Σε μια εποχή οι εργαζόμενοι και ειδικά η νέα γενιά του κόσμου της δουλειάς δέχονται σκληρά χτυπήματα, είναι πολύτιμη παρακαταθήκη η αγωνιστικότητα, το παράδειγμα και η θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, της φοιτήτριας Παντείου και μέλους της ΚΝΕ που δολοφονήθηκε από τον εργοδοτικό τραμπούκο Μάριο Χαρίτο στις 28/7/1980 στην πύλη της ΕΤΜΑ. Υπαίτια η εργοδοσία της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ που δεν ήθελε τους φοιτητές, το νεολαιίστικο και εργατικό κίνημα δίπλα στους εργαζόμενους, μέσα στους χώρους δουλειάς, πιστεύοντας ότι έτσι θα διαφυλάξει τα κέρδη της ανενόχλητα.
Σήμερα που η αντεργατική λαίλαπα των μνημονίων που έχουν επιβάλει οι ελληνικές κυβερνήσεις, η ΕΕ και το ΔΝΤ, έχει βυθίσει την εργατική τάξη στην ανεργία, την απλήρωτη, μαύρη, ανασφάλιστη και ελαστική εργασία, το εργατικό κίνημα και ο μαχόμενος συνδικαλισμός βρίσκονται πάλι στο στόχαστρο. Με εργοδοτική τρομοκρατία, κρατική καταστολή, μιντιακή κατασυκοφάντηση, επιχειρείται να χτυπηθεί το δικαίωμα της εργαζόμενης πλειοψηφίας να παλέψει για τα δικαιώματά της.
Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, αν και «έχει λείψει», είναι παρούσα με το παράδειγμά της, ένα φωτεινό σημάδι στο δρόμο για ένα εργατικό κίνημα που με την ταξική του ανασυγκρότηση θα αγκαλιάσει τους εργαζόμενους ενάντια στην πολιτική της εργοδοσίας και του κεφαλαίου, ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενάντια στην ασφυκτική θηλιά που σφίγγουν χρέος, μνημόνια, ευρώ και ΕΕ. Ένα κίνημα που θα συμβάλλει στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, στην πάλη για ένα καλύτερο κόσμο. Με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων, μέσα από την ανατροπή της κυριαρχίας του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου