Συμπαράσταση μέχρι τη νίκη στον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει και στηρίζει τον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο και την 24ωρη απεργία την Παρασκευή 22/7 που αποφασίστηκε από τη σύσκεψη των επιτροπών αγώνα των υποκαταστημάτων της Αθήνας στη βάση της κλιμάκωσης και του συντονισμού με το σωματείο εργαζομένων του Μαρινόπουλου στη Βόρεια Ελλάδα. 

O όμιλος Μαρινόπουλου έχει ζητήσει να υπαχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, έχει ήδη κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα, έτσι ώστε μέχρι τον Σεπτέμβρη, που θα γίνει η εκδίκαση της κύριας αίτησης, να μην μπορεί κανένας από αυτούς στους οποίους χρωστάει η επιχείρηση, να προχωρήσει σε διωκτικά μέτρα για να πάρει τα χρωστούμενα.
Παρ’ ότι εξαιρούνται οι εργαζόμενοι προς το παρόν, δεν χωράει κανένας εφησυχασμός και καμία εμπιστοσύνη στα σχέδια της εργοδοσίας. Αντίθετα χρειάζεται οργάνωση και αγώνας σε κάθε χώρο δουλειάς για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας και να μην γίνει καμία βλαπτική μεταβολή στις εργασιακές σχέσεις.
Οι επιχειρήσεις Μαρινόπουλος είχαν δεσπόζουσα θέση στην ελληνική αγορά τα προηγούμενα χρόνια, με υψηλή κερδοφορία που τα αφεντικά τους με σχέδιο και προγραμματισμό αφού φρόντισαν και μετέφεραν τα κέρδη τους σε άλλες εταιρείες και επενδύσεις, τις άφησαν να καταρρεύσουν όταν  δεν ήταν πλέον τόσο κερδοφόρες, Αφού λυμάνθηκαν την υπεραξία των εργαζομένων τους, τώρα τους αφήνουν αντιμέτωπους με την ανεργία και το περιορισμό των δικαιωμάτων τους. Σημαντική ευθύνη για τις εξελίξεις φέρει και το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και διατηρεί και η σημερινή, αφού έτσι δίνεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να προστατεύει τα κέρδη του και να φορτώνει το κόστος «διάσωσης» της επιχείρησης στου εργαζόμενους, οι οποίοι με τα σχέδια εξυγίανσης και διάσωσης της επιχείρησης θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο. Στο στόχαστρο θα μπουν τα εργατικά δικαιώματα, αφού «σχέδια εξυγίανσης» κι «εξορθολογισμός δαπανών» στην αμείλικτη καπιταλιστική γλώσσα σημαίνει κλεισίματα καταστημάτων, απολύσεις, μειώσεις μισθών, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, ένταση του αυταρχισμού και της εργοδοτικής δεσποτείας.   

Αυτή είναι η μέχρι τώρα εμπειρία των εργαζόμενων, όσων εταιριών μπήκαν στο άρθρο 99. Δεν υπάρχει ούτε μία που να «εξυγιάνθηκε» και να λειτουργεί κανονικά. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να είναι γι’ άλλη μια φορά τα θύματα της καπιταλιστικής αυθαιρεσίας – κερδοφορίας στο πλαίσιο της προστασίας που παρέχει κράτος και κυβέρνηση.

Καλούμε τους  εργαζόμενους σε μάχη.  Όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα σε αγώνα στήριξης και αλληλεγγύης των εργαζομένων του Μαρινόπουλου. Καταγγέλλουμε  την εργοδοσία του Μαρινόπουλου για το σχέδιο εξόντωσης των εργαζομένων και τις μεθοδεύσεις της.
Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση, που εξακολουθεί να εφαρμόζει το άθλιο νομικό καθεστώς υπέρ της εργοδοσίας, αφήνοντας το κεφάλαιο να «αλωνίζει» όπως και όπου θέλει, την ίδια ώρα που αφήνει τους εργαζόμενους του Μαρινόπουλου (αλλά και τους εργαζόμενους δεκάδων εταιρειών-προμηθευτών του Μαρινόπουλου) στο έλεος της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Μόνος δρόμος είναι ο μαζικός, ενωμένος και μαχητικός αγώνας τώρα!
·         Με συνελεύσεις σε κάθε κατάστημα που θα συντονίζονται και θα οργανώνουν το αγώνα, παίρνοντας τον στα δικά τους χέρια.  
·         Με μαζική συμμετοχή στα ταξικά σωματεία και μαχητική απαίτηση για αγώνα μέχρι τη νίκη! Καμία εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, στις εκκλήσεις για συμβιβασμό και ταξική ειρήνη, που μας έφεραν μέχρι εδώ.
·         Με κινητοποίηση και μορφές αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά και πόλη και με όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους.
Απαιτείται πανελλαδικός συντονισμός και ενωτικός αγώνας όλων των εργαζομένων στον όμιλο, στις εταιρίες που απειλούνται και κοινή δράση με μορφές μαχητικές και αποτελεσματικές.

Απαιτούμε την κατάσχεση της προσωπικής περιουσίας της εργοδοσίας για να μπουν αυτά τα χρήματα στην επιχείρηση για να δουλέψει. Η εργοδοσία, για δεκαετίες αγόραζε με πίστωση (από προμηθευτές και τράπεζες) αλλά πουλούσε τoις μετρητοίς, χρησιμοποιώντας τη δική δουλειά των εργαζόμενων. Το 1,3 δις που είναι τα σημερινά χρέη της εταιρίας, η ιδιοκτησία το εισέπραξε σε ζεστό χρήμα από τις πωλήσεις, πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της κρίσης και αυτά τα χρήματα “επενδύθηκαν” σε εξοχικά στη Ν. Υόρκη και αλλού, σε άλογα, έργα τέχνης, ακριβά αυτοκίνητα, και off shore εταιρίες. Και τώρα για τους 13.000 εργαζόμενους υπάρχει η αβεβαιότητα και το μέλλον της ανεργίας. Να πληρώσει λοιπόν την τωρινή κρίση η εργοδοσία, με την περιουσία που έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια. 
Να εξασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Καμία απόλυση, άμεση καταβολή των δεδουλευμένων. Καμία αλλαγή στο εργασιακό καθεστώς τους.
Λήψη μέτρων για άμεση λειτουργία των καταστημάτων με δημόσιο – κοινωνικό έλεγχο με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα για το λαό. Εθνικοποίηση-κρατικοποίηση των επιχειρήσεων που τις εγκαταλείπουν οι καπιταλιστές, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.

Αγώνας για την ανατροπή της αντεργατικής επιδρομής κεφάλαιου- ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης και του εργασιακού μεσαίωνα που μας οδηγούν. Πάνω απ’ όλα οι εργατικές ανάγκες, όχι στο «ρεαλισμό» των αγορών, της ανταγωνιστικότητας, του κέρδους, της εκμετάλλευσης.