Απόφαση του Π.Σ.Ο. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (15/6/2019): μαχητική αντιπολίτευση, ανατρεπτική Αριστερά

ΑΠΟΦΑΣΗ του Π.Σ.Ο. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ 15/6/2019

Το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συζήτησε πάνω στις μετεκλογικές εξελίξεις, τη στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές και την κατάσταση στο εσωτερικό του μετώπου και αποφάσισε τα εξής:

1. Τα αποτελέσματα των τριπλών εκλογών της 26ης Μάη αποτυπώνουν έναν δυσμενή κοινωνικό και πολιτικό συσχετισμό για το λαϊκό κίνημα και την αριστερά, παρά την ύπαρξη αντιστάσεων και επιμέρους αγώνων.

Το αποτέλεσμα αποτελεί μια μεγάλη πολιτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του. Στα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής του, ο ΣΥΡΙΖΑ αντέγραψε και εφάρμοσε με ζήλο την πολιτική του ευρωμνημονιακού μονόδρομου με την πλήρη συναίνεση της ΝΔ, και κυριολεκτικά της έστρωσε το χαλί.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε τις μνημονιακές πολιτικές των περικοπών, των ιδιωτικοποιήσεων και της λιτότητας, των φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο στο όνομα της «ανάπτυξης». Περηφανεύτηκε για τον «αναβαθμισμένο ρόλο» του συνοριοφύλακα-δεσμοφύλακα της ρατσιστικής ΕΕ που πνίγει πρόσφυγες και μετανάστες στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, και διατηρεί τις «Αμυγδαλέζες» -στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σφιχταγκαλιάστηκε με τον Τραμπ και τον Νετανιάχου, τις ιμπεριαλιστικές εξορμήσεις και τα ΝΑΤΟϊκά σχέδια. Όταν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ κορδώνονταν γιατί «οι ΗΠΑ είναι μαζί μας ενάντια στον Ερντογάν» κι ότι με την Συμφωνία των Πρεσπών «τα ελληνικά F-16 πετούν πάνω από τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», τροφοδοτούσαν τον εθνικισμό, δεν τον πολεμούσαν. Διέσυρε σε πλατιές λαϊκές μάζες την έννοια της αριστεράς, ενισχύοντας την λογική του «μονόδρομου» και ευρύτερα τις συντηρητικές πολιτικές (ιδιωτικές επενδύσεις, κέρδος, επιχειρηματικότητα, αμερικανοκρατία κλπ). Υιοθέτησε όλο το πρόγραμμα των αστικών δυνάμεων, ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για να υπερψηφιστεί η ΝΔ ως ο «αυθεντικός» εκφραστής της ίδιας πολιτικής. Η ΝΔ «υπόσχεται» ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις, «ανάπτυξη» με χαμηλούς μισθούς και απροστάτευτους εργαζόμενους, ακόμη μεγαλύτερη πρόσδεση στο άρμα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή.

2. Η μεγάλη ήττα της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής στις κάλπες ήταν ένα θετικό μήνυμα των εκλογών της 26ης Μάη. Ήταν μια νίκη του αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος που κάθισε τους ναζί δολοφόνους στο σκαμνί και δεν τους άφησε να πάρουν ανάσα μέχρι και την παραμονή των εκλογών. Η κλιμάκωση της αντιφασιστικής αντιρατσιστικής πάλης είναι άμεσο καθήκον για το επόμενο διάστημα. Το ίδιο και η αντιμετώπιση των «φασιστών με τη γραβάτα» του Βελόπουλου, που προσπαθεί να αναδειχτεί σε πόλο ανασύνταξης της «σοβαρής» ακροδεξιάς στην Ελλάδα.

3. Η δυσαρέσκεια δεν στράφηκε εκλογικά προς τα αριστερά. Οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς όλο το προηγούμενο διάστημα, είτε επέλεξαν, όπως το ΚΚΕ, τον δρόμο του κομματικού διαχωρισμού και του κινήματος διαμαρτυρίας, αρνούμενες να συμβάλουν σε ένα κίνημα με πολιτικούς στόχους ανατροπής, πολλές φορές απέχοντας από τα πραγματικά πολιτικά και κοινωνικά διακυβεύματα,  μεταθέτοντας  την ανάγκη της  ανατροπής  της  αντιλαϊκής πολιτικής στο «μέλλον» της «λαϊκής εξουσίας», είτε επέμειναν, όπως η ΛΑΕ, στο θολό «αντιμνημονιακό αγώνα», αρνούμενες την επί της ουσίας σύγκρουση με την ΕΕ και την ΟΝΕ, καταλήγοντας στην επίκληση «πατριωτικών μετώπων».

4. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρότι αποτελεί τον βασικό πόλο της αντιδιαχειριστικής, ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς, δεν κατάφερε με τη σειρά της να εμπνεύσει, στο βαθμό που  της αναλογεί, τους δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές που αποδεσμεύονται από τα ρεφορμιστικά σχέδια, αλλά και τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που πλήττονται βάναυσα από τη συνέχιση και το βάθεμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Θα χρειαστεί μετά τις εκλογές συνολική και συλλογική αυτοκριτική εξέταση των ελλειμμάτων και των προβλημάτων της παρέμβασής μας.

5. Εν όψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών, αλλά κυρίως των μεγάλων συγκρούσεων που έρχονται για την υπεράσπιση των κατακτήσεων λαού και εργαζομένων, όποιος κι αν είναι ο διαχειριστής της ίδιας πολιτικής στις 8 Ιούλη, και θεωρώντας ότι απαιτείται σήμερα –περισσότερο από ποτέ– συνολική εναντίωση στην πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, τον ρατσισμό και τον φασισμό, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρεμβαίνει με στόχο να εκφράσει την αντίθεση στην προσπάθεια «σταθεροποίησης» του συστήματος, στη συνέχιση και κλιμάκωση της ευρωμνημονιακής επίθεσης. Να προβάλλει την ανάγκη:

α) Για μια μαχητική κοινωνική πολιτική αντιπολίτευση απέναντι σε μια δεδομένη στα βασικά της στοιχεία αντεργατική αστική πολιτική.

β) Για μια ανατρεπτική αριστερά που να μπορεί να εμπνεύσει με το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης και την κοινωνική της πρακτική, σ’ αυτή την αναγκαία αντιπολίτευση.

γ) Για την ενίσχυση του ρεύματος που παλεύει για την ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για την πολιτική και  κινηματική προετοιμασία των αγώνων της επόμενης ημέρας απέναντι στην επιτάχυνση τη αντιλαϊκής πολιτικής από οποιαδήποτε κυβέρνηση, ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, προκύψει την επομένη των εκλογών.

δ) Για την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων και αγωνιστών και την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής αντιιμπεριαλιστικής αντι-ΕΕ αριστεράς, με πολιτική ανεξαρτησία από την αστική πολιτική και τα ρεφορμιστικά ρεύματα.

ε) Για τη συντριβή του φασισμού και κάθε εκδοχής της ακροδεξιάς.

6. Εκτιμούμε ότι σήμερα δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για εκλογική συνεργασία:

-με το ΚΚΕ που δεν έχει πρόγραμμα ανατροπής στο σήμερα, αρνείται ακόμα και την κοινή δράση στο εργατικό κίνημα, δεν συμβάλλει στην αναγκαία ανασυγκρότησή του, που στις πιο κρίσιμες στιγμές του λαϊκού κινήματος (πλατείες, δημοψήφισμα 2015 κλπ) αντί να συμβάλει θετικά γύρισε την πλάτη στο λαό, που υιοθετεί επιχειρήματα από την ατζέντα του ελληνικού εθνικισμού.

-με τη ΛΑΕ, της οποίας η υποταγή σε σημαντικές πλευρές του εθνικισμού, οι ασάφειες και οι παλινωδίες  για την ανάγκη αποδέσμευσης από  ΕΕ και  ΟΝΕ, οι αντιλήψεις ενός «αναπαλαιωμένου ΣΥΡΙΖΑ», το αρχηγικό μοντέλο κλπ. και η έλλειψη ουσιαστικής αυτοκριτικής και αλλαγής της πολιτικής της τουλάχιστον μέχρι σήμερα, έχουν πλέον οδηγήσει σε βαθιά κρίση και συζητιούνται πλατιά από τον κόσμο της.

Σε αυτή την κατεύθυνση, θεωρούμε ότι οι «προτάσεις εκλογικής συνεργασίας» με αυτές τις δυνάμεις λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, αποπνέουν καιροσκοπισμό και κοινοβουλευτισμό, και είναι μακριά από τις ανάγκες ανασυγκρότησης της μαχόμενης αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα γίνει «δωρητής σώματος» για τη διάσωση χρεωκοπημένων πολιτικών σχεδίων.

7. Με βάση τα παραπάνω, εν όψει των εκλογών η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απηύθυνε πρόταση συνεργασίας προς τις δυνάμεις και αγωνιστές που δώσαμε μαζί τη μάχη των ευρωεκλογών, των δημοτικών περιφερειακών εκλογών, προς κάθε δύναμη και αγωνιστή της αντικαπιταλιστικής αντιδιαχειριστικής και αντι-ΕΕ αριστεράς που βρεθήκαμε μαζί στους λαϊκούς και εργατικούς αγώνες και θέλει να συμβάλει στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Με το μαχόμενο δυναμικό του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με τους χιλιάδες αγωνιστές που αποδεσμεύονται από τις ρεφορμιστικές αυταπάτες, που απορρίπτουν την υποταγή της αριστεράς στον εθνικισμό, τις αντιλήψεις φιλολαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ανοίξει μετά τις εκλογές πιο συστηματικά την κοινή δράση και τον διάλογο για την ανατρεπτική αντικαπιταλιστική αριστερά της εποχής μας.

8. Το ΠΣΟ εκτιμά ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αντιμετωπίζει έντονα κρισιακά φαινόμενα. Σε αυτά συμβάλλουν: Η κινηματική υποχώρηση των τελευταίων ετών και η απουσία διατύπωσης ενός μάχιμου σχεδίου για την ανασυγκρότηση της μαχόμενης ανατρεπτικής αριστεράς στη χώρα προς όφελος του λαϊκού και εργατικού κινήματος, η έμπρακτη αμφισβήτηση του αντικαπιταλιστικού χαρακτήρα του μετώπου, η έμπρακτη υποβάθμιση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος και η ελλιπής επεξεργασία και γείωσή του στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Η υποχώρηση των δημοκρατικών διαδικασιών στο εσωτερικό μας τα τελευταία χρόνια, ο παραμερισμός των τοπικών και κλαδικών επιτροπών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και του καθοριστικού ρόλου που αυτές πρέπει να διατελούν στις αποφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει συνεισφέρει ιδιαιτέρως αρνητικά.

Απέναντι στα  κρισιακά  φαινόμενα  των τελευταίων ημερών και σε σχέση με τις επερχόμενες εκλογές, την κατασκευή επίπλαστων μειοψηφιών και πλειοψηφιών σε όργανα, που δεν επικοινωνούν με τα μέλη, προϋπόθεση και αφετηρία για το ξεπέρασμα της κρίσης και την ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ο καθορισμός από τη «βάση» του εκλογικού μας βηματισμού, όπως αυτός περιγράφεται από το κείμενο της πολιτικής μας απόφασης και όπως αποτυπώθηκε στην πλειονότητα των αποφάσεων των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών που συνεδρίασαν πρόσφατα.

Τα προβλήματα και οι αντιθέσεις που παρουσιάζονται στη δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και απογοητεύουν τους αγωνιστές και αγωνίστριές της μπορούν και πρέπει να ξεπεραστούν, με άμεσο άνοιγμα συντροφικού πολιτικού διαλόγου και με σαφή στόχο την ενοποίηση του δυναμικού της. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να συμβάλει και η ενιαία εκλογική μας παρέμβαση.

9. Αμέσως μετά την εκλογική μάχη, θα πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την πραγματοποίηση Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το ερχόμενο φθινόπωρο.

                                                               

                                                                                        ΑΘΗΝΑ 15/6/2019

                                                                                        Π.Σ.Ο. ΑΝΤΑΡΣΥΑ