Παρεμβάσεις Δημοσίου: κάλεσμα στο συλλαλητήριο της ΕΔΟΘ, Πέμ. 23/4

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις δημόσιου τομέα Θεσσαλονίκης

Συμμετοχή στο συλλαλητήριο της ΕΔΟΘ

Πέμπτη 23/4, στις 7.00 μ.μ., στο Άγαλμα Βενιζέλου

Το νομοσχέδιο του υπουργείου διοικητικής μεταρρύθμισης με τίτλο «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης – Καταπολέμηση γραφειοκρατίας – Αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις» που προωθείται για ψήφιση στη βουλή επιχειρεί να ανακόψει μέτρα ακραίας νεοφιλευλεύθερης πολιτικής, όπως των απολύσεων, της χωρίς όρια ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, της συντριβής του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά μένουν στη μέση, ενώ δεν περιλαμβάνει και δεν ικανοποιεί βασικές διεκδικήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος.

Στο νομοσχέδιο του υπουργείου διοικητικής μεταρρύθμισης ανακόπτονται οι απολύσεις και καταγράφεται η επιστροφή 3.900 δημοσίων υπαλλήλων, μεταξύ αυτών εκπαιδευτικών, σχολικών φυλάκων και διοικητικών των ΑΕΙ, σε διαθεσιμότητα, καθώς και η κατάργηση της αυτοδίκαιης αργίας, που είναι νίκες των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα μετά από σκληρούς αγώνες.

Ταυτόχρονα όμως δεν περιγράφονται ολοκληρωμένα οι διεκδικήσεις των εργαζομένων, καθώς δεν έχουμε την άμεση επαναφορά σε οργανικές θέσεις, όλων των δημοσίων υπαλλήλων, με την παράλληλη κατάργηση της κινητικότητας και της διαθεσιμότητας που αυτή προϋποθέτει. Έτσι μια σειρά ρυθμίσεις που επιτρέπουν την κινητικότητα δημιουργούν το πλαίσιο οι συνάδελφοί μας να βρεθούν σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Ακόμη δεν επιστρέφουν ή δεν επαναπροσλαμβάνονται στις θέσεις τους οι απολυμένοι από τους 151 οργανισμούς που καταργήθηκαν ή συγχωνεύτηκαν, οι 300 περίπου καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών που απασχολούνταν στις Εφορείες με μηνιαίες συμβάσεις εργασίας, ενώ η επαναφορά των αγωνιζόμενων καθαριστριών του υπουργείου οικονομικών σε προσωποπαγείς θέσεις και τετράωρης απασχόλησης δεν είναι μόνο άδικη, αλλά αμαυρώνει και την ίδια τη διαδικασία «αποκατάστασης των αδικιών».

Για τους συναδέλφους μας εκπαιδευτικούς η επανασύσταση των ειδικοτήτων και των οργανικών θέσεων που καταργήθηκαν είναι θετική ρύθμιση, η οποία όμως περικυκλωμένη από μια σειρά ρυθμίσεις που επιτρέπουν την κινητικότητα δημιουργούν το πλαίσιο οι συνάδελφοί μας να εργάζονται σε επισφαλείς θέσεις, όπως αυτές των ΙΕΚ, ΣΕΚ, κ.ά., ενώ η μη έγκαιρη επαναφορά τους στα σχολεία αποδυναμώνει τη δυνατότητα της λειτουργίας των ειδικοτήτων από του χρόνου.

Οι προσωποπαγείς θέσεις που συστήνονται είναι επισφαλείς και εύκολα μπορεί να οδηγήσουν σε νέα κινητικότητα, η οποία άλλωστε ενεργοποιείται μέσου του νομοσχεδίου με την πρόσληψη 6.000 παλαιότερων επιτυχόντων του ΑΣΕΠ, καθώς και τις διαβεβαιώσεις του υπουργού «ότι σε έξι μήνες θα καταθέσει νέο νομοσχέδιο για την κινητικότητα»

Είναι απαράδεκτο να υιοθετείται η τροϊκανής έμπνευσης λογική των “ισοδύναμων μέτρων” και η επαναφορά των συναδέλφων να γίνεται με αφαίρεση προσλήψεων από τις 15.000 προβλεπόμενες στον προϋπολογισμό. Εξάλλου οι ανάγκες σε προσωπικό είναι πολλαπλάσιες, η ανεργία τεράστια και ο προϋπολογισμός ενταγμένος στην πολιτική “όλα για το χρέος” που απορρίφτηκε από το λαό.

Την ίδια στιγμή ενώ καταργείται η αυτοδίκαιη αργία, παραμένει το αυταρχικό πλαίσιο του ιδιαίτερου για τους εργαζόμενους πειθαρχικού δικαίου χωρίς να καταργείται η τιμωρία για την “ανάρμοστη συμπεριφορά”, καθώς και ότι συνεχίζεται η συμμετοχή δικαστικών πειθαρχικά συμβούλια, ενώ η επιστράτευση παραμένει δυνατότητα για τον κάθε υπουργό.

Επισημαίνουμε την άρνηση του υπουργείου τελικά να συμπεριλάβει στο τελικό νομοσχέδιο τη μετατροπή των 40.000 δημοσίων υπαλλήλων με σχέση εργασίας στο δημόσιο με σύμβαση Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) σε μόνιμο προσωπικό. Η κατάργηση του καθεστώτος των ΙΔΑΧ θα σηματοδοτούσε μια σημαντική εξέλιξη στην προοπτική της συνολικής κατάργησης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων που διεκδικεί το κίνημα και οφείλει η κυβέρνηση να προωθήσει.

Παράλληλα για το θέμα των αποδοχών, για το οποίο θα έπρεπε να ρυθμιστεί τουλάχιστον το “ξεπάγωμα” των μισθολογικών ωριμάνσεων στην κατεύθυνση της κάλυψης των απωλειών από τα μνημόνια και της ακώλυτης μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης για όλους. Η κατοχύρωση μιας τέτοιας εξέλιξης και η δέσμευση ότι δε θα υπάρξουν απολύσεις στο δημόσιο τομέα δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από το «όχι» σε κάθε αξιολόγηση εργαζομένων και δομών και το «ναι» σε ίσα δικαιώματα μισθολογικά, εργασιακά και άλλα, αλλά και την χρηματοδότηση των αναγκών λειτουργίας της παιδείας, της υγείας και των δημόσιων υπηρεσιών σε όφελος της κοινωνίας.

Το κίνημα των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα διεκδικεί την ικανοποίηση βασικών αιτημάτων του και απαιτεί να συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο του υπουργείου διοικητικής μεταρρύθμισης:

• Κατάργηση του καθεστώτος της κινητικότητας.

• Κατάργηση των προσωποπαγών θέσεων

• Επαναφορά όλων των συναδέλφων του καθεστώτος κινητικότητας – διαθεσιμότητας – απόλυσης στις θέσεις εργασίας τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

• Επαναφορά όλων των εργαζομένων στις θέσεις εργασίας τους, χωρίς συμψηφισμό με τους 15.000 νεοπροσλαμβανόμενους.

• Μαζικούς διορισμούς σε παιδεία, υγεία και δημόσιες υπηρεσίες για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες του δημόσιου τομέα που αποδυναμώθηκε από τα μνημονιακά μέτρα.

• Αναδρομική ισχύ οικονομικών, ασφαλιστικών, εργασιακών και εκπαιδευτικών δικαιωμάτων των συναδέλφων της περιόδου σε διαθεσιμότητα.

• Κατάργηση όλου του αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου που ισχύει για την αξιολόγηση.

• Να συμπεριληφθεί η μονιμοποίηση των ΙΔΑΧ του Δημοσίου στο νόμο, όπως το αρχικό σχέδιο νόμου προέβλεπε με ταυτόχρονη κατάργηση της ανασφαλούς εργασιακής σχέσης Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου

• Γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις σε όλο το δημόσιο τομέα και Κλαδικές Συμβάσεις χωρίς κανένα περιορισμό στις ομοσπονδίες με κατοχύρωση της διαπραγμάτευσηςνα συμπεριληφθεί η μονιμοποίηση των ΙΔΑΧ του Δημοσίου στο σχέδιο νόμου, εφ’ όλης της ύλης για τις διεκδικήσεις τους που αφορούν τα μισθολογικά, τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά, κ.ά. αιτήματά τους.

• Αυξήσεις στους μισθούς. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη και «ξεπάγωμα» των μισθολογικών ωριμάνσεων με αντίστοιχές αυξήσεις στους μισθούς τώρα.

• Να γίνουν αποδεκτές οι θέσεις του κινήματος για ανεμπόδιστη ανάπτυξη των αγώνων (κατάργηση του μέτρου της επιστράτευσης για λόγους επείγουσας ανάγκης) και για πειθαρχικές διώξεις (κατάργηση της αναφοράς περί αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εντός και εκτός υπηρεσίας που οδηγεί σε βιομηχανία διώξεων, και άλλων ρυθμίσεων).