Σοφία Στεφανίδου
▸Το υπουργείο Παιδείας, με άλλη μία αιφνιδιαστική εγκύκλιο στις 9 Δεκεμβρίου, ζητά από τους εκπαιδευτικούς να προβούν σε τηλε-αξιολόγηση των μαθητών τους.
Με ωριαίες γραπτές δοκιμασίες, τεστ, βαθμολόγηση, πολλαπλές ομάδες θεμάτων, αποτροπή των φαινομένων συνεργασίας ή ηλεκτρονικής αντιγραφής και άλλα εξόχως e-παιδαγωγικά — και μάλιστα τηρώντας «απαρέγκλιτα», όπως αναφέρει, τις ισχύουσες διατάξεις.
Είναι προφανής η επιμονή του υπουργείου να κατοχυρώσει ως ισότιμο με το φυσικό το «εικονικό σχολείο» με κανονικό ωρολόγιο πρόγραμμα, με κανονική ύλη, με κανονικές απουσίες και πλέον και κανονική αξιολόγηση και βαθμολόγηση των μαθητών. Για τα χιλιάδες αποκλεισμένα από τα «τηλεμαθήματα» παιδιά, των οποίων η συμμετοχή τους περιορίζεται στο «κλικ» της σύνδεσης με τις πλατφόρμες και στο «κύρια, με ακούτε;», που βιώνουν τον εγκλεισμό και το φόβο με πληθώρα ψυχοκοινωνικών συμπτωμάτων, η e-βαθμολόγηση και οι e-εξετάσεις θα αποτελέσουν ακόμα ένα σκληρό ταξικό κόφτη, εφόσον τα παιδιά θα ενσωματώσουν από νωρίς την αδυναμία, την απόρριψη και θα τους κοπούν οι προσδοκίες και τα όνειρα για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η αξιολόγηση των μαθητών στο τετράμηνο, εξάλλου, είναι ο προάγγελος της εφαρμογής και της Τράπεζας Θεμάτων τον Ιούνιο, εφόσον η ύλη θα θεωρείται διδαγμένη. Για τα φτωχά παιδιά η μόνη διέξοδος θα είναι οι μεταγυμνασιακές και μεταλυκειακές δομές κατάρτισης, φυτώριο της νέας εργατικής τάξης των χαμηλών προσόντων, δικαιωμάτων και προσαρμοσμένων στις ανάγκες της αγοράς. Από την άλλη οι εκπαιδευτικοί βλέπουν να ακυρώνεται ο ρόλος τους, όταν μετατρέπονται σε «εκφωνητές ραδιοφωνικής εκπομπής» με μαθητές ακροατές που πολλές φορές δε θυμούνται ούτε τα πρόσωπά τους και η εκπαίδευση από μια σύνθετη, συμμετοχική, δημιουργική διαδικασία με κινητοποίηση πνευματικών, ψυχικών και συναισθηματικών ερεθισμάτων, μετατρέπεται σε απλή μετάδοση πληροφοριών.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν το παζλ ενός συνολικότερου σχεδίου για τις αναδιαρθρώσεις στη δημόσια εκπαίδευση. Ο ίδιος ο εκπρόσωπος του ΣΕΒ στη βουλή, στη διάρκεια της συζήτησης για το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση λέγοντας ότι «ο καλός εκπαιδευτικός και το καλό εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να ρωτάει τις επιχειρήσεις», αποκαλύπτει τη στρατηγική στόχευση. Τα σχολεία αντιμετωπίζονται όχι μόνο ως εργοστάσια παραγωγής της νέας εργατικής δύναμης, αλλά και πρέπει να λειτουργούν ανάλογα, με ισολογισμούς και απολογισμούς, τεχνοκρατικό σχεδιασμό, μέτρηση ποσοτικών δεδομένων, σύνδεσή τους με τη χρηματοδότηση και τις απολαβές, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, χτύπημα των συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών. Το e-learning και η e-αξιολόγηση ταιριάζει απόλυτα στο παραπάνω εκπαιδευτικό μοντέλο. Στον αντίποδα, βρίσκονται οι ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της.
Παίρνοντας θέση, λοιπόν, στο πλευρό της εργατικής οικογένειας, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αρνηθούν κάθε συμμετοχή στις διαδικασίες τηλε-αξιολόγησης των μαθητών, απαιτώντας να ανοίξουν τα σχολεία με τα αναγκαία υγειονομικά μέτρα. «Λεφτόδεντρα» υπάρχουν, όταν η κυβέρνηση προσλαμβάνει 2.000 ειδικούς φρουρούς στα πανεπιστήμια, μπουκώνει τα στόματα των καναλαρχών, δίνει ένα σκασμό λεφτά σε επιχειρήσεις που τάχα θα της έσωζε η ιδιωτικοποίηση, όπως η Aegean, αγοράζει πανάκριβα εξοπλιστικά προγράμματα!
Τώρα πρέπει να δοθεί ο αγώνας για να μειωθούν οι μαθητές ανά τάξη και να προσληφθεί το αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό και προσωπικό καθαριότητας, να γίνουν μαζικά δωρεάν test στα σχολεία, να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα του υγειονομικού κινήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου