Κυβέρνηση και Κεφάλαιο στην Τουρκία υπεύθυνοι της μαζικής δολοφονίας των εργατών των ορυχείων στη Manisa Soma

Έσκασε με τον πιο εκκωφαντικό και δραματικό ταυτόχρονα τρόπο το οικονομικό θαύμα της Τουρκίας. Μαζί του όμως πήρε και εκατοντάδες από τα θύματα πάνω στα οποία οικοδομήθηκε. Πάνω από 200 οι νεκροί και περισσότεροι από οι 100 τραυματισμένοι και εγκλωβισμένοι ανθρακωρύχοι στο κάτεργο-ορυχείο της δυτικής επαρχίας Μανίσα. Στη σύγχρονη Τουρκία οι δείκτες, τα ισοζύγια και οι αριθμοί έδειχναν προς τα πάνω. Ενθουσιασμένοι οι οικονομικοί αναλυτές, οι τραπεζίτες και οι επιχειρηματίες. Οι ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα των ορυχείων βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της πολιτικής, με τις ευλογίες της κυβέρνησης, για να αυξάνει το κεφάλαιο τα κέρδη του, ανεπηρέαστο από τυπικούς ελέγχους ασφαλείας. Ο επικεφαλής του ομίλου, Soma Holding, που απασχολεί 6.500 εργαζόμενους το είχε δηλώσει ανερυθρίαστα, πριν δυο χρόνια σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Hurriyet. Επεκτάσεις, εξαγορές, ανάπτυξη και πλούτος για ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας που παρασέρνει στην ευημερία του ένα εξίσου ελάχιστο κομμάτι της πολυπληθούς τουρκικής κοινωνίας. 

Η τεράστια όμως πλειοψηφία βυθίζεται στη φτώχεια, την ανέχεια και την εξαθλίωση. Φτηνή ανειδίκευτη εργασία σε εργολάβους, κανένα μέτρο ασφάλειας καμία εκπαίδευση καμία μέριμνα για τους εκατοντάδες ανθρακωρύχους που δούλευαν το λιγνίτη στα έγκατα της γης. Μέχρι και 15χρονοι ανήλικοι ανασύρθηκαν νεκροί από τις υγρές στοές του.

Το τραγικό αυτό περιστατικό είναι μία μαζική δολοφονία για την οποία υπεύθυνη είναι η Τουρκική κυβέρνηση και τα αφεντικά της.

Είναι το όραμα της καπιταλιστικής  ανάπτυξης που πατάει πάνω στα όνειρα τις ανάγκες αλλά και τις ζωές των ανθρώπων για να εδραιωθεί.

Είναι το ίδιο που θάβει τους κινέζους εργάτες, που σκοτώνει τους "προνομιούχους" στον ΑΗΣ της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα και τη Μεγαλόπολη, που εκτελεί τα όνειρα των νέων στις ουρές της ανεργίας, που εξοντώνει τους μετανάστες στα φραουλοχώραφα της Ηλείας, που καταστρέφει την υγεία με χιλιάδες ασθενείς και σακατεμένους εργάτες στο βωμό της ελεύθερης οικονομίας και αγοράς.

Δεν είναι μία "εθνική" τραγωδία ή κάποιο "εθνικό" πένθος όπως μεταδίδουν τα τουρκικά ΜΜΕ για να πνίξουν την δικαιολογημένη οργή της κοινωνίας. Δεν σκόνταψε κανένας υπουργός, ούτε στραβοπάτησε κάποιος επιχειρηματίας. Ένα έγκλημα εκ προ μελέτης είναι, που χαρακτήρισε «συνηθισμένα πράγματα», ο πρωθυπουργός Ερντογάν.

Διακόσιοι εργάτες με μαυρισμένα πρόσωπα και μουχλιασμένα χέρια, θάφτηκαν και χάθηκαν με τον πιο βάρβαρο θάνατο. Η εργατική τάξη της Τουρκίας γνωρίζει πώς να τους τιμήσει. Είμαστε δίπλα τους. Θρηνούμε και τιμάμε τη μνήμη τους πολεμώντας τα αφεντικά στη δική μας χώρα.