ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Να γίνει τώρα η δίκη στο Ναυτοδικείο, στη φυλακή οι δολοφόνοι της Πύλου!

http://www.antarsya.gr/

6.2.2025

Να γίνει τώρα η δίκη στο Ναυτοδικείο, στη φυλακή οι δολοφόνοι της Πύλου!

Άσυλο, χαρτιά, σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά!

Την Πέμπτη 6 Φλεβάρη συμμετέχουμε στην διαδήλωση στον Πειραιά που καλούν οι επιζώντες και συγγενείς του ναυαγίου της Πύλου, η ΚΕΕΡΦΑ, συνδικάτα, σύλλογοι, αντιρατσιστικές συλλογικότητες και οργανώσεις της Αριστεράς, απαιτώντας να προχωρήσει τώρα η δίκη στο Ναυτοδικείο και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για την δολοφονία πάνω από 600 προσφύγων, σε ένα από τα μεγαλύτερα ρατσιστικά εγκλήματα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το χτεσινό Πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη δικαιώνει πλήρως τις καταγγελίες των επιζώντων του ναυαγίου της Πύλου. Υπάρχουν στα χέρια των αρχών όλα τα στοιχεία του εγκλήματος που δείχνουν τους ενόχους. Είναι η ηγεσία του Λιμενικού, οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ που άναψε το πράσινο φως για να γίνει αυτό το έγκλημα. Η ρατσιστική πολιτική των κλειστών συνόρων της Ευρώπης – φρούριο, τα pushbacks και ο εμβολισμός των βαρκών που μεταφέρουν πρόσφυγες έχουν μετατρέψει τη Μεσόγειο και το Αιγαίο σε υγρό τάφο, με πάνω από 30.000 πνιγμένους ανθρώπους από το 2015 μέχρι σήμερα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να «θάψει» την υπόθεση καθυστερώντας να ξεκινήσει η δίκη στο Ναυτοδικείο εδώ και ενάμιση χρόνο. Ο Μητσοτάκης, όπως έτρεξε να βγάλει «πόρισμα» συγκάλυψης για τα Τέμπη, προσπάθησε να κάνει το ίδιο με την Πύλο, φορτώνοντας αρχικά την ευθύνη στους ίδιους τους πρόσφυγες που τάχα δεν ήθελαν να σωθούν... Στην συνέχεια επιχείρησαν να καταδικάσουν σαν υπαίτιους «διακινητές», 9 άτομα από τους επιζώντες. Η μαζική κινητοποίηση του αντιρατσιστικού κινήματος, με τα εργατικά σωματεία και τη νεολαία στην πρώτη γραμμή, πανελλαδικά και στην Καλαμάτα όπου έγινε η δίκη των 9, οδήγησε στην κατάρρευση αυτής της σκευωρίας. Η ίδια πίεση εξασφάλισε ότι πολλοί από τους επιζώντες που προσπαθούσε να εξαφανίσει η κυβέρνηση σαν μάρτυρες αρνούμενη να τους χορηγήσει άσυλο, έχουν πλέον δικαιωθεί και έχουν καταθέσει. Οι καταγγελίες τους ότι το Λιμενικό ρυμούλκησε το σκάφος που επέβαιναν με σκοινί με στόχο να το διώξει προς την Ιταλία προκαλώντας τη βύθιση του, ότι για 15 ώρες Λιμενικό και Frontex δεν έδωσαν ούτε ένα σωσίβιο και δεν προχώρησαν σε επιχείρηση διάσωσης στο πλοίο που επέβαιναν 750 πρόσφυγες, είναι αποκαλυπτικές για τις ευθύνες. 

Στα Τέμπη, η ιδιωτικοποίηση δολοφόνησε 57 συνανθρώπους μας. Στην Πύλο, ο ρατσισμός των καταδιώξεων και των επαναπροωθήσεων που οργανώνει συστηματικά η κυβέρνηση της ΝΔ δολοφόνησε πάνω από 600 πρόσφυγες. Το σύνθημα που φωνάζουν χιλιάδες και χιλιάδες διαδηλωτές/τριες στις κινητοποιήσεις «Στα Τέμπη και στην Πύλο κάναν δολοφονία, κάτω η Νέα Δημοκρατία» εκφράζει την μαζική οργή. Να μετατρέψουμε την οργή σε οργανωμένη δράση και κίνημα για να βάλουμε στη φυλακή τους δολοφόνους -όπως καταφέραμε και με την ηγεσία της φασιστικής Χρυσής Αυγής-  και να τους ανατρέψουμε!

Την Πέμπτη 6 Φλεβάρη δίνουμε μαζικό παρόν στην συγκέντρωση στον Πειραιά, 6.30μμ στην Πλατεία Κοραή και στην διαδήλωση που θα ακολουθήσει προς το Ναυτοδικείο. Και συνεχίζουμε με επόμενο μεγάλο σταθμό τις κινητοποιήσεις στις 22 Μάρτη στη διεθνή μέρα δράσης ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό.

 

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Η εκεχειρία στη Γάζα νίκη του Παλαιστινιακού λαού

http://www.antarsya.gr/

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

τηλ.: 2132063582, 6948369941, 6932828964

email: pressantarsya@gmail.com

23.1.2025

Η εκεχειρία στη Γάζα νίκη του Παλαιστινιακού λαού

Η Συμφωνία εκεχειρίας για τη Γάζα ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς δίνει ανάσα ζωής στον ηρωικό παλαιστινιακό λαό να επουλώσει τις αμέτρητες πληγές του από την 15μηνη επιχείρηση γενοκτονίας που εφάρμοσε στη Γάζα το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ και ο -υπόδικος πλέον για εγκλήματα πολέμου- ηγέτης του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Αποτελεί μια μεγάλη νίκη της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού, που γεμίζει με υπερηφάνεια και αισιοδοξία τους λαούς όλου του κόσμου.

Η ιστορική αυτή εξέλιξη αποτελεί μεγαλειώδη νίκη του παλαιστινιακού λαού, επειδή:

• Κατάφερε παρά τη συντριπτική στρατιωτική υπεροχή του ισραηλινού στρατού και τα βαριά πλήγματα να συνεχίζει την αντίσταση προκαλώντας διαρκώς απώλειες στον εχθρό σε όλη τη Γάζα, ακόμα και στο Βόρειο τμήμα της που καταλήφθηκε τις πρώτες ημέρες.

• Το Ισραήλ υποχρεώθηκε να έρθει σε συμφωνία για την απελευθέρωση των ομήρων -που υποτίθεται ότι θα τους απελευθέρωνε "συντρίβοντας τη Χαμάς".

• Το Ισραήλ και η ηγεσία του δέχτηκαν ένα τεράστιο πολιτικό και ηθικό πλήγμα, αντίστοιχο με τον ναζισμό και το ολοκαύτωμα, που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη της ανθρωπότητας. Στο ίδιο το εσωτερικό του Ισραήλ, οι εβδομαδιαίες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που ζητούσαν επίσης την άμεση σύναψη συμφωνίας με τη Χαμάς για την επιστροφή των ομήρων, είχαν πάρει μαζικές διαστάσεις και μαχητικές μορφές.

Είναι ξεκάθαρο ότι το Ισραήλ θα επιδιώξει να υπονομεύσει την εκεχειρία. Ότι το μπαρούτι της Μέσης Ανατολής κάθε άλλο παρά έχει σιγήσει. Ότι οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και η προσπάθεια διαμόρφωσης της "νέας Μέσης Ανατολής" από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, θα οδηγεί συνεχώς σε νέα πολεμικά επεισόδια. Αλλά μέσα στον ζόφο του πολέμου η ηρωική παλαιστινιακή αντίσταση ανοίγει έναν δρόμο.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να ντρέπεται για τη στάση άπλετης πολιτικής-στρατιωτικής στήριξης που έδωσε στο Ισραήλ σε όλη τη διάρκεια του πολέμου.

Η αριστερά χρειάζεται πιο μαζικά και αποφασιστικά να συνεχίσει τον αγώνα για νίκη μέχρι το τέλος.

• ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

• ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

• ΚΑΤΩ Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ - ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ

• ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ

Παρεμβάσεις ΔΕ: Διεθνές Απολυτήριο (IB): Ένα ακόμα χτύπημα στο δημόσιο σχολείο

18/12/24

Διεθνές Απολυτήριο (IB): Ένα ακόμα χτύπημα στο δημόσιο σχολείο

Η εισαγωγή του Διεθνούς Απολυτηρίου (International Baccalaureate - IB) στα δημόσια σχολεία συνιστά μια ακόμα επίθεση στην καρδιά του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση, αφού πέρασε στα ψιλά η πρώτη ανακοίνωση του μέτρου, ανοίγει τώρα σιγά σιγά τα χαρτιά της, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές της προθέσεις: την προώθηση ενός ακόμα εργαλείου ιδιωτικοποίησης και ταξικής διαφοροποίησης στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Αρχικά, επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί το Διεθνές Απολυτήριο (ΔΑ) ως «ευκαιρία» για μαθητές που θέλουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό, ώστε να μην αναγκάζονται να φοιτήσουν σε ιδιωτικά σχολεία(!) Πολύ σύντομα, όμως, έγινε ξεκάθαρο ότι ένας βασικός στόχος είναι οι μαθητές αυτοί, πέρα από την πρόσβαση στα ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, να αποκτούν και προνομιακή πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας, χωρίς να υποβληθούν στη διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων!

Δώρο στα ιδιωτικά συμφέροντα και εργαλείο κατηγοριοποίησης  και υποβάθμισης των σχολείων

Με την καθιέρωση του ΔΑ, θεσμοθετείται για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες η είσοδος στα δημόσια πανεπιστήμια με κριτήρια πέρα από τις πανελλαδικές εξετάσεις. Και ποιοι ωφελούνται; Οι σχολάρχες των ιδιωτικών σχολείων των οποίων οι μαθητές θα αποκτούν πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια μέσω του ΔΑ, παρακάμποντας τις πανελλαδικές εξετάσεις. Είναι προφανές ότι αυτή η κίνηση αποτελεί ένα τεράστιο δώρο στα ιδιωτικά σχολεία και τους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης, ενισχύοντας την ήδη υπάρχουσα ταξικότητα στο εκπαιδευτικό σύστημα, που έχει αυξηθεί ραγδαία με τα μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ εδώ και 5 χρόνια.

Τα συνεχή δώρα στους επιχειρηματίες στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι ένας λόγος που εξηγεί γιατί τον τελευταίο καιρό funds και μεγάλοι όμιλοι, που διαχειρίζονται δις ευρώ κι έχουν μεγάλη γνώση της αγοράς, τοποθετούν τα χρήματά τους στην Ελλάδα προβαίνοντας σε επιθετικές εξαγορές ιδιωτικών σχολείων που παρέχουν προγράμματα ΔΑ.

Επιπλέον, το ΔΑ ανοίγει τον δρόμο για διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που θα οδηγούν και σε διαφοροποιημένη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Τα σχολεία που θα προσφέρουν ΔΑ - αρχικά τα «πρότυπα» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη - θα λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης για τη διάδοση αυτών των προγραμμάτων και σε άλλες περιοχές, δημιουργώντας ένα εκπαιδευτικό τοπίο δύο ταχυτήτων. Στην πραγματικότητα το διπλό σχολικό δίκτυο (ΓΕΛ –ΕΠΑΛ) θα γίνει τριπλό, μια και θα υπάρξουν και τα σχολεία «αριστείας» για λίγους που θα οδηγούν στο IB  και τα σχολεία για τους πολλούς, που θα συνεχίσουν να περνούν από τη δοκιμασία των πανελλαδικών. Η διαφοροποίηση των σχολείων, η κατηγοριοποίησή τους, αλλά και η υποβάθμιση των περισσότερων από αυτά, είναι κεντρικός στόχος της πολιτικής της κυβέρνησης. Σε αυτόν αποσκοπεί η αξιολόγηση, αλλά και αυτόν θα εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο η ύπαρξη σχολείων με διαφορετικό πρόγραμμα και διαφορετική πρόσβαση στα πανεπιστήμια.

Και στο βάθος ακόμα μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση

Η κυβέρνηση δεν θα σταματήσει εδώ. Το ΔΑ παρέχεται και από σχολεία του εξωτερικού, των οποίων οι μαθητές είναι δεδομένο ότι θα μπορούν να εισαχθούν και αυτοί σε ελληνικά πανεπιστήμια με το απολυτήριο τους – άλλωστε δεν θα μπορεί να γίνει αλλιώς. Φυσικά, δύσκολα θα πετύχει η κυβέρνηση τον υποτιθέμενο στόχο να φέρει στην Ελλάδα χιλιάδες φοιτητές του εξωτερικού. Όμως η ύπαρξη της δυνατότητας αυτής, αλλά και της εισαγωγής φοιτητών μέσα από μια διαδικασία στενά συνδεδεμένη με την ιδιωτική εκπαίδευση, θα ανοίξει την όρεξη για τη δημιουργία προγραμμάτων στα αγγλικά (για όποιον θέλει) στα πανεπιστήμια τα οποία θα συνοδεύονται από δίδακτρα. Ήδη κάποια πανεπιστήμια έχουν πειραματιστεί με τέτοια προγράμματα στα προπτυχιακά και ας μην ξεχνάμε ότι ήδη τα δίδακτρα έχουν γενικευθεί στα μεταπτυχιακά. Γιατί να μην γίνει άμεσα το βήμα και στα προπτυχιακά; Άλλωστε έρχεται και αναθεώρηση του συντάγματος…

Εξάλλου, οι προαναφερθείσες εξαγορές των ιδιωτικών σχολείων από τα funds του εξωτερικού προφανώς συνδέονται και με την προοπτική ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων με «οχήματα» τα σχολεία αυτά.

Όλα τα παραπάνω συνοδεύονται από μια θρασύτατη προπαγάνδα περί «διόρθωσης αδικιών». Η κυβέρνηση και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί προσπαθούν να παρουσιάσουν το ΔΑ ως μέσο «ισότητας», ενώ στην πραγματικότητα αυτό που επιτυγχάνεται είναι η διεύρυνση των ανισοτήτων. Στην κοινωνία μας δεν αδικούνται αυτοί που μπορούν να πληρώσουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τις σπουδές τους. Ας σταματήσει αυτό το νεοφιλελεύθερο παραμύθι, ότι δηλαδή οι παροχές στους φτωχότερους καταπιέζουν τους πιο πλούσιους! Αυτοί που είναι πάντα στους αδικημένους είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για τις «ευκαιρίες» που παρέχει μη κυβέρνηση και οι νεοφιλελεύθεροι παράγοντες.

Αντί, λοιπόν, για πολιτικές που ενισχύουν τη δωρεάν και ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση, η κυβέρνηση – αντιμετωπίζοντας και την εκπαίδευση ως ένα ακόμη επιχειρηματικό πεδίο κι όχι ως κοινωνικό αγαθό -  επιλέγει την εισαγωγή επιχειρηματικών πρακτικών και τη διόγκωση των ταξικών ανισοτήτων. Το ΔΑ θα λειτουργήσει ως ένας ακόμα μηχανισμός διεύρυνσης αυτών των ανισοτήτων στο δημόσιο σχολείο και έρχεται να το πλήξει ακόμη περισσότερο, όταν, θεωρητικά τουλάχιστον, αυτό έχει ως αποστολή να τις εξομαλύνει. Είναι ένα μέτρο που ένα ήδη ταξικό σύστημα, όπως είναι η επιλογή για τα πανεπιστήμια, θα το κάνει ακόμη ταξικότερο. Δεν είναι τυχαίο ότι η ανακοίνωση αυτού του μέτρου έρχεται στη φάση που η κύρια πρωτοβουλία της κυβέρνησης στην εκπαίδευση ήταν η νεοσυντηρητικού τύπου αυστηροποίηση του πλαισίου των ποινών - κυνήγι κινητών κλπ - αλλά και οι καταγγελίες, οι διώξεις κι οι προσαγωγές εκπαιδευτικών από την αστυνομία!… Ο νεοφιλελευθερισμός, ο νεοσυντηρητισμός και η επιχειρηματική λογική είναι όψεις του ίδιου νομίσματος που καταλήγουν και στον δραστικό περιορισμό των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας, αλλά και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των υπόλοιπων εργαζόμενων.

Καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις ομοσπονδίες της εκπαίδευσης να καταγγείλουν και να απορρίψουν την εισαγωγή του Διεθνούς Απολυτηρίου στα δημόσια σχολεία ως ένα ακόμη εργαλείο ταξικής διαφοροποίησης, αλλά και επίθεσης στη δημόσια εκπαίδευση.   

Πανεκπαιδευτικός αγώνας για δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό σχολείο για όλους!

Σχολείο χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς!

Οι Παρεμβάσεις ΔΕ στο διαδίκτυο: http://paremvaseisde.gr/

--

Για την ανασυγκρότηση της Ανατρεπτικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς - Η πολιτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 Ψωμί, παιδεία, ειρήνη, ελευθερία

Ενάντια στον πόλεμο, το νέο ευρωσύμφωνο, τα κέρδη

Για την ανασυγκρότηση της ανατρεπτικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Συντρόφισσες/ σύντροφοι

1. Οι λαοί της Ευρώπης και όλου του κόσμου βρίσκονται αντιμέτωποι με τα ιστορικά προβλήματα και τις άλυτες αντιθέσεις του καπιταλιστικού κόσμου. Δέχονται μεγάλη επίθεση στην προσπάθειά του να τα ξεπεράσει. Η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται σε τελματώδη στασιμότητα στηριζόμενη περισσότερο από ποτέ σε ασταθείς ισορροπίες.

Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών έχουν ως τραγική κατάληξη την κλιμάκωση και την επέκταση πολεμικών συρράξεων, δείχνοντας ότι δεν έχουν παροδικό χαρακτήρα. Η γενική τάση διαγράφει την είσοδο σε μια νέα πολεμική εποχή του καπιταλισμού.  ΗΠΑ-ΝΑΤΟ σέρνουν τον χορό της στροφής στον πόλεμο, με στόχο να χρησιμοποιήσουν την στρατιωτική τους υπεροπλία για την ανάσχεση της μείωσης της οικονομικής τους δύναμης και της κρίσης της πολιτικής τους ηγεμονίας.

Τραγική επιβεβαίωση όλων αυτών είναι η συνεχιζόμενη ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία που κλιμακώνεται επικίνδυνα, ακόμη και με την πυρηνική εμπλοκή ως ενδεχόμενο, η γενοκτονία στην Γάζα που διεξάγει το Ισραήλ με την άμεση στήριξη των ΗΠΑ και δεκάδες εστίες πολέμου με εμπλοκή των αντιμαχόμενων για την ηγεμονία μπλοκ.

H EE προωθεί ένα νέο «Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Διαρθρωτικό Σχέδιο», ένα νέο «πρόγραμμα σταθερότητας» σκληρής λιτότητας, ματωμένων πλεονασμάτων, βάρβαρης περικοπής των κοινωνικών δαπανών και ενίσχυσης της «πολεμικής οικονομίας».  

Η κλιματική αλλαγή και η περιβαλλοντική καταστροφή προκαλεί λειψυδρία,  παρατεταμένους καύσωνες, τεράστιες καταστροφές.

2. Η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, όπως και η  άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, είναι γέννημα-θρέμμα της κρίσης του καπιταλισμού της εποχής μας. Σηματοδοτεί περαιτέρω κλιμάκωση της επίθεσης απέναντι στην εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, στους μετανάστες/πρόσφυγες, στα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ και οτιδήποτε θεωρείται «διαφορετικό», τον ακραίο αυταρχισμό, στην επιτάχυνση της περιβαλλοντικής καταστροφής και στον ιδεολογικό νεο-σκοταδισμό.

Η ακροδεξιά ενισχύεται από μερίδες του κεφαλαίου, ιδιαίτερα ορισμένα τμήματά του, αναδεικνύεται σε φορέας υποδοχής της λαϊκής δυσαρέσκειας και δύναμη κρούσης της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του αστικού πολιτικού συστήματος στην εποχή της κρίσης και των πολέμων. 

Είναι αποτέλεσμα της αντιδραστικής, φιλοπόλεμης, αντεργατικής και βαθιά αντιδημοκρατικής πολιτικής των «φιλελεύθερων» (Μακρόν, Μπάιντεν κ.λπ.), που θυμούνται την ακροδεξιά όταν θέλουν να εκβιάσουν την στήριξή τους, ενώ μια χαρά συνεργάζονται μαζί της και υιοθετούν την ατζέντα της.

«Συντηρητικοί» και «δημοκρατικοί» ανταγωνίζονται για την ηγεμονία στον κόσμο του κεφαλαίου, και κατά τα άλλα συνεργάζονται στενότατα για το τσάκισμα της εργατικής τάξης, για την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με το μπλοκ Ρωσίας-Κίνας. Πρόκειται για δύο αντιδραστικά μπλοκ, για το δίδυμο τέρας της αστικής πολιτικής, στη σημερινή αντιδραστική εποχή της. Η Αριστερά αντιμάχεται και τα δύο μπλοκ. Οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη και στα δύο.

3. Παράλληλα ξεπροβάλλει η δυναμική της ταξικής πόλωσης που φέρνει τις δικές της εκρήξεις, από την «περιφέρεια» μέχρι την καρδιά του παγκόσμιου καπιταλισμού. Από την εξέγερση στο Μπαγκλαντές και τις μεγάλες διεθνείς κινητοποιήσεις και δράσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, έως τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις σε Γαλλία και Βρετανία και τις εργατικές απεργίες στις ΗΠΑ. Στη χώρα μας, από τους αγώνες των εκπαιδευτικών και των γιατρών, ως τη συναυλία για τα Τέμπη και τους αγώνες των ντελιβεράδων. Υπάρχει και αναπτύσσεται η υπόγεια κοινωνική ευρεία δυσαρέσκεια, κατά καιρούς κοινωνικά ξεσπάσματα και αγώνες ή και ενστικτώδεις πολιτικές άμυνας από μεριάς εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.

Σε αυτές τις συνθήκες η ανατρεπτική και αντικαπιταλιστική Αριστερά χρειάζεται να συγκροτήσει μια άλλη στρατηγική απέναντι στον καπιταλισμό, στην πάλη για την ανατροπή του, έτσι ώστε η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι αγώνες να μπορούν να συνολικοποιηθούν σε ανατρεπτικές πολιτικές μάχες. 

4. Στη χώρα μας, το πολιτικό σύστημα έχει μπει σε φάση κρίσης και ρευστοποίησης. Το «χαστούκι» της ΝΔ στις ευρωεκλογές, η μείωση της δύναμής της στον λαό είχε συνέχεια στην όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της και στην διαγραφή του Α. Σαμαρά.

Αξιοποιεί τη συναίνεση της «αντιπολίτευσης» στα θεμελιακά ζητήματα της αντιλαϊκής πολιτικής, για να επιταχύνει την προώθηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων.

Εκκωφαντική είναι η κρίση της λεγόμενης «δημοκρατικής», «αντιδεξιάς» αντιπολίτευσης, που επιταχύνθηκε με την νέα εκφυλιστική διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και τη δημιουργία του «κόμματος Κασελάκη».  Είναι το  αποτέλεσμα της ιστορικής πορείας ενσωμάτωσης της σοσιαλδημοκρατίας και της «ευρωπαϊκής Αριστεράς» στην αστική πολιτική, της συναίνεσης, της αποδοχής και της υποταγής στα βασικά  δόγματα της κυρίαρχης πολιτικής. Οι δυνάμεις αυτές στέκονται απέναντι στην ανάπτυξη αγώνων, στη μαχητική κοινωνική αντιπολίτευση.

Συνολικά η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να στρατεύσει τους λαούς σε ένα θετικό όραμα, αποτελεί έκφραση μιας βαθύτερης κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης, οδηγεί σε ρευστοποίηση και αστάθεια. Είναι αποτέλεσμα  της «πολυκρίσης» του καπιταλιστικού συστήματος, των αδιεξόδων, της όξυνσης των αντιθέσεων αλλά και των λαϊκών αγώνων και αντιστάσεων των εργαζόμενων και της νεολαίας όλο το προηγούμενο διάστημα.

Οι δυνάμεις του συστήματος παρεμβαίνουν πολύμορφα στις διεργασίες που είναι σε εξέλιξη σε όλο αυτό το ρεύμα, για να οικοδομήσουν έναν απόλυτα ελεγχόμενο αντιπολιτευτικό πόλο εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας.

5. Η ΝΔ παρά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών έχει εξαπολύσει επίθεση σε όλα τα μέτωπα.

Σκληρή λιτότητα, ελαστική και χωρίς δικαιώματα εργασία (6ήμερο, κατάργηση των ΣΣΕ κ.ά.) ιδιωτικοποιήσεις χωρίς τέλος, πρωτοφανής αυταρχισμός. Με το νέο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Διαρθρωτικό Σχέδιο» που υπέγραψε, συμφώνησε σε πλεονάσματα 2,5%, σε κόφτη δαπανών, σε επιτάχυνση της αποπληρωμής του χιλιοπληρωμένου χρέους.  

Η συμμετοχή της Ελλάδας και στους δύο πολέμους είναι σημαντική τόσο μέσα από τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ, όσο και μέσα από τον αντιδραστικό στρατηγικό άξονα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ κάτω από την μπαγκέτα των ΗΠΑ, σε συνέχεια της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο να εξασφαλίσει μια αναβαθμισμένη θέση για το ελληνικό κεφάλαιο στην ευρύτερη περιοχή.

6. Η ανατρεπτική και αντικαπιταλιστική Αριστερά πρέπει να παρέμβει στις ανακατατάξεις και τις αναζητήσεις ενός λαϊκού αριστερού κόσμου που αναζητά πραγματική αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, με στόχο να τραβηχτεί σε μαχητικούς, ανατρεπτικούς αγώνες, να κερδηθεί με την πολιτική της ρήξης με το κεφάλαιο, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ. ενισχύοντας την κατεύθυνση της ανασυγκρότησης του κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος της ανατρεπτικής, αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς.

Πάνω σε αυτή την βάση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταθέτει ενωτικό, προωθητικό κάλεσμα για την παρέμβαση και ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνεται στον κόσμο και τις δυνάμεις που κατανοούν την ανάγκη ευρύτερων αλλαγών σε ρήξη με αυτό το σύστημα, τις κεντρικές πολιτικές επιλογές και τις ταξικές και πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν και τους καλεί να συμβάλουν για να συγκροτηθεί η κοινωνική και πολιτική αντιπολίτευση και η Αριστερά της ανατροπής.

Οι μαχητικές τάσεις του κινήματος πρέπει να αξιοποιήσουν την κρίση νομιμοποίησης της κυβέρνησης και της συναινετικής αντιπολίτευσης και να φιλοδοξήσουν να μπουν μπροστά στην εργατική και λαϊκή αντεπίθεση, για να σταματήσουν και να ξηλωθούν οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις ΝΔ-ΕΕ-κεφαλαίου, στην υγεία, την εκπαίδευση, την εργασία, το περιβάλλον, παντού. Για να σταματήσει η μηχανή του πολέμου.

Η ανασυγκρότηση και παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής Αριστεράς, λογοδοτεί και συμβάλλει στην πάλη των εργαζόμενων και του λαού στον αγώνα για «ψωμί-ειρήνη-ελευθερία», ενάντια στην πολιτική που προτάσσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, την υποταγή στα νέα μνημονιακά σύμφωνα σταθερότητας της ΕΕ, στο ιμπεριαλιστικό πολεμικό σφαγείο. Για να ανατραπεί η δολοφονική κυβέρνηση της ΝΔ, κόντρα σε κάθε επίδοξο διαχειριστή της ίδιας πολιτικής.

Η ανατρεπτική-αντικαπιταλιστική Αριστερά:

Ø  Παλεύει στην βάση ενός πολιτικού προγράμματος που έχει την προμετωπίδα του την υπεράσπιση της ειρήνης με απεμπλοκή της Ελλάδας από τους πολέμους, το διώξιμο των βάσεων, τη μείωση των εξοπλισμών και την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ. Στοχεύει στην υπεράσπιση των κοινωνικών οικονομικών συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων και την επιβίωση του πλανήτη με χτύπημα της δύναμης και της εξουσίας του κεφαλαίου, μείωση της εκμετάλλευσης στην προοπτική της κατάργησή της. Προτάσσει την πάλη για απειθαρχία ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ. «Βλέπει» έξω από τη σημερινή βαρβαρότητα, στην εξουσία των εργαζόμενων, σε μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Ø  Φιλοδοξεί να συμβάλλει ώστε το εργατικό και λαϊκό κίνημα να αναμετρηθεί εδώ και τώρα με την «καρδιά» της κυβερνητικής-καπιταλιστικής επίθεσης, ενάντια στον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Να παρέμβει για να μετατραπεί η διάχυτη και έντονη δυσαρέσκεια σε μαχητικούς ανατρεπτικούς αγώνες. Με στήριξη των πρωτοβουλιών ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος. Με έμφαση στην ενότητα και στην κοινή δράση μέσα στο κίνημα και τους αγώνες, με κάθε μαχόμενη δύναμη. Με κριτήριο το συνολικό συμφέρον του κινήματος, όχι τους μικροπολιτικούς υπολογισμούς.

Ø  Συμβάλλει στην αντεπίθεση των προοδευτικών, απελευθερωτικών και πανανθρώπινων αξιών και ιδεών απέναντι στον ζόφο του εθνικισμού, του ρατσισμού, του μισογυνισμού και του ανορθολογισμού. Αντιμάχεται τις ιδέες που στο όνομα της υπεράσπισης των «ατομικών δικαιωμάτων» καταστρέφουν τα συλλογικά δικαιώματα, τον κοινωνικό άνθρωπο, τις ίδιες τις προϋποθέσεις της ύπαρξής του.

7. Δεν αποτελούν απάντηση στην άνοδο της ακροδεξιάς τα «δημοκρατικά μέτωπα», η συνεργασία της μαχόμενης Αριστεράς, με συντηρητικές ή σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις. Ούτε ο Μακρόν στη Γαλλία, ούτε ο Σολτς στη Γερμανία μπορούν να εμφανίζονται σαν «μικρότερο κακό». Αντίθετα με τις πολιτικές τους ανοίγουν τον δρόμο στην ακροδεξιά. Η συμμαχία με δυνάμεις της αστικής πολιτικής επιτρέπει στην ακροδεξιά να φοράει το προσωπείο της «αντισυστημικής δύναμης».

Αυτό που χρειάζεται είναι η ανεξάρτητη, μαχόμενη και αντικαπιταλιστική Αριστερά να πρωταγωνιστήσει στην ανάπτυξη ενός μαζικού, αντιφασιστικού κινήματος που θα έχει στην καρδιά του την εργατική τάξη, και θα συγκρούεται χωρίς περιστροφές με τον κρατικό ρατσισμό, τα δολοφονικά κλειστά σύνορα, την ισλαμοφοβία, με το δόγμα «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», τις κοινωνικές αιτίες που ενισχύουν την ακροδεξιά και θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα όλων των καταπιεσμένων.

Αυτό που χρειάζεται είναι να χαραχτεί μια ριζικά διαφορετική προοπτική που να απαντάει στη βαθιά οικονομική, πολιτική, ηθική κρίση του συστήματος, στην εφιαλτική προοπτική της συνέχισης και κλιμάκωσης των πολέμων, της φτώχιας και της οικολογικής καταστροφής, σε ρήξη με τις αιτίες που την γεννάνε, με μάχιμη πολιτική αμφισβήτησης και αντίθεσης με την πολιτική των κυρίαρχων τάξεων, με πλήρη ανεξαρτησία από όλα τα κόμματα και τα ρεύματα  του συστήματος, που να βλέπει έξω από αυτό, στην προοπτική μιας άλλης κοινωνίας.

Αυτό που χρειάζεται είναι η πλήρης ανεξαρτησία από τα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα της αστικής πολιτικής, τους αντιμαχόμενους ιμπεριαλιστικούς πόλους, τις αντιμαχόμενες αστικές τάξεις. Η μάχη μας είναι για να μην «σκοτώνονται οι λαοί για του αφέντη το φαΐ». Δεν θα μπούμε πίσω από καμιά «ξένη» σημαία.

Αυτό που χρειάζεται πριν από όλα είναι μια πορεία ανασυγκρότησης και ενίσχυσης της ανατρεπτικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

8. Σήμερα η πάλη για τα «άμεσα» ζητήματα επιβίωσης του λαού είναι πολύ πιο στενά δεμένη με τα «μεγάλα» πολιτικά προβλήματα της κοινωνίας. Η υπεράσπιση της ειρήνης με τη σύγκρουση με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, τους ιμπεριαλιστικούς και αστικούς ανταγωνισμούς. Η πάλη για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις με τη μείωση των κερδών των επιχειρήσεων και την ευρωλιτότητα του «Συμφώνου Σταθερότητας». Τα μέτρα κατά της ακρίβειας με την κατάργηση της κερδοσκοπίας των απελευθερωμένων αγορών. Η υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών με την ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων. Η μάχη ενάντια στον ρατσισμό και την ισλαμοφοβία με τη σύγκρουση με την «ΕΕ-φρούριο» των κλειστών συνόρων. Η πάλη ενάντια στον σεξισμό και την καταπίεση με τη σύγκρουση με την πολιτική του «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» και της διάλυσης του κοινωνικού κράτους. Η υπεράσπιση της ζωής από την κλιματική αλλαγή με τη σύγκρουση και με τον «καπιταλισμό των ορυκτών καυσίμων», την απάτη της «πράσινης ανάπτυξης» και της λογικής του κέρδους. 

Για αυτό τον λόγο πολιτικές απαντήσεις που οδηγούν σε «δημοκρατικές κυβερνήσεις» με ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά κ.λπ., ή σε ένα πιο «κοινωνικό», «πράσινο» καπιταλισμό ενάντια στις παρασιτικές πλευρές του (π.χ. «χρεοκρατία») ή που παραπέμπουν την ανάγκη της ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική όταν «ωριμάσουν οι συνθήκες» δεν δίνουν διέξοδο. Αυτές οι λογικές επαναλαμβάνουν τα λάθη του 2010-15 που οδήγησαν στην υποταγή στα μνημόνια, στην «ενδιάμεση» πολιτική που προετοίμασε την υποταγή ή την αποχή από τη μάχη του λαϊκού ΟΧΙ, που την ολοκλήρωσε.

Ξαναζεσταμένες αυταπάτες μιας «κυβερνητικής λύσης», απλά και μόνο για να αλλάξει η κυβέρνηση της ΝΔ μέσα στο πλαίσιο της ίδιας πολιτικής, της λογικής ότι η ΕΕ μεταρρυθμίζεται, ότι μπορεί να επιβληθεί ειρήνη χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, οδηγούν σε νέα δεινά

9. Σήμερα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες μαχόμενοι αγωνιστές που αναζητούν μια τέτοια προοπτική, που δεν καλύπτονται από τις κυρίαρχες πολιτικές προτάσεις στην Αριστερά. Σήμερα είναι η στιγμή να γίνει ένα βήμα, ενότητας, διαλόγου, προγραμματικής σύγκλισης και συστηματικής κοινής δράσης, ανάμεσα σε όλους όσους κατανοούν ότι ο «λαός σώζει τον λαό», ότι «δεν θα σταματήσει» η πορεία προς τον όλεθρο, αν δεν την σταματήσουμε.

Για αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ

• Καλεί σε ένα ανοιχτό  διάλογο όλο το αγωνιστικό δυναμικό, τις δυνάμεις που κινούνται σε μια λογική αντικαπιταλιστικού μετώπου, τις δυνάμεις που υποστηρίζουν την ανεξάρτητη συσπείρωση της ανατρεπτικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, με στόχο την οργάνωση της παρέμβασης και ανασυγκρότησης της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
• Καλεί σε κοινές πρωτοβουλίες στα μεγάλα μέτωπα της περιόδου, και πριν από όλα στο μέτωπο της πάλης κατά του πολέμου, της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Μέσα στους αγώνες συμβάλουμε να οικοδομείται η «αντικαπιταλιστική εναλλακτική λύση» και η Αριστερά που θα παλέψει για αυτή. 

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Δεκέμβριος  2024

Αντεπίθεση των εργαζομένων, όχι κοινοβουλετικοποίηση και αγωνιστική αναδίπλωση

Αντεπίθεση των εργαζομένων, όχι κοινοβουλετικοποίηση και αγωνιστική αναδίπλωση

▸ Ιδιαίτερα προβληματικές οι επιλογές του ΠΑΜΕ και η άρνηση κλιμάκωσης

Μιχάλης Ρίζος

Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές συζητιέται στο αστικό κοινοβούλιο (και όλα δείχνουν ότι θα ψηφιστεί) όχι «ένας ακόμα αντιλαϊκός προϋπολογισμός» αλλά ένας προϋπολογισμός ληστείας για τα εργατικά δικαιώματα, που περιλαμβάνει «σε ένα πακέτο» νέα φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, ματωμένα πλεονάσματα, καρατόμηση δημοσίων δαπανών, απόλυτη προστασία στα κέρδη τραπεζών, εφοπλιστών, χρηματιστηρίου ενέργειας, εκτόξευση πολεμικών εξοπλισμών. Αν σε αυτά προστεθεί ο νόμος για τον κατώτατο μισθό (για τα «ανώτατα κέρδη» θα ήταν ο καλύτερος όρος) η διαπίστωση είναι ολοφάνερη: Δεν έχει ξαναεφαρμοστεί, τουλάχιστον τα μετεμφυλιακά χρόνια, αντίστοιχη οικονομική πολιτική με την απευθείας παρέμβαση κυβερνήσεων και κράτους, που συνδυάζει το κοινωνικό με το πολεμικό σφαγείο, εμφανίζει τόσο ξεκάθαρη ενίσχυση του κεφαλαίου, παραδίδει τα πάντα στη δημοσιονομική ασφυξία της ΕΕ και της αποπληρωμής του χρέους.

Σε αυτή τη χρονική στιγμή αναδεικνύεται με δραματικό τρόπο η αδυναμία του εργατικού κινήματος να έρθει στην «μπροστινή σκηνή της ιστορίας» και όχι για μια ακόμη φορά να γίνεται θλιβερός κομπάρσος - παρακολουθητής του κοινοβουλευτικού μαξιλαροπόλεμου στο πλαίσιο της ευρύτερης και στρατηγικής συναίνεσης με την πολιτική της ΝΔ ή των άσφαιρων ασκήσεων υποταγής του αστικοποιημένου συνδικαλισμού, ιδιαίτερα στα τριτοβάθμια όργανα.

Όλα αυτά έχουν αναδειχτεί εδώ και καιρό από τις μαχόμενες, ταξικές δυνάμεις του κινήματος. Το μεγάλο όμως ζήτημα είναι η εντυπωσιακή υποχώρηση-συμβιβασμός του ΠΑΜΕ (προφανώς με επιλογή του κόμματος που βασικά το στηρίζει) με τις αστικές επιλογές ή καλύτερα η απόσυρση του από τον πολιτικό αγώνα – με όρους κινήματος – για την ανατροπή της αντεργατικής οικονομικής πολιτικής. Μήπως είναι άδικη ή υπερβολική αυτή η κριτική; Ας δούμε τα γεγονότα.

Το ΠΑΜΕ δεν έβαλε ποτέ και πουθενά κανένα άλλο σχέδιο πανεργατικής μάχης πλην της (ομόφωνα αποφασισμένης σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ) απεργίας στις 20 Νοέμβρη. Σε οποιαδήποτε δε πρόταση άλλων ταξικών δυνάμεων (ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Δημοσίου, ΑΤΕ ΕΚΑ, ΤΑΞ ΣΥΣΠ ΕΚ Πειραιά, κλαδικά σχήματα) για απεργιακή κλιμάκωση μετά τις 20 Νοέμβρη ανταπάντησαν με «κλιμάκωση» απογευματινών συλλαλητηρίων ή σποραδικών 3ωρων στάσεων εργασίας για την τιμή των όπλων.

Το κυριότερο όμως δεν είναι αυτό. Το ΠΑΜΕ αξιοποιεί την εμφανέστατη εκλογική του άνοδο σε πολλά σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα όχι για να οξύνει την ταξική πάλη αλλά για να την κοινοβουλευτικοποιήσει. Διότι τι άλλο μπορεί να σημαίνει ή πρόσδεση μαχητικών πλαισίων αγώνα εκατοντάδων σωματείων, οι εργατικοί «αντινόμοι», όχι σε αποφάσεις συνελεύσεων, σε συντονισμούς σωματείων, σε αποφάσεις απεργιακής κλιμάκωσης αλλά σε επερωτήσεις των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του ΚΚΕ στο κοινοβουλευτικό θέατρο, με το γνωστό συσχετισμό και τις προειλημμένες αποφάσεις. Χώρια που, βασικά σημεία των προτάσεων αυτών (πχ αύξηση κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ μεικτά)  λαμβάνουν υπόψη, και περιορίζονται, στα κατά Μητσοτάκη "όρια της οικονομίας" και τις «κοστολογημένες προτάσεις». 

Όταν επομένως αντιλαμβάνεσαι τον πολιτικό αγώνα για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης ως κοινοβουλευτικό support ενός κόμματος, όταν υποβαθμίζεις τα πολιτικά αιτήματα ρήξης (εθνικοποιήσεις, απειθαρχία-ρήξη με την ΕΕ και το σύμφωνο σταθερότητας), όταν δεν εναντιώνεσαι στις πολεμικές δαπάνες παρά μόνο σε όσες «εξάγονται» εκτός συνόρων, λογικό είναι να εμφανίζεις ως διέξοδο την εκλογική ενίσχυση εντός του πεδίου στης αστικής πολιτικής και των θεσμών της (γι' αυτό αποδεχόμαστε δια της συμμετοχής και τις ηλεκτρονικές εκλογές, έτσι δεν είναι;). Έτσι αναπαράγεται ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός και τα "συμπεράσματα" ότι η αναζήτηση μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για να μην περνάνε τέτοια νομοσχέδια και προϋπολογισμοί είναι η διέξοδος που θα πρέπει να κυνηγήσει το εργατικό κίνημα. Το ίδιο παραμύθι δηλαδή με το ΣΥΡΙΖΑ του 2012-15 και την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και για τους παλιότερους, η γραμμή του ΚΚΕ Εσωτερικού, των κυβερνήσεων Τζανετάκη και Ζολώτα των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Συνασπισμού...

Να σημειωθεί ότι στο ίδιο παιχνίδι των κοινοβουλευτικών αυταπατών και της δήθεν αντιπολίτευσης, με περισσό θράσος, εμφανίστηκαν στις πρόσφατες συνεδριάσεις της Βουλής κυβερνητικά κόμματα ή θραύσματα τους (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΕ.ΑΡ., ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ) που είχαν πρωτοστατήσει στο αντεργατικό πογκρόμ παλιότερα, καταθέτοντας επίσης επερωτήσεις και σχέδια νόμου «κοινωνικής προστασίας».

Για την αναγκαία εργατική αντεπίθεση πρέπει  να πούμε όχι στην κοινοβουλετικοποίηση και το διαλυτικό σχέδιο για το κίνημα. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί συναγωνιστές του ΠΑΜΕ.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ, 14-15.12.2024

 

Μονιμοποίηση και Παιδεία χωρίς αξιολόγηση για τους νεοδιόριστους στην Α’ ΔΠΕ Αθήνας:

Nεοδιόριστοι Α' ΔΠΕ Αθήνας:

Μονιμοποίηση και Παιδεία χωρίς αξιολόγηση!

Μάνθος Κυριακόπουλος, δάσκαλος, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ με τις Παρεμβάσεις

▸Σημαντική νίκη για τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς η μονιμοποίηση χωρίς αξιολόγηση των 45 νεοδιόριστων του 2020 στη ΔΙΠΕ Α΄ Αθήνας. Απαιτείται συνέχιση του αγώνα για την ανεμπόδιστη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων με ταυτόχρονο μπλοκάρισμα της αξιολόγησης συνολικά.

Κομβική νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος, εν μέσω συνολικής αντιπαράθεσης και του πολέμου που έχει κηρύξει το υπουργείο Παιδείας στη δημόσια εκπαίδευση και το μέτωπο της αξιολόγησης, αποτελεί η μονιμοποίηση χωρίς αξιολόγηση των 45 νεοδιόριστων εκπαιδευτικών του 2020 στη ΔΙΠΕ Α΄ Αθήνας. Μια απόφαση που όφειλε να πάρει κάτω από την πίεση των σωματείων και της δικαστικής απόφασης του εφετείου, η οποία σηματοδοτεί και ενισχύει τον αλύγιστο αγώνα για την ακώλυτη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων με ταυτόχρονο μπλοκάρισμα της αξιολόγησης συνολικά.

Το υπουργείο, αδυνατώντας να επιβάλλει την αξιολόγηση εδώ και τέσσερα χρόνια, αρχίζει να εμπεδώνει την αποτυχία του. Παρά τις προσπάθειες να επιβάλλει την ομηρία, να τρομοκρατήσει με καθαιρέσεις και πειθαρχικά, το μόνο που έχει καταφέρει είναι να επιδεινώσει τις εργασιακές συνθήκες στα σχολεία και την ίδια την παιδαγωγική πράξη εις βάρος των μαθητών/τριών.

Η αυθαιρεσία του διοικητικού μηχανισμού οξύνεται, στελέχη που είτε σε ρόλο ντίλερ εγκυκλίων είτε σε ρόλο μάνατζερ με επίπλαστη παιδαγωγική γαρνιτούρα εμπορευματοποίησης των μαθητών/τριών, προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ ανυποληψίας και παρανομίας. Αυτό δείχνει η άρνηση εκτέλεσης δικαστικής απόφασης για μονιμοποίηση νεοδιόριστων στη ΔΙΠΕ Δυτικής Αττικής, η απέλπιδα προσπάθεια καθυστέρησης μέσω αναβολών στη Γ΄ Αθήνας, με την τρικυμία που έχει προκαλέσει η πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος να αποτυπώνεται στις μονιμοποιήσεις άνευ αξιολόγησης με το κλείσιμο της διετίας σε Ανατολική Αττική και Πειραιά.

Οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοι και οι ΕΛΜΕ από την πρώτη στιγμή έθεσαν συγκεκριμένα βήματα –συνδικαλιστικά και νομικά– και σχέδιο μέσα από το συντονισμό τους, ώστε η πρωτοβουλία των κινήσεων να πάει στα χέρια των εκπαιδευτικών, απέναντι και στην αναντιστοιχία παρέμβασης και χρονοτριβή της ΔΟΕ και τον εκφυλισμό της ΟΛΜΕ, κόντρα και στη γραμμή τρομοκράτησης των αγωνιστών/τριών από τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ/ΠΕΚ-ΔΙΚΤΥΟ/ΣΥΝΕΚ. Με γενικές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα, κινητοποιήσεις, προσφυγές, αγωγές ακύρωσης παράνομων διοικητικών αποφάσεων, πρόταση για απεργιακή ενίσχυση της μάχης αναδεικνύονται βασικοί συντελεστές στην πορεία για νικηφόρα έκβαση, την μονιμοποίηση όλων πανελλαδικά.

Κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωματείων για μέγιστη ενίσχυση του συλλογικού αγώνα πανελλαδικά

Σε καμιά περίπτωση δεν υποτιμάται η αντιπαράθεση και η όξυνση από την πλευρά του υπουργείου, αφού έχει δώσει διαπιστευτήρια για την επιβολή της στρατηγικής αναδιάρθρωσης στην εκπαίδευση υπό τις οδηγίες ΟΟΣΑ-ΕΕ. Σ' αυτό το μοτίβο συνεχίζει τις παραπομπές σε πειθαρχικά (από τα οποία κανένα δεν έχει προχωρήσει), τις κλήσεις σε άτυπες «φιλικές» συναντήσεις δια μέσου των διευθύνσεων, τα εκφοβιστικά έγγραφα ακόμη και σε ακροάσεις, όπως στην Πάτρα, χωρίς θεματολογία και περιεχόμενο, για να πάρει το συνειδητό μήνυμα συνέχισης της απεργίας από τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς!

Η απεργία αποχή στην εκπαίδευση, πέρα από αγωνιστικό δρόμο και διέξοδο να νικήσει το κίνημα, έχει ανοίξει μια διαπάλη ανάμεσα στην κυβερνητική πολιτική και όλο το εργατικό κίνημα και την κοινωνία. Το χτύπημά της αποτυπώνεται μέσα από αναρμόδιες διοικητικές πράξεις και αποφάσεις, οι οποίες συντάσσονται με την ολοκληρωτικού τύπου καταστολή και φίμωση κάθε φωνής, πράξης και αγώνα αντίστασης και αμφισβήτησης της πολιτικής τους.

Γι' αυτό και η υπόσχεση που δίνει η ριζοσπαστική πτέρυγα του κινήματος, οι χιλιάδες απεργοί για αγώνα μέχρι την τελική νίκη, στο πλευρό κάθε εκπαιδευτικού, σηματοδοτεί την κατάκτηση πέρα από την ακώλυτη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων, την υπεράσπιση των χρόνων υπηρεσίας και προσφοράς στο δημόσιο σχολείο, το μπλοκάρισμα της αξιολόγησης μέχρι την κατάργηση ολόκληρου του νομοθετικού πλαισίου και την κατοχύρωση ιστορικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων όπως η απεργία, η παιδαγωγική ελευθερία και η ανεξαρτησία του εργατικού κινήματος από την αστική πολιτική και τον συμβιβασμό.

Με τέτοια απαιτητικότητα, τα σωματεία καλούν σε μέγιστη ενίσχυση του συλλογικού αγώνα πανελλαδικά, προτείνουν τη συνέχισή του πολύμορφα και απεργιακά συνδέοντας τα αιτήματα για αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις, επιστροφή των δώρων, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στο τσάκισμα της Υγείας, κόντρα στους δημοσιονομικούς κόφτες, τα τεράστια κέρδη τους, και το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ και τα δισ. δαπανών για τον πόλεμο. Αυτή η απαίτηση διαπερνά κάθε κλαδικό αγώνα και κυρίως τη μάχη στην εκπαίδευση για το ενιαίο καθολικά δημόσιο και δωρεάν σχολείο.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (30.11.24)

 

Παρεμβάσεις στο δημόσιο: όχι στον αντιλαϊκό προϋπολογισμό - Σάββατο,14/12 12 μ, ΚΑΜΑΡΑ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/               dimosio.paremvasis@gmail.com

 

ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2025: ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Όλοι και όλες στην απεργιακή κινητοποίηση την Τετάρτη 11/12 στο Υπ. Οικονομικών στις 13:00 και στην στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ (12 έως τέλος της βάρδιας). Προσυγκέντρωση 12:30 στην πλ. Κλαυθμώνος.

 

Καλούμε στο απογευματινό συλλαλητήριο μαζί με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα 18:30 με συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία στη Βουλή.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ: Σάββατο,14/12 12.00 το μεσημέρι, στην ΚΑΜΑΡΑ

Η επίθεση στους εργαζόμενους εντείνεται.

Η κυβέρνηση εφαρμόζει σκληρή αντιλαϊκή πολιτική που επιδεινώνει δραματικά τη ζωή της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η ακρίβεια μεγεθύνεται από την αισχροκέρδεια, την ασυδοσία των μεγάλων εταιρειών, την ανυπαρξία μέτρων και ελέγχου των τιμών. Τα κέρδη τραπεζών, εταιρειών, χρηματιστηρίου ενέργειας εκτινάσσονται, με τους μισθούς να παραμένουν καθηλωμένοι, τις ΣΣΕ να είναι ανύπαρκτες και την αγοραστική δύναμη να έχει εξαφανιστεί στο 50%. Η ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών σε υγεία, εκπαίδευση, συγκοινωνίες συνεχίζεται. Με το νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό ενισχύεται το αντεργατικό οπλοστάσιο που θεσπίστηκε με τα μνημόνια και αποτελεί ευρωπαϊκή οδηγία που αποδέχονται όλες οι κοινοβουλευτικές ομάδες (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΝΕΑΡ-Ακροδεξιά). Εισάγοντας αλγόριθμο καθορισμού του μισθού με παράγοντες την παραγωγικότητα της οικονομίας και τους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ, επιτρέπει στην εκάστοτε κυβέρνηση να τον μειώνει έως και 60% του μέσου μισθού.  Η κάθε κυβέρνηση θα καθορίζει τους μισθούς χωρίς διαπραγμάτευση και οι εργαζόμενοι/ες θα βρίσκονται στο έλεος των επιχειρήσεων, του ΣΕΒ και της δημοσιονομικής πολιτικής.

Προϋπολογισμός βαρβαρότητας και ληστείας για τους εργαζόμενους.

Με τον νέο προϋπολογισμό και το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Σύμφωνο έρχονται να οργανώσουν και να υλοποιήσουν την επίθεση με νέο γύρο εκμετάλλευσης και λιτότητας.

·         Νέα φοροεπιδρομή με 2,4 δισ. αύξηση άμεσων φόρων, 1,35 δισ. αύξηση ΦΠΑ. Το 2024 ο ελληνικός λαός θα πληρώσει 15 δισ. (+30%) περισσότερους φόρους από το 2019, περίπου το 70% επί του συνόλου. Θεσμοθετούνται νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο.

·         Αποπληρωμή του χρέους και δέσμευση για 2,5% του ΑΕΠ ως πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2028, βάζοντας ταφόπλακα στις διεκδικήσεις.

·         Οι πολεμικές δαπάνες εξαιρούνται από τους κόφτες με 7,5 δις το χρόνο - πάνω από το 3,5% του ΑΕΠ - να πάνε στο ΝΑΤΟ, ενώ έρχεται και νέο επενδυτικό πολεμικό σοκ με 500δις της ΕΕ.

·         Μειώνονται 1% οι ασφαλιστικές εισφορές για να ευνοηθούν οι επιχειρήσεις ενώ πλήττονται τα ταμεία.

·         Συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση στην υγεία και παιδεία, διαλύεται το ΕΣΥ με καθήλωση των κοινωνικών δαπανών, αποτέλεσμα της επίτευξης ματωμένων πλεονασμάτων (πάνω από 2% του ΑΕΠ).

·         Συνδέεται απόλυτα η δημοσιονομική πολιτική με την αποπληρωμή του χρέους, την εκτόξευση των εξοπλισμών και την κερδοφορία για το κεφάλαιο. Αντίθετα οι μειώσεις ως και 40% στους μισθούς μας τα τελευταία 15 χρόνια δεν αναπληρώνονται με τη συνολική αύξηση κοροϊδία των 60 € καθαρά στα τρία επόμενα χρόνια! Απαιτούνται 20 χρόνια για να φτάσουν οι μισθοί μας στα 1.200 € που έπαιρνε ένας νεοδιόριστος το 2010.

·         Δεν επιστρέφουν τα δώρα, ετοιμάζουν σύστημα με μπόνους παραγωγικότητας για τους Δ.Υ, μετά από αξιολόγηση.

·         Χιλιάδες οι πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών. Υπέρογκες οι αυξήσεις των ενοικίων.

·         Ετοιμάζουν αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης από το 2026!

Όχι στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, τον φασισμό

Η Ελλάδα εμπλέκεται στις επικίνδυνες εξελίξεις στον πόλεμο στην Ουκρανία, στη σφαγή του Παλαιστινιακού και Λιβανέζικου λαού. Η κυβέρνηση αυξάνει τους εξοπλισμούς σε βάρος των κοινωνικών δαπανών (πολεμική οικονομία), συμμετέχει στα σχέδια του ΝΑΤΟ, συνεργάζεται με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ. Για να αποδεχτεί ο λαός αυτή τη μοίρα ρίχνουν το δηλητήριο του εθνικισμού και του ρατσισμού. Ένα γενναίο διεθνιστικό εργατικό ΣΤΟΠ στον πόλεμο και άμεση απεμπλοκή της χώρας είναι αναγκαίο να εκφραστεί στους απεργιακούς δρόμους, στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς!

 

Συνδικαλιστικές διώξεις-Καταστολή

Η επίθεση για τα κέρδη του κεφαλαίου, το νέο σύμφωνο σταθερότητας της ΕΕ, ο νέος προϋπολογισμός και η πολεμική οικονομία με στρατιωτικές δαπάνες, πάνε μαζί με την ένταση της καταστολής, την εφαρμογή του νέου ποινικού κώδικα και τη φίμωση κάθε φωνής και αγώνα αμφισβήτησης. Οι συνεχιζόμενες δίκες αποτελούν ανοιχτή ποινικοποίηση της συμμετοχής σε κινητοποιήσεις, της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης και στρέφονται ενάντια σε κάθε οργανωμένη προσπάθεια αντίστασης του λαού και της νεολαίας. Τις αντιμετωπίζουν αυτή την περίοδο όσοι «πάνε κόντρα» στην αντιλαϊκή -αντεργατική  πολιτική του συστήματος και της κυβέρνησης που το υπηρετεί. Είναι αναγκαία η πλατύτερη δυνατή ανάδειξη και έκφραση αλληλεγγύης και καταγγελίας των συγκεκριμένων μεθοδεύσεων απέναντι σε όποιον αγωνίζεται. Δίκες για συλλήψεις σε διαδηλώσεις του Νοέμβρη και του Δεκέμβρη του ΄20, δίκες και πειθαρχικά για συνδικαλιστική δράση, η δίκη ερευνητών για την παρέμβαση στη βραδιά του ερευνητή. Είναι σε εξέλιξη πλήθος πειθαρχικών διώξεων σε βάρος εκπαιδευτικών για συνδικαλιστική δράση, για την συμμετοχή στην απεργία-αποχή από την αξιολόγηση και για άλλες αφορμές, όπως εκδηλώσεις και δράσεις στα σχολεία.

 

Γνήσιες ΣΣΕ εφ΄όλης της ύλης

Η κατάργηση των ΣΣΕ ήταν και είναι βασική στρατηγική απόφαση κυβέρνησης και Ε.Ε. υπαγορευμένη από τα μνημόνια και τα σύμφωνα σταθερότητας. Παρόλο που σε επιμέρους κλάδους του ιδιωτικού τομέα κερδίζονται ΣΣΕ ως αποτέλεσμα πολυήμερων απεργιακών κινητοποιήσεων, η γενική εικόνα δεν είναι αντίστοιχη των συμφερόντων των εργαζομένων. Στο δημόσιο τομέα σε κάποιους κλάδους προτείνονται ΣΣΕ που δεν θίγουν το θεσμικό πλαίσιο και αποτελούν παγίδα για τους εργαζόμενους.  Λέμε ναι σε γνήσιες ΣΣΕ εφ' όλης της ύλης (μισθός, διορισμοί, περίθαλψη, ασφάλιση, μονιμοποίηση συμβασιούχων κ.ά.). Λέμε όχι σε κουτσουρεμένες συμβάσεις που δεν αμφισβητούν  το νομικό πλαίσιο που απαγορεύει οι ΔΥ να διαπραγματευτούν ΣΣΕ με αιτήματα για το μισθό, το ωράριο κλπ, το ν. 2738/1999 και το νόμο 4808/21 (Χατζηδάκη) Το νομοπαρασκευαστικό κείμενο που κατατίθεται σε σωματεία εξαρτά το αίτημα για αύξηση στο μισθό των Δ.Υ. να είναι καθορισμένο με βάση το "ρεαλισμό", "γειωμένο στην πραγματικότητα", όπως γράφουν κι όχι με κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες. Η πρόταση για ΣΣΕ οφείλει να συνοδεύεται από αγωνιστικό πρόγραμμα με το οποίο τα συνδικάτα πρέπει να διεκδικήσουν τα αιτήματα και όχι να μετατρέπονται σε προγεφύρωμα για κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις.

 

Οι αγώνες μπορούν να νικήσουν

Οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις στις 23 Οκτώβρη και 20 Νοέμβρη, η μαζική αποχή στις ηλεκτρονικές εκλογές, οι μάχες με ισχυρό όπλο την απεργία αποχή κατά της αξιολόγησης και της ποινικοποίησης του αγώνα, η τυπική μονιμοποίηση συναδέλφων εκπαιδευτικών από τα Διοικητικά εφετεία, ενισχύουν τη συνέχιση των αγώνων για όλες τις διεκδικήσεις μας μέχρι το τέλος και αναδεικνύουν τον κυρίαρχο ρόλο των Γενικών Συνελεύσεων. Τον δρόμο αυτό δεν μπορούν να τον υπηρετήσουν ούτε η υποταγμένη πλειοψηφία, των κυβερνητικών παρατάξεων, ούτε οι δυνάμεις του κομματικού γραφειοκρατικού συνδικαλισμού με γραμμή υποχώρησης, όπως χαρακτηριστικά αποκαλύφθηκε στη μάχη κατά της αξιολόγησης. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα νικηφόρου αγώνα τις 2ήμερες κινητοποιήσεις στο ΠΑΔΑ που ανέδειξαν την αδήριτη ανάγκη για μονιμοποίηση των καθαριστριών ενάντια στους εργολάβους και τις ιδιωτικοποιήσεις και που μπλόκαραν τις απολύσεις 80 καθαριστριών/ών μετά την κινητοποίηση των πρωτοβάθμιων σωματείων των εργαζομένων, οδηγώντας σε ανανέωση των συμβάσεων τους.

 

Βγαίνουμε στους δρόμους, συγκρουόμαστε με την καρδιά της οικονομικής πολιτικής και παλεύουμε για αιτήματα που υπερβαίνουν το σφαγείο που ετοιμάζουν ως μέλλον για τους εργαζόμενους και τη νέα γενιά!

 

 

 

 

Παλεύουμε για:

•Γενναίες αυξήσεις στους μισθούς. 1.200€ καθαρά κατώτατος μισθός και αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ και Αυτόματη Τιμαριθμική αναπροσαρμογή. Να δοθούν τώρα 13^ος και 14^ος μισθός και σύνταξη! Επιστροφή του Μ.Κ. ΄16-΄17, κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Επιστροφή όλων των απωλειών των μνημονίων, των προγραμμάτων σταθερότητας, της ακρίβειας, του πληθωρισμού και την εκτίναξη του τιμαρίθμου. Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ και 4000 για κάθε παιδί. Να καταβληθεί άμεσα επίδομα Χριστουγέννων σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους.

•Να καταργηθεί ο ν. 2738/1999 φαλκίδευσης Συλλογικών Συμβάσεων και το ενιαίο μισθολόγιο-φτωχολόγιο. Γνήσια κλαδική ΣΣΕ εφ' όλης της ύλης (μισθός, διορισμοί, περίθαλψη, ασφάλιση, κ.ά.).

•Καμία δίωξη των αγωνιζόμενων συναδέλφων για συνδικαλιστική δράση και συμμετοχή στην απεργία-αποχή. Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τις ΓΣ, την απεργία.

•Καμία εφαρμογή και κατάργηση του αντεργατικού ν. Χατζηδάκη-Γεωργιάδη. Ανεξάρτητος από το κράτος και τους εργοδότες, ταξικός και ακηδεμόνευτος συνδικαλισμός.

•Μόνιμοι διορισμοί σε όλα τα κενά. Μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των συμβασιούχων που έχουν τουλάχιστον μία σύμβαση, Ακώλυτη μονιμοποίηση όλων των λεγόμενων δόκιμων.

•Όχι στην αξιολόγηση. Κατάργηση όλων των αντίστοιχων νόμων.

•Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια χωρίς όριο ηλικίας ή 58 για άνδρες και 55 για γυναίκες. Αυξήσεις στις συντάξεις. Επαναφορά του εφάπαξ στα προ κρίσης επίπεδα.

• Μέτρα ΤΩΡΑ ενάντια στην ακρίβεια. Ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων. Δημόσια αγαθά το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, η ενέργεια, οι μαζικές μεταφορές και όλα τα κοινωνικά αγαθά για όλους. Δραστική μείωση των έμμεσων φόρων και αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου. Να μειωθούν οι τιμές στα βασικά είδη και ενέργεια. Κατάργηση ΦΠΑ, ΕΦΚ, ΕΝΦΙΑ, χρηματιστήριου ενέργειας.

• Διπλασιασμός των δαπανών για τα κοινωνικά αγαθά και όχι για το χρέος, τα πλεονάσματα και τους εξοπλισμούς. Δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους.

• Δραστικές περικοπές των δαπανών για τους εξοπλισμούς και το ΝΑΤΟ. Έξω από το ΝΑΤΟ! Όχι στις επεμβάσεις έξω από τα σύνορα. Λευτεριά στον Παλαιστινιακό Λαό. Όχι στον πόλεμο! Καμία εμπλοκή της χώρας μας!

•Ρήξη - Αποδέσμευση - Απειθαρχία στα νέα μνημονιακά Προγράμματα Σταθερότητας και την πολιτική της ΕΕ.

 

Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε με ΓΣ παντού, με σαφές σχέδιο μαζικών διαδηλώσεων και απεργιακά βήματα,

με οριζόντιο συντονισμό και κινητοποίηση από τα κάτω.

Αλληλεγγύη σε όλους τους διωκόμενους για συνδικαλιστική, πολιτική και κοινωνική δράση.