ΑΠΟΦΑΣΗ
ΤΟΥ ΠΣΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Α.
Πολιτικές εξελίξεις
Βρισκόμαστε σε μία περίοδο πυκνών
πολιτικών εξελίξεων τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και διεθνώς. Μέσα στην
καρδιά του καπιταλισμού εξελίσσεται μια όλο και περισσότερο κλιμακούμενη όξυνση
της καπιταλιστικής επίθεσης σε όλα τα πεδία της ζωής και της επιβίωσης της
εργατικής τάξης που αναδεικνύει σε πρώτο πλάνο και συχνά με έκδηλο τρόπο την
αστική στρατηγική και την κυριαρχία της στην άμεση κοινωνική και πολιτική
αντιπαράθεση. Ξεπροβάλλει όμως ταυτόχρονα και η δυναμική της ταξικής πόλωσης
που φέρνει τις δικές της εκρήξεις, από την «περιφέρεια» μέχρι την καρδιά του
παγκόσμιου καπιταλισμού (εξέγερση στο Μπαγκλαντές, μεγάλες διεθνείς
κινητοποιήσεις και δράσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, αντιφασιστικές
κινητοποιήσεις σε Γαλλία και Βρετανία, εργατικές απεργίες στις ΗΠΑ κ.α.). Υπάρχει
υπόγεια κοινωνική ευρεία δυσαρέσκεια, κατά καιρούς κοινωνικά ξεσπάσματα και
αγώνες ή και ενστικτώδεις πολιτικές άμυνας από μεριάς εργατικών και λαϊκών
στρωμάτων. Σε αυτές τις συνθήκες η αντικαπιταλιστική αριστερά χρειάζεται να συγκροτήσει
μια άλλη στρατηγική απέναντι στον καπιταλισμό, στην πάλη για την ανατροπή του έτσι
ώστε η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι αγώνες να μπορούν να συνολικοποιηθούν σε ανατρεπτικές
πολιτικές μάχες.
Η όξυνση
των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών έχουν ως τραγική κατάληξη την κλιμάκωση
και την επέκταση πολεμικών συρράξεων δείχνοντας ότι δεν έχουν παροδικό
χαρακτήρα και εγκυμονούνται διαρκώς νέοι και πιο απειλητικοί κίνδυνοι. Η
γενική τάση διαγράφει την είσοδο σε μια νέα πολεμική εποχή του καπιταλισμού
ενώ και η σύνοδος του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο με τις αποφάσεις της, επικύρωσε και
ενέτεινε το κλίμα πολέμου. Η όξυνση αυτή, σε ένα «πολύ-πολικό»
γεωπολιτικό περιβάλλον, επιβάλλει την αύξηση των πολεμικών εξοπλισμών και
διαμορφώνει μια «οικονομία του πολέμου». Ο κύκλος εργασιών των
πολεμικών βιομηχανιών όλου του κόσμου (με τις πέντε πρώτες να έχουν βάση τις
ΗΠΑ) το 2026 θα είναι σχεδόν διπλάσιος από αυτόν του 2021, ενώ σημειώνεται
τεράστια αύξηση των πολεμικών δαπανών, πολιτική που προκαλεί νέα δεινά στους λαούς. Φαίνεται καθαρά ότι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ σέρνουν τον χορό
των πολεμικών δαπανών και της στροφής στον πόλεμο, με στόχο να χρησιμοποιήσουν
την στρατιωτική τους υπεροπλία για την ανάσχεση της μείωσης της οικονομικής
τους δύναμης και της κρίσης της πολιτικής τους ηγεμονίας.
1.
Το
Ισραήλ με την άμεση στήριξη των ΗΠΑ και ΕΕ κλιμακώνει την επίθεση στην
Παλαιστίνη παρά τις λαϊκές αντιδράσεις προσπαθώντας να κάμψει την ηρωική
αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και επιχειρεί με κάθε τρόπο να ανάψει την
φωτιά του πολέμου στη Μέση Ανατολή και να πλήξει στρατηγικά όλες τις
δυνάμεις που δεν εντάσσονται στα σχέδια τους. Γι’ αυτό επιτίθεται δολοφονικά
στον Λίβανο, στο Ιράν, στη Συρία, στην Υεμένη κι αλλού. Με τις επιθετικές
ενέργειές του επιδιώκει ο πόλεμος να πάρει χαρακτηριστικά Δύσης - Ανατολής, βάζοντας τη Δύση πιο άμεσα
στις επιχειρήσεις και δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους στην περιοχή. Η εισβολή
της Ουκρανίας στο Κουρσκ της Ρωσίας και η προέλαση του ρωσικού στρατού στις
περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας δεν θα λήξει εύκολα, παρά τις σοβαρές
οικονομικές επιπτώσεις που έχει στις χώρες της Ευρώπης, καθώς αποτελεί έκφραση
του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για την παγκόσμια ηγεμονία ανάμεσα στην Δύση
και τον υπό διαμόρφωση κινεζο-ρωσικό άξονα.
Η
συμμετοχή της Ελλάδας και στους δύο πολέμους είναι σημαντική τόσο μέσα από τη συμμετοχή της στο
ΝΑΤΟ, όσο και με πιο ειδικό τρόπο μέσα από τις ιδιαίτερες σχέσεις που
αναπτύσσει με το Ισραήλ στη Μεσόγειο, όχι μόνο στο πεδίο του πολέμου, αλλά
ευρύτερα μεταξύ των δύο κρατών και των κεφαλαίων τους. Η κυβέρνηση της ΝΔ, σε
συνέχεια της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, «υπηρετεί» τον στρατηγικό άξονα
Ελλάδα-Ισραήλ- Κύπρος, για να εξασφαλίσει μια αναβαθμισμένη θέση για το
ελληνικό κεφάλαιο στην ευρύτερη περιοχή. Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό ότι πέρα από την
κυβέρνηση της ΝΔ συνολικά η άρχουσα τάξη δίνει βοήθεια στο Ισραήλ όπως
αναδείχθηκε για το ρόλο των Ελλήνων εφοπλιστών και της MOTOR OIL, ενώ και τα
ελληνικά πανεπιστήμια συνάπτουν συμφωνίες με εταιρίες πολεμικού εξοπλισμού εν
μέσω του πολέμου.
