ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Σύνοδος πολέμου η ιμπεριαλιστική σύναξη για τη Λιβύη στο Βερολίνο

Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν

Η περίφημη σύνοδος του Βερολίνου για τη Λιβύη κατέληξε σε αδιέξοδο σε ότι αφορά τους δηλωμένους στόχους της. Οι αποφάσεις για τερματισμό της ενίσχυσης των αντιμαχόμενων παρατάξεων που λυμαίνονται τη χώρα, για εμπάργκο όπλων και συνέχιση διαπραγματεύσεων στην πράξη δε σημαίνουν τίποτα και αναιρέθηκαν από τους πρωταγωνιστές τους λίγες ώρες μετά τη σύνοδο. Τις αποφάσεις της «συμφωνίας» δεν υπέγραψαν ούτε η «κυβέρνηση Σαράζ» στην Τρίπολη ούτε η «κυβέρνηση Χαφτάρ» στην Βεγγάζη. Η παρουσία τους στη Σύνοδο περιορίστηκε στο να τους ανακοινωθούν αυτές οι αποφάσεις! Η δήθεν «ειρηνευτική πρωτοβουλία» των ιμπεριαλιστών οδηγεί σε μία νέα πολεμική κλιμάκωση.   

Η ουσία εξάλλου βρίσκεται στους πραγματικούς στόχους της συνόδου που είναι το άθλιο παζάρι των ιμπεριαλιστικών και περιφερειακών κέντρων για τα μερίδια από τη λεηλασία της Λιβύης, των πετρελαίων της, των λιμανιών και της γεωστρατηγικής θέσης της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο χαμένος είναι ο λαός της πολύπαθης χώρας. Εξάλλου οι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΕΕ που ευθύνονται για τον καταστροφικό εμφύλιο, καθώς και η Ρωσία και Τουρκία που επιχειρούν να ωφεληθούν από αυτόν, δεν υπήρχε περίπτωση να προωθήσουνε καμιά ειρηνική λύση.

Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός για τις ΑΟΖ σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο γίνεται επικίνδυνος για την ειρήνη και τους λαούς, όπως προειδοποιεί ο εναγκαλισμός των δυο βασικών πολέμαρχων. Η Τουρκία του Ερντογάν επιχειρεί να αποκομίσει κέρδη από την αστάθεια και τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μπαίνει επιθετικά στο παζάρι για το συμφέρον της ελληνικής άρχουσας τάξης. Η νέα συμφωνία για τις βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η παρουσία (και) του γαλλικού πολεμικού ναυτικού στην Ανατολική Μεσόγειο, η συζήτηση για αποστολή στρατού στη Λιβύη και πώληση οπλικών συστήματος στη Σ. Αραβία ενάντια στο Ιράν, δείχνουν ότι έχουμε φτάσει σε επικίνδυνο σημείο με γοργά βήματα λόγω της απληστίας του ελληνικού κεφαλαίου. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να βρεθεί η Ελλάδα στη δίνη πολεμικών εξελίξεων, όπως δείχνουν και οι έμμεσες, άλλα έντονες δηλώσεις Μητσοτάκη και υπουργών για χρήση κάθε μέσου προκειμένου να εξασφαλιστεί μερίδιο από τις ΑΟΖ και τη λεηλασία της Λιβύης.

Ο λαός δεν μπορεί να περιμένει καλές μέρες από την ολέθρια λογική που προσδοκά μικρά μερίδια από τα κέρδη των πολυεθνικών στις ΑΟΖ, τη στιγμή μάλιστα που είναι καιρός να εγκαταλειφτούν οι υδρογονάνθρακες λόγω της περιβαλλοντικής κρίσης, είναι απρόβλεπτες οι συνέπειες από τις εξορύξεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και οδηγούν σε πολεμικό ανταγωνισμό με την Τουρκία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και το πολιτικό σύστημα, που στηρίζει την ΕΕ και την αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων, πλειοδοτεί σε αυτό τον τυχοδιωκτισμό, ενώ η ακροδεξιά Ελληνική Λύση είναι λαγός της μηχανής του πολέμου. Αυτή η πολιτική στρώνει ξανά το δρόμο για την ενίσχυση της ακροδεξιάς και την επανεμφάνιση των ναζί της Χρυσής Αυγής στο προσκήνιο.

Σε αυτή την κρίσιμη ώρα οι δυνάμεις της Αριστεράς πρέπει χωρίς περιστροφές να δράσουν υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και της ειρήνης, ανεξάρτητα από τα επιχειρηματικά σχέδια που δένουν την Ελλάδα στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ βαφτίζοντας τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό για τις ΑΟΖ υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος.

Επείγει η ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού κινήματος, ενάντια στην πολιτική κυβέρνηση-κεφαλαίου, διεθνιστικού, αντιιμπεριαλιστικού. Να υπερασπιστούμε τη φιλία και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, να μπει φρένο στην προπαγάνδα πολέμου των κυβερνήσεων Ελλάδας-Τουρκίας. 

Ο δικός μας πόλεμος είναι εδώ. Ο ταξικός πόλεμος ενάντια σε κυβέρνηση - ΕΕ - κεφάλαιο. Να οργανώσουμε τις μάχες των εργατών και της νεολαίας ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων. Ενάντια στις εξορύξεις που καταστρέφουν τον πλανήτη. Για τα κοινωνικά τους δικαιώματα,  για δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, για δουλειές για όλους και όχι για πολεμικούς εξοπλισμούς. Να μην γίνουμε θυσία στο σφαγείο του πολέμου για τις ΑΟΖ για τα κέρδη ντόπιων και ξένων πολυεθνικών.