ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
–ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ
Οι εξελίξεις, τα μέτρα και η αγωνιστική μας
απάντηση
Μάρτης
2017
Η
συμφωνία κυβέρνησης-θεσμών για πρωτογενή πλεονάσματα 1,75% του ΑΕΠ για το 2017
και 3,5% από το 2018 (περίπου 7 δις κάθε χρόνο) για μεσοπρόσθεσμο διάστημα
(δηλαδή για 2-10 χρόνια) επιβεβαιώνει πως έχει
ήδη συμφωνηθεί, με τη στήριξη όλου του αστικού πολιτικού προσωπικού που ψήφισε
ή στηρίζει το 3ο Μνημόνιο, η επιβολή ενός νέου Μνημονίου κάθε χρόνο!
Η
ουσιαστική συμφωνία της κυβέρνησης για ψήφιση μέτρων μετά το 2018, χρονιά που
υποτίθεται θα τελείωναν τα Μνημόνια, ισοδυναμεί με την προαναγγελία ενός 4ου
Μνημόνιου. Κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ έχουν συμφωνήσει στην πραγματικότητα να
υποθηκεύσουν το μέλλον του λαού. Ωστόσο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρουσιάζει
τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις ως άλλοθι για να παραστήσει ότι δήθεν
διαπραγματεύεται και να δώσει την εντύπωση ότι ο λαός μπορεί να περιμένει κάτι
θετικό.
Το
σίριαλ των διαπραγματεύσεων για τη 2η αξιολόγηση και η εφαρμογή των
ψηφισμένων μνημονιακών μέτρων διαμορφώνουν εφιαλτικές εξελίξεις για τους
εργαζόμενους και το λαό. Τίποτα θετικό
δεν μπορεί να αναμένει κανείς από τη διαπραγμάτευση για το κλείσιμο της 2ης
αξιολόγησης. Το μόνο που κρίνεται είναι η έκταση και ο ρυθμός των περικοπών
και η ταχύτητα καταστροφής των εισοδημάτων και της ζωής όλων μας.
Κόβουν
έναν ακόμη μισθό!
Το
αφορολόγητο φαίνεται ότι θα κινηθεί ακόμα και κάτω από τα 6.000 ευρώ (5.900
είναι το σενάριο που κυριαρχεί), δηλαδή θα μειωθεί κατά 2.700 ευρώ. Αυτό
ισοδυναμεί με λήστευση 600 ευρώ το χρόνο,
περίπου έναν μισθό νεοδιόριστου, από
όλους τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Η υπολογιζόμενη
μείωση κατά 50 ευρώ το μήνα έρχεται να προστεθεί στις μειώσεις μισθού που
επιβλήθηκαν με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών από το Γενάρη του 2017.
Πρόκειται για μια συνεχή διαδικασία μείωσης του μισθού/εισοδήματος με ποικίλα
μέτρα περικοπών ώστε να «κρύβεται» η συνολική έκταση της μείωσής του.
Η
μείωση του αφορολόγητου, απολύτως αντίθετα με τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς,
θίγει τους χαμηλόμισθους, αφού καλείται να πληρώσει όποιος έχει μηνιαίο μισθό/εισόδημα
από 500 ευρώ και πάνω. Μάλιστα η επιβάρυνση είναι η ίδια ποσοτικά στην αύξηση
του φόρου τόσο για τους χαμηλόμισθους με ετήσιο εισόδημα 9.000 όσο και για αυτούς
που έχουν εισόδημα 30.000-50.000 και πάνω ευρώ το χρόνο.
Καταργούν
την προσωπική διαφορά. Κόβουν τις συντάξεις έως και 30%
Με
την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις και τον επανυπολογισμό
τους με βάση το νόμο Κατρούγκαλου, οι
συντάξεις πάνω από 700 ευρώ οδηγούνται σε μείωση της τάξης του 30% και μέχρι
363 ευρώ. Η μείωση αυτή έρχεται να
προστεθεί στη μείωση του εισοδήματος των συνταξιούχων που πλήττονται διπλά και
από τα δύο μέτρα!
Άλλωστε,
στο ασφαλιστικό, οι θεσμοί απαιτούν νέες δραματικές περικοπές στην κρατική
χρηματοδότηση που θα οδηγήσει σε νέες μειώσεις και κατάρρευση ότι έχει
απομείνει από τις συντάξεις, τα εφάπαξ και τις ασφαλιστικές παροχές. Ενώ σήμερα
δίνεται το 10% του κρατικού προϋπολογισμού στην ενίσχυση του ασφαλιστικού, οι
θεσμοί απαιτούν μείωση της ενίσχυσης στο 2%, που είναι ο ΜΟ των χωρών της ΕΕ.
Η
κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις είναι η προαναγγελία των επόμενων περικοπών και στους μισθούς με την κατάργηση
της προσωπικής διαφοράς που υπάρχει στο μισθό με το τελευταίο μισθολόγιο,
στα μέτρα του κόφτη για την επόμενη αξιολόγηση.
Επίθεση
στο δημόσιο
Παράλληλα
με τη λεηλασία του εισοδήματος όλων, συνεχίζονται τα μέτρα για τα εργασιακά και
τις ιδιωτικοποιήσεις. Η δραστική μείωση
του δημοσίου τομέα και του μισθολογικού και λειτουργικού του κόστους έχει
συμφωνηθεί και επιβάλλεται σε όλα τα επίπεδα, ενώ παραμονεύει σταθερά και ο
δημοσιονομικός κόφτης. Θέλουν ένα μικρό και επιτελικό δημόσιο, με
συρρίκνωση των δημόσιων παροχών και υπηρεσιών, με ιδιωτικοποίηση μέρους τους
και με τη λειτουργία του δημοσίου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια σε όφελος του
κεφαλαίου. Προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση λειτουργιών του δημοσίου, την άμεση
ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, την εκποίηση του δημόσιου πλούτου.
Οι μόνιμοι διορισμοί
παραμένουν μηδαμινοί,
ενώ επεκτείνεται η ελαστική εργασία με παλιές και νέες μορφές (κάθε είδους συμβασιούχοι,
ωφελούμενοι, προγράμματα ΕΣΠΑ, ενώ προστίθενται και οι 6.726 της «μαθητείας» με
αμοιβή στο 75% του κατώτερου μισθού (υποκατώτατος), για να καλύψει τις
τεράστιες ελλείψεις προσωπικού. Η προαναγγελία χιλιάδων απολύσεων
συμβασιούχων με την απαγόρευση ανανέωσης των συμβάσεων πέραν του 2017 ή του
24μηνου σηματοδοτεί τη συμφωνημένη με την ΕΕ εναλλαγή στην εργασία και το
μοίρασμα μιας θέσης σε περισσότερους εργαζόμενους, εντείνοντας την επισφάλεια
και την ομηρία. Ήδη υπάρχουν σε πολλές περιπτώσεις απλήρωτοι ακόμα και 3 μήνες
συμβασιούχοι! Την ίδια στιγμή χιλιάδες εργολαβικοί εργαζόμενοι βρίσκονται υπό
απόλυση καθώς η κυβέρνηση στο όνομα ότι διώχνει τους εργολάβους ξεκινάει από
την απόλυση των εργολαβικών εργαζόμενων οι οποίοι ουσιαστικά πετιούνται στο
δρόμο με την επίφαση της διαδικασίας ΑΣΕΠ και τη μοριοδότηση που αυτός
προβλέπει οδηγώντας σε μια ανακύκλωση της ανεργίας και νέες πελατειακές
προσλήψεις.
Με
την αξιολόγηση των δομών και των υπαλλήλων, τα επικαιροποιημένα οργανογράμματα, τα περιγράμματα θέσεων και την
κινητικότητα θέλουν να επιβάλουν την κατάργηση οργανικών θέσεων και τη νέα
μορφή του «μικρού και ευέλικτου» δημόσιου ενώ εκκινούν την διαδικασία της
ατομικής αξιολόγησης των υπαλλήλων προετοιμάζοντας τη βάση για την
κατηγοριοποίηση των υπαλλήλων και την κινητικότητα.
Την
ίδια ώρα εκκρεμούν τα μέτρα για τα εργασιακά, τον συνδικαλιστικό νόμο, τις
ιδιωτικοποιήσεις (ενέργεια κλπ), και τα κόκκινα δάνεια, καθώς το τι
πραγματικά συμφώνησαν με τους θεσμούς δεν έχει αποκαλυφθεί.
Η
εξυπηρέτηση του χρέους αποτελεί τη μόνιμη θηλιά που σφίγγει
στο λαιμό
των εργαζόμενων και πνίγει δικαιώματα και ζωές
για το
ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου
Σήμερα όλοι καταλαβαίνουν ότι 2η
αξιολόγηση σημαίνει νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και δεν υπάρχει ελπίδα για άλλη
πορεία, βελτίωση του λαού και έξοδο από τα Μνημόνια μέαα από τη διαπραγμάτευση
με τους θεσμούς και την ΕΕ.
·
Όρος
για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της ζωής του λαού είναι να μην περάσει κανένα νέο μέτρο – να μην κλείσει η 2η αξιολόγηση!
·
Απορρίπτουμε τη νέα προσπάθεια τρομοκράτηση για την
υποτιθέμενη καταστροφή εκτός ευρώ και ΕΕ αν δεν κλείσει η αξιολόγηση.
·
Δε θέλουμε τη δόση, αρνούμαστε το χρέος, αγωνιζόμαστε για μονομερή στάση πληρωμών,
ρήξη και έξοδο από ευρώ και ΕΕ.
·
Παλεύουμε για
αναδιανομή του πλούτου υπέρ του λαού! Να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση!
·
Να βάλουμε φρένο σ’ αυτούς που μας
παίρνουν μισθούς, συντάξεις, δουλειές, μαγαζιά, χωράφια, σπίτια, κοινωνικά
αγαθά. Ανατροπή τώρα! Να ηττηθούν
κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ-τράπεζες-κεφάλαιο και κάθε επίδοξος διαχειριστής αυτής της
πολιτικής.
Απαιτούμε
ό,τι μας ανήκει για μια αξιοπρεπή ζωή.
Διεκδικούμε:
·
Αυξήσεις σε μισθούς και
συντάξεις,
κάλυψη των απωλειών όλων των μνημονιακών χρόνων. Όχι στη νέα κατακρεούργηση
αφορολόγητου, συντάξεων και εφάπαξ.
·
Μαζικοί διορισμοί για κάλυψη των αναγκών
στο δημόσιο τομέα. Όχι στην επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας και
κατάργησή τους. Όχι στις απολύσεις
συμβασιούχων.
·
Μείωση του χρόνου
εργασίας,
για τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας, να αντιμετωπιστεί η ανεργία. Όχι
στην ελαστικοποίηση των ωραρίων.
·
Κράτος
και δημόσιο στην υπηρεσία του λαού, ενάντια
στην ιδιωτικοποίηση, τις εργολαβίες των δημόσιων υπηρεσιών, στο «μικρό
ευέλικτο» κράτος για το κεφάλαιο.
·
Να μην περάσουν η συρρίκνωση και
κατάργηση θέσεων εργασίας, η κατηγοριοποίηση εργαζομένων που οδηγεί εκβιαστικά
στην κινητικότητα και την κατασκευή «πλεονασμάτων» προσωπικού, η αξιολόγηση δομών και εργαζομένων που
προωθεί το «επιτελικό» κράτος. Μπλοκάρισμα
των διαδικασιών αξιολόγησης.
Ο υποταγμένος
γραφειοκρατικός συνδικαλισμός ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αποδέχονται τα ιδεολογήματα και τον
μονόδρομο της ΕΕ. Δε θέλουν και δεν μπορούν να υπερβούν τα όρια της αστικής
πολιτικής.
Πολύ χειρότερα η εργοδοτική ΓΣΕΕ προτιμάει να συναντιέται και να συζητάει με το
ΔΝΤ(!) και τους θεσμούς αντί να οργανώνει τους εργατικούς αγώνες.
Η
ΑΔΕΔΥ, με την συμφωνία ΔΑΚΕ, ΔΗ.ΣΥ.Π. (πρ. ΠΑΣΚ) και ΑΕΕΚ
(ΣΥΡΙΖΑ), παραμένει στην απραξία και στη
συμβολική διαμαρτυρία και αρνείται να οργανώσει τον αγώνα διευκολύνοντας τις
κινήσεις της κυβέρνησης. Οι δυνάμεις της αριστεράς, ΠΑΜΕ και ΜΕΤΑ,
ενσωματώνουν την ήττα, δεν τολμούν να βάλουν τους αναγκαίους πολιτικούς στόχους
ενάντια στη 2η αξιολόγηση, το χρέος, την ΕΕ και το ευρώ και τη
σύγκρουση με το κεφάλαιο ΤΩΡΑ. Δεν συμβάλλουν σε ένα κίνημα ανατροπής με συντονισμό
από τα κάτω, στη βάση των συνδικάτων, για την οργάνωση των αγώνων. Αρνούνται
την κοινή δράση στο κίνημα και δεν στηρίζουν την προοπτική Γενικής Απεργίας από
τα κάτω κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό. Δεν πιστεύουν και δε στηρίζουν
αγώνες σύγκρουσης και ανατροπής.
Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις από
την πρώτη στιγμή, θέσαμε και στο Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ στις 10/2 και επιμένουμε και
τώρα σε ένα αγωνιστικό πρόγραμμα που θα δημιουργήσει τους όρους και θα οδηγήσει
σε παλλαϊκό ξεσηκωμό και Γενική Απεργία, που θα αγκαλιαστεί από τα κάτω και θα
κινείται στην κατεύθυνση ανατροπής της πολιτικής Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και όσων την
στηρίζουν.
Στην
κατεύθυνση αυτή προτείνουμε στους εργασιακούς χώρους:
·
Συνελεύσεις
πρωτοβάθμιων σωματείων και επιτροπές αγώνα παντού.
·
Πρωτοβουλίες
στο εργατικό κίνημα για συντονισμό από τα κάτω σωματείων και συλλογικοτήτων
στην Αθήνα και σε κάθε πόλη, για αποφασιστικό αγωνιστικό σχεδιασμό, ανεξάρτητα
από την αδράνεια του υποταγμένου συνδικαλισμού.
·
Στήριξη
των αγωνιστικών βημάτων στους επιμέρους χώρους, συνένωση της δράσης και
συνάντηση των κλαδικών αγώνων.
·
Σύσκεψη
πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών.
·
Μέρα
Αγώνα ενάντια στην ελαστική εργασία το Μάρτη: συνελεύσεις σωματείων – επιτροπών
αγώνα συμβασιούχων και εργολαβικών. Συντονισμένο συλλαλητήριο από το όλο το
δημόσιο τομέα πανελλαδικά.
·
Στήριξη
αγώνων κατά των πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας, των ηλεκτρονικών
πλειστηριασμών και της τιτλοποίησης των χρεών σε δημόσιους οργανισμούς (πχ ΔΕΗ)
και των κόκκινων δανείων για ξεπούλημα σε ξένα funds.
·
Γενική
απεργία τέλη Μάρτη - αρχές Απρίλη ενάντια στη συμφωνία που ετοιμάζουν στο Eurogroup,
σε συντονισμό δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, από τα κάτω, με πρωταγωνιστές τους
εργαζόμενους και τις γενικές τους συνελεύσεις ως απαρχή αποφασιστικού αγώνα.
·
Νέες
διαδικασίες συνελεύσεων και συνεδριάσεων για αποτίμηση και κλιμάκωση.
Πηγή: Ημερησία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου