είναι η Ελλάδα και η Δημοκρατία του 2021 που υπόσχεται ο Α. Τσίπρας. Για όλα αυτά τα αίσχη προειδοποιούσε η κυβερνητική συγνώμη του αν. υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλα προς τον Ν. Δένδια που σαν υπουργός οργάνωσε τις ρατσιστικές επιχειρήσεις «Ξένιος Δίας» επί κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τους πρόσφυγες δεν είναι παρά κομμάτι της άθλιας αντιμετώπισης των προσφύγων από την ΕΕ με φράχτες όπως αυτούς στον Έβρο, στοίβαγμα κάτω από απάνθρωπες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και με το θλιβερό αποτέλεσμα 3.000 πνιγμένους στη Μεσόγειο. Η  ΕΕ χτίζει μια Ευρώπη-Φρούριο, ενώ ταυτόχρονα πρωταγωνιστεί στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Αν. Μεσόγειο και Μ. Ανατολή που προκαλούν την προσφυγιά και τη μετανάστευση.

Η κυβέρνηση οργάνωσε την πολυδάπανη επιχείρηση καταστολής, την ίδια στιγμή που αρνείται να διασφαλίσει ανθρώπινους όρους ζωής στους πρόσφυγες, επειδή είναι απόλυτα εχθρική σε κάθε αγωνιστική κίνηση αλληλεγγύης σε αυτούς. Όποιος δεν είναι ενεργούμενο της κυβέρνησης, των ΜΚΟ, προπαγανδιστής της ΕΕ, βρίσκεται στο στόχαστρο. Καθόλου τυχαία δεν ήταν λοιπόν η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα ενάντια στο «No Border Camp». Αυτή η αστυνομική βαρβαρότητα που με τις πρωινές εφόδους θύμισε σκοτεινές μέρες, είναι κομμάτι αξεχώριστο της μνημονιακής πολιτικής που βάζει στο στόχαστρο τα δικαιώματα των εργαζομένων, των φτωχών, του λαού.

Η υποκρισία με την οποία ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ και τα φερέφωνά του σπεύδουν να ανακοινώσουν ότι δήθεν διαφωνούν με αυτές τις πρακτικές καταστολής, δεν ξεγελά κανένα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι εχθρική στο κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.

Η λαϊκή αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, η απαίτηση για ανοιχτά σύνορα και ανοιχτές πόλεις που εκφράστηκε μαζικά όλη τη φετινή χρονιά, δεν πρόκειται να σταματήσει με τον αυταρχισμό και τα ΜΑΤ. Είναι κομμάτι της πάλης για μια καλύτερη, αξιοπρεπή ζωή, με δικαιώματα και ελευθερίες, είναι ανάγκη ζωής και γι’ αυτό θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απαιτεί μαζί με όλο το αντιρατσιστικό κίνημα και όλους όσους υπερασπίζονται το δικαίωμα των προσφύγων σε μια καλύτερη ζωή, την άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων και το σταμάτημα κάθε δίωξης και γενικότερα της επίθεσης στους πρόσφυγες και στις δημοκρατικές ελευθερίες.

H ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την επέτειο εισβολής του τούρκικου στρατού και την διχοτόμηση της Κύπρου

Σε καμπή βρίσκεται το Κυπριακό 42 χρόνια μετά την εισβολή του τουρκικού στρατού τον Ιούλη του 1974. Μία εισβολή που ήταν η συνέχεια του πραξικοπήματος Σαμψών στη Κύπρο που οργάνωσε η ελληνική Χούντα. Ο πόλεμος και η δράση των ακροδεξιών παραστρατιωτικών, η προσφυγιά, τα απανωτά πλήγματα στα δημοκρατικά δικαιώματα, η διαίρεση της Κύπρου ήταν το αποτέλεσμα των εθνικιστικών ανταγωνισμών που τροφοδότησε η αστική τάξη σε Ελλάδα και Τουρκία. 

Η συνεχιζόμενη στρατιωτική παρουσία ελληνικού και τουρκικού στρατού στο νότιο και βόρειο τμήμα του νησιού μαζί με τον έλεγχο του 2% της Κύπρου από τη Βρετανία με τη μορφή βάσεων σε Ακρωτήρι και Δεκελί, σηματοδοτούν τη διαρκή ιμπεριαλιστική παρουσία στο νησί.

Η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ το 2003 όχι μόνο δεν έλυσε το Κυπριακό, αλλά αντίθετα όξυνε τους ανταγωνισμούς στο νησί και στις μέρες της κρίσης τη βύθισε σε μνημόνιο με αντεργατικά μέτρα με ευθύνη και υλοποίηση της «κυβερνώσας Αριστεράς» του ΑΚΕΛ και της δεξιάς του Αναστασιάδη.

Σήμερα οι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ απεργάζονται νέα σχέδια δήθεν λύσης του κυπριακού. Όπως έδειξε και το σχέδιο Ανάν, αυτά τα σχέδια αφήνουν στο περιθώριο το λαό, συντηρούν την εθνική και θρησκευτική διαίρεση, επιβάλλουν τον έλεγχο και την επιτροπεία από τους ιμπεριαλιστές. Ειδικά σήμερα κάθε παρόμοια εξέλιξη είναι διπλά επικίνδυνη, καθώς οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι τυχοδιωκτισμοί των αστικών τάξεων της Αν. Μεσογείου φέρνουν πόλεμο, προσφυγιά, φτώχεια, εθνικιστικό μίσος και εκμετάλλευση.

Η μόνη λύση για το Κυπριακό είναι μία Κύπρος ενιαία κι ανεξάρτητη, έξω από την ΕΕ, χωρίς ξένους στρατούς, βάσεις και εγγυήτριες δυνάμεις, με πλήρη ισοτιμία των κοινοτήτων της. Μόνο έτσι θα οικοδομήσουν ένα κοινό μέλλον η ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα που δεν μπορεί παρά να έρθει μέσα από τον αγώνα ενάντια στο εθνικιστικό μίσος και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η ελπίδα βρίσκεται στον κοινό αγώνα των λαών σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο ενάντια σε κεφάλαιο, ιμπεριαλισμό, πόλεμο, ρατσισμό, εθνικισμό και φασιστική απειλή, για την ειρήνη, την ελευθερία και το τέλος της εκμετάλλευσης που η προοπτική του σοσιαλισμού μπορεί να εξασφαλίσει.

Απλή αναλογική. Άλλο ένα φιάσκο της κυβέρνησης

Ψηφίστηκε την Πέμπτη 21.7. στη Βουλή ο νόμος που ψευδεπίγραφα (όπως συνηθίζει, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι) η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποκάλεσε απλή αναλογική, συνεχίζοντας την παράδοση των καλπονοθευτικών εκλογικών νόμων παραχάραξης της λαϊκής βούλησης και στήριξης της εξουσίας της άρχουσας τάξης.

Υποκριτικές αποδείχτηκαν οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ  που παλιότερα μιλούσε  για απλή και ανόθευτη αναλογική, ως το μόνο δίκαιο εκλογικό σύστημα. Στην πράξη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδίωκε την κατάργηση του μπόνους, μπροστά στο φόβο της φθοράς από τη διαχείρισης του μνημονίου και παζάρευε με τα κόμματα της μνημονιακής αντιπολίτευσης τη μοιρασιά την κυβερνητικής εξουσίας. Ένα παζάρι στο οποίο πρόθυμα μπήκαν ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Λεβέντης, ενώ η ΝΔ επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά πόσο υποτιμά τη δημοκρατική βούληση του λαού, καθώς είναι απαρέγκλιτα αφοσιωμένη στη  διαχείριση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας και στην επιδίωξή της να επανέλθει στην κυβέρνηση.

Μαύρη σελίδα το παζάρι της κυβέρνησης με τη φασιστική Χρυσή Αυγή με άγνωστα ανταλλάγματα, αλλά κυρίως το πλασάρισμα της εγκληματικής οργάνωσης σαν υπεύθυνη πολιτική δύναμη. Μόνο το γεγονός ότι δε χρειάστηκαν τελικά οι ψήφοι των φασιστών φρέναρε την υπερψήφιση του εκλογικού νόμου από τη Χρ. Αυγή, αφού πρώτα ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης φρόντισε να αποδεχτεί μια τέτοια πιθανή προσφορά συμβάλλοντας στο πολιτικό «ξέπλυμα» του φασισμού.

Πολιτικά απαράδεκτη για την Αριστερά είναι η στάση του ΚΚΕ που εγκατάλειψε τη στάση αρχών υπέρ της απλής και άδολης  αναλογικής και διευκόλυνε το σχέδιο της κυβέρνησης υπερψηφίζοντας τον εκλογικό νόμο. Δε σώζει τα προσχήματα η καταψήφιση του άρθρου για το όριο εισόδου στη βουλή, γιατί αυτό θα ισχύει μαζί με τον υπόλοιπο νόμο που υπερψήφισε το ΚΚΕ. Απλή αναλογική είναι μία και μόνη, χωρίς όρια και άλλα εμπόδια στη έκφραση της λαϊκής ψήφου. Όπως ακριβώς την περιγράφουν τα νομοσχέδια που παλιότερα κατέθεταν και στήριζαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Είναι καιροσκοπική η στάση του ΚΚΕ που βάζει πλάτη στην κυβερνητική μεθόδευση να αποκλείει ριζοσπαστικές φωνές και δυνάμεις της Αριστεράς και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανάμεσά τους.

Το αίτημα για απλή αναλογική παραμένει επίκαιρο, μαζί την απαίτηση για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες που χτυπιούνται βάναυσα στην εποχή των μνημονίων που δρομολογούν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ. Τα καλπονοθευτικά συστήματα που αναπαράγουν το χρεοκοπημένο πολιτικό σκηνικό και τα στηρίγματά του, είναι ένα από τα εργαλεία της καθυπόταξης του λαού και φυσικά το έλλειμμα δημοκρατίας δεν ξεπερνιέται απλά με τον εκλογικό νόμο. Το καθεστώς της επιτροπείας από την Τρόικα που επιβάλλουν τα μνημόνια και η συμμετοχή στην ΕΕ, ο γενικευμένος κρατικός αυταρχισμός και η αστυνομοκρατία στα κέντρα των πόλεων, η εργοδοτική αυθαιρεσία και ποικιλόμορφη βία, η δράση των φασιστικών, ρατσιστικών και παρακρατικών ομάδων δείχνει πόσο αναγκαίος είναι σήμερα ο αγώνας για περισσότερη και αληθινή δημοκρατία και ελευθερία. Αυτός ο αγώνας συνδέεται άρρηκτα στην εποχή μας με την πάλη ενάντια στην  κυριαρχία του κεφαλαίου, για την κοινωνική απελευθέρωση και το σοσιαλισμό.

Για τις εξελίξεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η αποτυχία του αντιδημοκρατικού – αντιλαϊκού στρατιωτικού πραξικοπήματος πυροδότησε εξελίξεις στη γείτονα που υπογραμμίζουν τεράστιους κινδύνους για τα εργατικά κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Η κήρυξη της Τουρκίας σε "κατάσταση έκτακτης ανάγκης" για τους επόμενους τρεις μήνες, σε συνδυασμό με τις δεκάδες χιλιάδες εκκαθαρίσεις μέσα σε λίγες μέρες στο κράτος, τις επιθέσεις ενάντια σε αριστερούς, Κούρδους  και άλλες εθνότητες, τα βασανιστήρια, την απόφαση περί αναστολής εφαρμογής της ευρωπαϊκής σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κυβερνητική πρόθεση για επαναφορά της θανατικής ποινής,  δείχνουν ότι μετά το αποτυχημένο  πραξικόπημα μερίδας του στρατού, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το «επίσημο» πραξικόπημα της κυβέρνησης Ερντογάν.

Η προσπάθεια εκμετάλλευσης από το Ερντογάν της αποτυχίας του πραξικοπήματος για να εδραιώσει μια ολοκληρωτική εξουσία, υπό κοινοβουλευτικό μανδύα,  οδηγεί σε κατάπνιξη των λαϊκών ελευθεριών, ένταση του πολέμου ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, σημαίνει κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη, την τούρκικη και κούρδικη αριστερά.  Παράλληλα κλιμακώνεται η αστάθεια στην περιοχή, αφού η τούρκικη κυβέρνηση θα κλιμακώσει την πολεμική της εμπλοκή μέσα κι έξω από τη χώρα, στο πλαίσιο ενός κουβαριού αμείλικτων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κι αντιθέσεων.

Τεράστιες οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία κυριολεκτικά «παίζει με τη φωτιά» προωθώντας τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης βαθαίνοντας την εμπλοκή της στους πολεμικούς ανταγωνισμούς, διεκδικώντας σε συνεργασία με Η.Π.Α. – Ε.Ε. να αναδειχθεί σε «δύναμη σταθερότητας» στην περιοχή,  διατηρώντας τον αντιδραστικό άξονα με Αίγυπτο και Ισραήλ κι αναζητώντας νέες ισορροπίες και συμμαχίες.

Συμπαράσταση μέχρι τη νίκη στον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει και στηρίζει τον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο και την 24ωρη απεργία την Παρασκευή 22/7 που αποφασίστηκε από τη σύσκεψη των επιτροπών αγώνα των υποκαταστημάτων της Αθήνας στη βάση της κλιμάκωσης και του συντονισμού με το σωματείο εργαζομένων του Μαρινόπουλου στη Βόρεια Ελλάδα. 

O όμιλος Μαρινόπουλου έχει ζητήσει να υπαχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, έχει ήδη κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα, έτσι ώστε μέχρι τον Σεπτέμβρη, που θα γίνει η εκδίκαση της κύριας αίτησης, να μην μπορεί κανένας από αυτούς στους οποίους χρωστάει η επιχείρηση, να προχωρήσει σε διωκτικά μέτρα για να πάρει τα χρωστούμενα.
Παρ’ ότι εξαιρούνται οι εργαζόμενοι προς το παρόν, δεν χωράει κανένας εφησυχασμός και καμία εμπιστοσύνη στα σχέδια της εργοδοσίας. Αντίθετα χρειάζεται οργάνωση και αγώνας σε κάθε χώρο δουλειάς για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας και να μην γίνει καμία βλαπτική μεταβολή στις εργασιακές σχέσεις.
Οι επιχειρήσεις Μαρινόπουλος είχαν δεσπόζουσα θέση στην ελληνική αγορά τα προηγούμενα χρόνια, με υψηλή κερδοφορία που τα αφεντικά τους με σχέδιο και προγραμματισμό αφού φρόντισαν και μετέφεραν τα κέρδη τους σε άλλες εταιρείες και επενδύσεις, τις άφησαν να καταρρεύσουν όταν  δεν ήταν πλέον τόσο κερδοφόρες, Αφού λυμάνθηκαν την υπεραξία των εργαζομένων τους, τώρα τους αφήνουν αντιμέτωπους με την ανεργία και το περιορισμό των δικαιωμάτων τους. Σημαντική ευθύνη για τις εξελίξεις φέρει και το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και διατηρεί και η σημερινή, αφού έτσι δίνεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να προστατεύει τα κέρδη του και να φορτώνει το κόστος «διάσωσης» της επιχείρησης στου εργαζόμενους, οι οποίοι με τα σχέδια εξυγίανσης και διάσωσης της επιχείρησης θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο. Στο στόχαστρο θα μπουν τα εργατικά δικαιώματα, αφού «σχέδια εξυγίανσης» κι «εξορθολογισμός δαπανών» στην αμείλικτη καπιταλιστική γλώσσα σημαίνει κλεισίματα καταστημάτων, απολύσεις, μειώσεις μισθών, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, ένταση του αυταρχισμού και της εργοδοτικής δεσποτείας.   

Για την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία και τις εξελίξεις

Ανακοίνωση της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής

Για την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία και τις εξελίξεις.

1. Η βαθιά δομική συστημική κρίση, η ένταση του κοινωνικού πολέμου ως αναγκαίο στοιχείο του αστικού σχεδίου για την υπέρβασή της, η ένταση της πολεμικής απειλής και η κλιμάκωση των ενδοαστικών ανταγωνισμών και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, η περιστολή των ελευθεριών και των δικαιωμάτων σ’ ένα έδαφος σύγχρονου ολοκληρωτισμού για τα συμφέροντα του κεφαλαίου αποτελούν τη μήτρα παραγωγής συνεχών επικίνδυνων αντιλαϊκών εξελίξεων σε βάρος των εργαζομένων και των λαών. Τελευταίος, για την ώρα, κρίκος στην αλυσίδα αυτών των εξελίξεων αποτελεί η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία που εκδηλώθηκε την Παρασκευή 15/7 τη νύχτα. 
2. Καταδικάζουμε κάθε αντιδημοκρατική πραξικοπηματική ενέργεια. Καμία σχέση δεν έχει με τα λαϊκά δικαιώματα και την προστασία – διεύρυνσή τους, ίσα – ίσα είναι ενέργεια που στρέφεται ενάντια στο λαό. Δεν έθεσε το ζήτημα της αλλαγής της πολιτικής του «σουλτάνου» Ερντογάν ως προς τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα, διεκδίκησε τη συνέχεια της ίδιας πολιτικής φέρνοντας στη νομή της εξουσίας άλλες μερίδες της αστικής τάξης με τη διαπλοκή τους με διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα. 
3. Η κυβέρνηση Ερντογάν είναι μια κυβέρνηση εχθρική για το λαό, τα κινήματα, τους αγωνιζόμενους Κούρδους και την αριστερά. Έχει ασκήσει μια πολιτική έντασης του αυταρχισμού, συγκέντρωσης υπερεξουσιών, σταθερής πολεμικής εμπλοκής στις ζέουσες εστίες της περιοχής, καταπάτησης κάθε έννοιας δικαιώματος της εργατικής τάξης, συνεχούς καταστολής σε δημοκρατικά και αριστερά κόμματα κι οργανώσεις. Είναι σίγουρο ότι η επικράτησή του σ’ αυτή τη μάχη θα οδηγήσει σε νέα ένταση της ίδιας πολιτικής προώθησης νέων αυταρχικών και αντιδημοκρατικών μέτρων. Ήδη με ένα δικό του  «πραξικόπημα» προχωρά στην εδραίωση της εξουσίας του, γεγονός που θα συνδυαστεί με ένα νέο κύμα επίθεσης σε ότι πολιτικά ή κοινωνικά στέκεται εμπόδιο σ’ αυτό το δρόμο, θα σημάνει νέα δεινά για την τούρκικη αριστερά, τους Τούρκους και Κούρδους εργαζόμενους.

Η πλήρης ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με Σόιμπλε και ΕΕ σε βάρος Ισπανίας-Πορτογαλίας δείχνουν ότι είναι μύθος το “μέτωπο του Νότου” και η ΕΕ που μπορεί να αλλάξει

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 Η πλήρης ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με Σόιμπλε και ΕΕ σε βάρος Ισπανίας-Πορτογαλίας δείχνουν ότι είναι μύθος το “μέτωπο του Νότου” και η ΕΕ που μπορεί να αλλάξει

Η πλήρης συμμόρφωση του Ε. Τσακαλώτου στη σύνοδο υπουργών Οικονομικών της ΕΕ (ΕΚΟΦΙΝ) την Τρίτη 12/7/16 με την απαίτηση των Μέρκελ-Σόιμπλε και συνολικά του διευθυντηρίου της ΕΕ για νέα σκληρά και τιμωρητικά μέτρα σε βάρος της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, έδειξε ότι είναι παραμύθι διαφοροποίηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την αντεργατική εκστρατεία της ΕΕ με σημαία τα μνημόνια.
 Όσα προπαγανδιστικά λέγονται κατά καιρούς από τα κυβερνητικά φερέφωνα για “μέτωπο του Νότου” που θα φέρει αλλαγές σε υπέρ του λαού μέσα στην ΕΕ αποδεικνύονται παραμύθι, καθώς ο Ε. Τσακαλώτος εκπροσωπώντας την κυβέρνηση Τσίπρα έσπευσε με στρατιωτική πειθαρχία να ταχτεί υπέρ της απαίτησης της Τρόικας για νέα μέτρα, αδειάζοντας ακόμα και την σοσιαλιστική κυβέρνηση της Πορτογαλίας που στηρίζουν το Μπλόκο της Αριστεράς, το οποίο συνεργάζεται με το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το Κομμουνιστικό Κόμμα Πορτογαλίας, με την αυταπάτη της δυνατότητας φιλολαϊκής διαχείρισης εντός ΕΕ.
Προφανώς παραμύθι στον ιδιο βαθμό αποδεικνύεται και η νέα προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ για μέτωπο προοδευτικών κυβερνήσεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνει και αυτή του σοσιαλιστή Ολάντ, τα ακραία αντεργατικά μέτρα και αυταρχισμός του οποίου ξεσήκωσαν το γαλλικό λαό για μήνες σε έναν αγώνα που συνεχίζεται.
Η ΕΕ δεν αλλάζει, δεν μεταρρυθμίζεται, δεν έχει χώρο για τη δημοκρατική βούληση των ευρωπαϊκών λαών, δεδομένου ότι για αυτό το σκοπό δημιουργήθηκε σαν συμμαχία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου με στόχο τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων. Το δείχνει η ομόφωνη απόφαση του ΕΚΟΦΙΝ. Αποδεικνύεται με τα βάρβαρα μνημόνια και την απάνθρωπη μεταχείριση των προσφύγων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να στηρίξει τα συμφέροντα τραπεζών και κεφαλαίου υπερασπίζεται με κάθε μέσο την ΕΕ και τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτή. Για αυτό και στήριξε την απόφαση ενάντια στους λαούς της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Η ρωγμή, η ήττα και η ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων δεν μπορεί να έρθει με την υπεράσπιση της ΕΕ της φτώχειας, του ολοκληρωτισμού, του ρατσισμού. Μόνη διέξοδος για τους εργαζόμενους και την κοινωνική πλειοψηφία είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ, στην κατεύθυνση της ανατροπής της κυριαρχίας του κεφαλαίου.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης για το No Border Camp

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης καταγγέλλει την εκστρατεία παραπληροφόρησης, τρομοκρατίας και ρατσισμού που έχει εξαπολυθεί τις τελευταίες μέρες απέναντι στο No Border Camp. Ο Πρύτανης του ΑΠΘ δήλωσε ότι «θα ήθελε πολύ να αποτραπεί η διοργάνωση από την αστυνομία» και έκλεισε προληπτικά τις βιβλιοθήκες του, ενώ ο Μπουτάρης ζήτησε την επέμβαση του κράτους, από την Αστυνομία και το Υπουργείο Εσωτερικών ως το Υπουργείο Παιδείας.

Η υποκρισία τους δεν έχει όρια! Το Πανεπιστήμιο δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από μια διεθνή διοργάνωση αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και μάλιστα από ανθρώπους που απέδειξαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, όπως η No Border κουζίνα η οποία μοίραζε καθημερινά επί μήνες χιλιάδες μερίδες φαγητό στους πρόσφυγες στην Ειδομένη. Οι εκδηλώσεις, οι συζητήσεις και οι συναυλίες αποτελούν πάντα μέρος της ζωντάνιας του Πανεπιστημίου και της σύνδεσής του με την κοινωνία. Ο Δήμαρχος θα έπρεπε πρώτα να απολογηθεί για το ότι έχει κρατήσει την Κεντρική Βιβλιοθήκη κλειστή επί μήνες και ο Πρύτανης για το ότι τα Πανεπιστήμια ρημάζουν από την υποχρηματοδότηση.

Είναι πρόκληση να χάνονται ανθρώπινες ζωές στο Αιγαίο, όπως συνέβη την Τετάρτη στα ανοιχτά της Μυτιλήνης, και ο Πρύτανης, ο Δήμαρχος, οι δικαστικές και εισαγγελικές αρχές, η Αστυνομία και η κυβέρνηση να κινητοποιούνται για να καταστείλουν κάποιους που αντιδρούν σ’ αυτό το έγκλημα. Αυτή η πολιτική είναι στοχευμένη: όλοι αυτοί θέλουν να μετατρέψουν τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τους αλληλέγγυους σε αποδιοπομπαίους τράγους για την κρίση που προκάλεσε το σύστημα των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των βιομηχάνων. Στο πλευρό τους βρίσκονται και όλοι οι ρατσιστές, από τον Άνθιμο μέχρι τους νεοναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης δηλώνει την αλληλεγγύη της στην κατασκήνωση No Border και καλεί όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε επαγρύπνηση απέναντι στο ενδεχόμενο καταστολής και σε αγώνα για ανοιχτά σύνορα και ανοιχτές πόλεις για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες

Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη νέα εκατόμβη νεκρών στη Νίκαια από τρομοκρατικό χτύπημα

Η λύση είναι στο σταμάτημα του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, όχι στην κλιμάκωση τους

To νέο βάναυσο φασιστικό τυφλό δολοφονικό χτύπημα στην Νίκαια, οδηγεί όλο και πιο βαθιά στο δρόμο της κλιμάκωσης του πολέμου και της κρατικής τρομοκρατίας στην περιοχή μας, στην Ευρώπη και γενικά.
Παρότι η Γαλλία βρίσκεται εδώ και πάνω από 6 μήνες σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το νέο χτύπημα δεν αποφεύχθηκε. Η γαλλική κυβέρνηση έσπευσε να παρατείνει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης για άλλους 3 μήνες, να πολλαπλασιάσει την παρέμβαση του στρατού και να "υποσχεθεί" πιο άμεση εμπλοκή στον πόλεμο στην Μ. Ανατολή. Συνεχίζει έτσι τον ίδιο ακριβώς δρόμο της ιμπεριαλιστικής βίας και της εσωτερικής τρομοκρατίας που ακριβώς οδήγησε στις απανωτές τραγωδίες και με βεβαιότητα δεν θα αποσοβήσει τον κίνδυνο μελλοντικών χτυπημάτων.
Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και ειδικά η γαλλική ολιγαρχία έχουν ιστορικές ευθύνες για το μακελειό των λαών στην περιοχή μας. Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός έχει την πρώτη ευθύνη στο κομμάτιασμα και την καταστροφή της Λιβύης, έχει πάρει ενεργό μέρος στην κλιμάκωση του πολέμου στην Μ. Ανατολή, στην συνειδητή δημιουργία εκατοντάδων εκατομμυρίων απελπισμένων και χωρίς μέλλον ανθρώπων, στην Β. Αφρική, στις χώρες του Μαγκρέμπ, στην Μ. Ανατολή, εκεί ακριβώς που τώρα αναπτύσσονται οι ορδές του ISIS.
Ο κλιμακούμενος πόλεμος εντός και εκτός συνόρων από άλλους παρουσιάζεται σαν "πόλεμος υπέρ του Ισλάμ" και από άλλους σαν πόλεμος για τις "αξίες του δυτικού πολιτισμού". Όμως στον συγκεκριμένο πόλεμο πίσω από τις "ιδεολογίες" δεν κρύβεται τίποτα άλλο παρά η αδίσταχτη διαμάχη των πολυεθνικών ομίλων (γαλλικών, αμερικανικών κλπ) για την επικράτηση των συμφερόντων τους στην αιματηρή μοιρασιά της περιοχής. Σ’ αυτό τον πόλεμο συμμετέχουν, συμμαχούν ή αντιμάχονται ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και δυνάμεις, τα ντόπια αντιδραστικά καθεστώτα της Μ. Ανατολής, που στηρίζουν οι αστικές τάξεις της περιοχής. Σε όλους αυτούς ανήκει η ευθύνει για την ανάδυση και ενθάρρυνση τερατουργημάτων τύπου ISIS. Θύματα αυτού του πολέμου είναι οι λαοί και οι εργαζόμενοι των χωρών τόσο αυτών που γνωρίζουν τη φρίκη του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών πολέμων, όσο και των ιμπεριαλιστικών χωρών που δεν μετρούν μόνο τα θύματα της οικονομικής κρίσης και του κοινωνικού πολέμου, αλλά αθροίζουν κι αυτοί τους νεκρούς τους σ’ ένα πόλεμο που δεν επέλεξαν και δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντά τους.

Το ζήτημα της εξόδου από την ΕΕ, Λυδία Λίθος για την αριστερά

Χαιρετισμός του Π. Μαυροειδή εκ μέρους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε εκδήλωση της ΛΑΕ για το BREXIT

 

Ας αφήσουμε για άλλους τις επιφανειακές υμνολογίες και πολύ περισσότερο τις  πρόστυχες ελεεινολογίες, τις τόσο εύκολες στις οποίες οι  σφουγκοκωλάριοι της εξουσίας καταφεύγουν όταν μιλούν για τη λαϊκή θέληση στην περίπτωση που αυτή  είναι άλλη από αυτή που  παρήγγειλαν.

Το Brexit δηλαδή η απόφαση του βρετανικού λαού για έξοδο από την ΕΕ, απαιτεί να σκεφτούμε και να συζητήσουμε σοβαρά. Με αισιοδοξία και απαιτητικότητα μαζί.

Πρώτο, το Brexit διέλυσε το μύθο (δυστυχώς κυρίαρχο και στη λεγόμενη ευρωπαϊκή αριστερά) ότι το  φονικό υπερ-όπλο του κεφαλαίου που λέγεται ΕΕ,  έχει,  δήθεν,  εξασφαλισμένη, δεδομένη και ακλόνητη μακροημέρευση. Ανέτρεψε  την αντιδραστική θεωρία ότι το να τα βάζει κανείς μαζί της είναι σαν να κυνηγάει ανεμόμυλους.

Δεύτερο, το Brexit παρέδωσε στην κοινή χλεύη την άποψη που παρουσίαζε την άμεση έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ανέφικτη, αλλά και  συνώνυμη λιμών, σεισμών και καταποντισμών. Καμία καταστροφή δεν έγινε, εκτός από αυτή στα κεφάλια των ιθυνόντων της ΕΕ.

 

Τρίτο, το Brexit, διαμορφωμένο καθοριστικά από την ταξική εργατική ψήφο των πληβείων των εργατικών περιοχών,   μας φωνάζει δυνατά ότι στον  πυρήνα της σημερινής κοινωνικής και πολιτικής διαπάλης βρίσκεται το κοινωνικό ζήτημα, δηλαδή το ερώτημα «είτε συντριβή του κόσμου της εργασίας με μια ιστορικών διαστάσεων καταβύθιση της θέσης του ως προϋπόθεση για την ανάταξη του καπιταλισμού από την κρίση του, είτε εργατική απάντηση με στρατηγικούς όρους».  Το Brexit δε μας έδωσε την απάντηση αυτή, αλλά μας δείχνει σε πιο πεδίο και ποιες κοινωνικές δυνάμεις μπορούν να τη σηκώσουν στους ώμους τους.

"Απλή αναλογική" και δημοκρατία α λα καρτ

ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τον εκλογικό νόμο είναι ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται τις δημοκρατικές ελευθερίες γενικότερα. Πλασάρει ένα αναλογικότερο εκλογικό σύστημα σε σχέση με το ισχύον, το οποίο θα εξυπηρετήσει ακόμα καλύτερα  τα σχέδια ανασυγκρότησης του πολιτικού συστήματος στα πλαίσια της συνέχειας του κράτους και της εξελισσόμενης αντεργατικής επιδρομής,  τους εκλογικούς εκβιασμούς, τις «φαστ τρακ» προεκλογικές περιόδους, στο έτσι και αλλιώς εχθρικό έδαφος των εκλογών, προσπαθώντας να το μεταμφιέσει σε «απλή αναλογική».
Καταρχάς, απλή αναλογική με πλαφόν, δεν υπάρχει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και οι συνοδοιπόροι που βρέθηκαν ή θα βρεθούν στο δρόμο μέχρι την ψήφιση του εκλογικού νόμου, ψεύδονται και εξαπατούν.
Η κατάργηση ή ο περιορισμός ενός αντιδημοκρατικού πλεονεκτήματος δεν είναι «απλή αναλογική». Η μακρά παράδοση εκλογικών «νόμιμων νοθειών» στην Ελλάδα έχει να επιδείξει πολλά «παράξενα» εκλογικά συστήματα, φτιαγμένα πάντα για να εξυπηρετούν την άρχουσα τάξη και να την προστατεύουν.

Τώρα, η δήθεν «κυβέρνηση αριστεράς» έρχεται να συντηρήσει μερικά από τα πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά, όπως είναι και το πλαφόν του 3% για την είσοδο στη Βουλή και να διαιωνίσει την αγαπημένη επιχειρηματολογία του συστήματος περί «χαμένης ψήφου». Ενδιαφέρον είναι ότι τα κυβερνητικά στελέχη, με το ίδιο θράσος που προβάλλουν το «μνημόνιο ως ευκαιρία», επιχειρηματολογούν και υπέρ της «δυνατότητας συνεργασιών χάρη στο πλαφόν του 3%».
Έτσι και αλλιώς, οι λαϊκοί αγώνες δεν γίνονται σε εκλογικά κέντρα, αλλά στις γενικές συνελεύσεις και στους αγώνες, στο συντονισμό κόντρα στις γραφειοκρατικές ηγεσίες, στις απεργίες. Ωστόσο, το μόνο σύστημα που μπορεί να «σφυγμομετρήσει» την κοινωνία, να κατοχυρώσει την αστική αντίληψη περί δημοκρατίας με όλους τους περιορισμούς των κοινοβουλευτικών εκλογικών συστημάτων, είναι η απλή αναλογική, αυτή δηλαδή που δεν φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτή που κάθε ψήφος μετρά και μετρά το ίδιο.

Ενωτικά στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής, για την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου

Το όχι του λαού είναι εδώ και θα νικήσει!
Συγκέντρωση την Τρίτη 5 ΙΟΥΛΗ

• Αθήνα: ΣΥΝΤΑΓΜΑ, 7μμ και πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου και γραφεία ΕΕ
• Θεσσαλονίκη: πεζόδρομος Αγ. Σοφίας, 7μμ

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και το συγκλονιστικό 62% ΟΧΙ της εργατικής τάξης, της νεολαίας και του λαού που άνοιξε ένα βαθύ ταξικό ρήγμα στην ελληνική κοινωνία και έγινε πηγή έμπνευσης και αλληλεγγύης σε όλο τον πλανήτη.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετέτρεψε το λαϊκό ΟΧΙ σε ένα ντροπιαστικό ΝΑΙ. Υπέγραψε και ψήφισε μαζί με όλο το μνημονιακό μπλοκ ένα τρίτο, ακόμα χειρότερο απ’ τα δύο προηγούμενα, μνημόνιο και στη συνέχεια, τη διάλυση του ασφαλιστικού, την ένταση της φορολεηλασίας, το υπερ-ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, τον «κόφτη», τη ρατσιστική αντιπροσφυγική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Αποτελεί σήμερα την βασική επιλογή των δανειστών και του κεφαλαίου για την προώθηση αυτής της βάρβαρης πολιτικής. 
Αλλά, ενάντια στον εφησυχασμό και κόντρα στην ηττοπάθεια, τίποτα δεν τελείωσε και τίποτα δεν κρίθηκε. Οι πρωταγωνιστές της μάχης του ΟΧΙ, η μόνη δύναμη που μπορεί να κάνει τα παλιά και νέα μνημόνια κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ να «μείνουν στα χαρτιά», είναι εδώ! 
Πριν από ένα χρόνο οι κυρίαρχες τάξεις σε Ευρώπη και Ελλάδα απειλούσαν με Grexit. Σήμερα η κρίση τους απλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη παράλληλα με την οργή των εργατών και της νεολαίας. Tο BREXIT στη Βρετανία, το κίνημα των εργατών και νεολαίας στη Γαλλία δείχνουν ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια κι αντίσταση απέναντι στην ΕΕ είναι στον πυρήνα της ΕΕ.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει το καραβάνι αλληλεγγύης των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει το Καραβάνι Αλληλεγγύης που οργανώνει το σωματείο των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις ενάντια στις προσπάθειες της κυβέρνησης και της εργοδοσίας να υποτάξουν έναν αγώνα που δείχνει έναν άλλο δρόμο εργατικής αλληλεγγύης, ανυπακοής και μαχητικής διεκδίκησης.
Εδώ και 5 χρόνια οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής στη Θεσσαλονίκη, αγωνίζονται με αξιοπρέπεια απέναντι στη λαίλαπα του ξένου και του ντόπιου κεφαλαίου για την λειτουργία του εργοστασίου από τους ίδιους τους εργάτες χωρίς αφεντικά. Είναι ένα άλλο υπόδειγμα διεκδίκησης του δικαιώματος στη ζωή και την εργασία. Οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ με το παράδειγμα τους απαντούν στο ερώτημα της σύνδεσης του αγώνα για την επιβίωση με τον απαραίτητο αγώνα για την ανατροπή. Απέναντι στο ζήτημα της επιβίωσης, της ανεργίας, της απλήρωτης δουλειάς απάντησαν έμπρακτα με μορφές και διεκδικήσεις, στόχους και αγώνες που απαντούν στην ανάγκη της επιβίωσης της εργατικής τάξης, θέτοντας το ζήτημα της εργατικής αυτοδιεύθυνσης κι ελέγχου, την ίδια την προοπτική της εργατικής εξουσίας στην παραγωγή και στην κοινωνία.
Ο αγώνας τους με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει είναι μέρος της γενικότερης πάλης των εργαζομένων ενάντια στην αντεργατική επιδρομή των κεφαλαίου – ΕΕ – κυβέρνησης. Μπορεί και πρέπει να αποτελέσει οργανικό στοιχείο στη συγκρότηση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης κι ανατροπής της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης, για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την αντεπίθεσή του προωθώντας τα εργατικά συμφέροντα σε βάρος του κεφαλαίου.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει τον άγριο ξυλοδαρμό των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ και του Ρομπέν του Ξύλου, καθώς και των αλληλέγγυων στον αγώνα τους.

Αμέσως μετά τη συνάντηση που είχαν οι εργαζόμενοι με την υπουργό της κυβέρνησης Αντωνόπουλου, η οποία, γι’ άλλη μια φορά δέσμια των μνημονίων και της αντεργατικής επιδρομής κεφαλαίου και ΕΕ, αρνήθηκε να απαντήσει στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων (επί της ουσίας απορρίπτοντας τα), πήραν την πραγματική απάντηση που επιφυλάσσει η κυβέρνηση στις αγωνιστικές διεκδικήσεις των εργαζομένων. Ξύλο από τα ΜΑΤ, χημικά, τραυματισμοί και προσαγωγές στην αστυνομία.

Μάλλον η κυβέρνηση έχει πολύ βραχεία μνήμη. Ξεχνά πόσο γρήγορα έφαγε «το μαύρο σκοτάδι» τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΓΑΠ, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου, οι οποίες συνόδευαν τη βάρβαρη πολιτική τους με τη σιδερένια φτέρνα του αυταρχισμού και της επίθεσης στα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα λαού κι εργαζομένων. Τσίπρας και νεόκοποι σταυροφόροι των μνημονίων βαδίζουν μαθηματικά τον ίδιο δρόμο προς τα απόβλητα της ιστορίας.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί το λαό και τους εργαζόμενους, το μαζικό κίνημα και τα όργανά του να συμπαρασταθούν στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ και του Ρομπέν του Ξύλου που παραμένουν έξω από το Υπουργείο Εργασίας επί της οδού Σταδίου.

Κάτω η βάρβαρη πολιτική και η επίθεση κεφαλαίου-ΕΕ- κυβέρνησης. Ο αυταρχισμός δεν θα περάσει. Μαζικός ανυποχώρητος αγώνας για την ανατροπή της επίθεσης