Για την πορεία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου το Σάββατο 7/3

Το Σάββατο 7/3 έγινε στην Κόρινθο συγκέντρωση και πορεία προς το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών που είναι ανοιχτό στην πόλη από το 2012, μετά από αρχικό κάλεσμα τριών συλλογικοτήτων (Αντιρατσιστική-Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Κορίνθου, Ανοιχτή Πρωτοβουλία Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης και Αντιφασιστικό-Αντιρατσιστικό Μέτωπο Αργολίδας) και τη στήριξη στη συνέχεια και από άλλες. Μετά την άρνηση της αστυνομίας να επιτρέψει την είσοδο και την οπτική επαφή της κεφαλής της πορείας με τους έγκλειστους μετανάστες, έγιναν μικροεπεισόδια τα οποία αντιμετωπίστηκαν αμέσως με χημικά από τους πάνοπλους αστυνομικούς που περίμεναν εντός του στρατοπέδου. Στη συνέχεια εισήλθε στο στρατόπεδο μια πενταμελής επιτροπή, η οποία πληροφορήθηκε από τους μετανάστες ότι μεταξύ τους υπάρχουν και ανήλικοι, έγιναν παράπονα για την έλλειψη γιατρών και την κακή ποιότητα του φαγητού αλλά και καταγγελίες για μία σειρήνα που ανοίγει τη νύχτα, εμποδίζει τον ύπνο των κρατουμένων και –αν ισχύει- συνιστά προφανώς βασανιστήριο.

Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες εβδομάδες άρχισε να εκκενώνεται το συγκεκριμένο κέντρο κράτησης και πλέον κρατούνται μόνο όσοι είναι έγκλειστοι κάτω του εξαμήνου. Ωστόσο εξακολουθούν να γίνονται νέες συλλήψεις και υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του «θα κλείσει» και του «έκλεισε» - το αντιφασιστικό κίνημα δεν πρέπει να επαναπαυθεί για το συγκεκριμένο θέμα πριν κλείσει και το τελευταίο στρατόπεδο συγκέντρωσης, ούτε να μπει στη λογική της ανάθεσης. Γνωρίζουμε άλλωστε καλά ότι υπάρχουν συμφέροντα που θα ήθελαν διακαώς τη διαιώνιση των κέντρων κράτησης, καθώς κάποιοι πλούτισαν με διάφορους τρόπους στην πλάτη των έγκλειστων μεταναστών, και κάποιες δηλώσεις του κ. Πανούση προ ημερών δημιουργούν ερωτήματα για το κατά πόσο η κυβέρνηση είναι πράγματι διατεθειμένη να τα κλείσει οριστικά και παντού το επόμενο διάστημα. Και είναι φυσικά εύλογη η απορία: Γιατί δεν καταργήθηκαν άμεσα, με την απελευθέρωση όλων των μεταναστών που κρατούνται χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα, καθώς άλλωστε η κατάργηση ήταν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ; Αντίθετα, το ότι τις πρώτες εβδομάδες μετά τις εκλογές τηρούνταν σιγή ιχθύος για το θέμα και μόνο μετά την αυτοκτονία του Ναντίμ Μοχάμεντ στην Αμυγδαλέζα άρχισαν να κινούνται οι διαδικασίες για το σταδιακό κλείσιμο του κέντρου της Αμυγδαλέζας και στη συνέχεια της Κορίνθου, το ότι οι μετανάστες που ήταν έγκλειστοι άνω του εξαμήνου ελευθερώθηκαν σταδιακά ενώ στο κέντρο κράτησης της Κορίνθου δεν υπάρχει πλέον καν γιατρός (για να μιλούσαμε πχ για χρονοβόρες διαδικασίες εξετάσεων κλπ πριν ελευθερωθούν), όλα αυτά δείχνουν κατά βάση ένα πράγμα: Αυτή η επιλογή είναι μία προσπάθεια από πλευράς της κυβέρνησης να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όσο γίνεται πιο «αθόρυβα», με όσο γίνεται λιγότερες αντιδράσεις από τα συντηρητικότερα στρώματα της κοινωνίας. Αυτό, πέρα από το ότι είναι απαράδεκτο να γίνεται με τίμημα την ελευθερία ανθρώπων που κλήθηκαν να μείνουν έγκλειστοι υπό άθλιες συνθήκες για κάποιους μήνες (!) ακόμα για να εξυπηρετήσουν την επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, προσφέρει και μία εξαιρετικά κακή υπηρεσία στην αριστερά και στο κίνημα υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Με το να επιχειρείται δηλαδή να κλείσουν με έναν τέτοιο σιωπηλό, ενοχικό ουσιαστικά τρόπο, δικαιώνεται η ρατσιστική αφήγηση ότι οι μετανάστες είναι «πρόβλημα» και γι'αυτό δεν είναι σωστό να ελευθερωθούν μαζικά. Αντί η πολυδιαφημισμένη «κυβέρνηση της αριστεράς» να βγει θαρρετά και να υπερασπιστεί το «κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος» που -θεωρητικά- υποστηρίζεται και από τον ΣΥΡΙΖΑ, αντί το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης να γίνει περήφανα, ως ύψιστη πράξη δημοκρατίας, επιχειρείται να γίνει μάλλον «στα μουλωχτά». Άλλωστε η απελευθέρωση δεν συνοδεύεται από νομιμοποίηση ή χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων, αντίθετα δίνεται απλά μία παράταση της μη απέλασης για λίγους μήνες, γεγονός που πρακτικά αφήνει ανοιχτή την πόρτα μέχρι και για επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς μελλοντικά.

Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ Κορινθίας καταγγέλλουμε την άμεση χρήση χημικών καθώς και την παρουσία αστυνομικών με κουκούλες και όπλα. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ παλιότερα ήταν υπέρ της κατάργησης κατασταλτικών μηχανισμών όπως τα ΜΑΤ. Προεκλογικά, στα πλαίσια της γενικότερης «στροφής στον ρεαλισμό και την κυβερνησιμότητα», η θέση του ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίστηκε στην «κατάργηση των χημικών και αφοπλισμό όσων αστυνομικών έρχονται σε επαφή με διαδηλωτές». Μετά τις εκλογές ακόμα και αυτή η δέσμευση «ξεχάστηκε» - μαζί με την «κατάργηση των μνημονίων και όλων των μέτρων λιτότητας με ένα νόμο». Ήδη έχουν χρησιμοποιηθεί χημικά κατά διαδηλωτών και στην πορεία στην Αμυγδαλέζα πριν λίγες βδομάδες αλλά και στα Εξάρχεια, χωρίς να λογοδοτεί κανένας αστυνομικός διοικητής, που σημαίνει ότι πρόκειται περί συνειδητής και εντεταλμένης ενέργειας από την κυβέρνηση. Δυστυχώς δεν μας κάνει εντύπωση. Εφόσον η κυβέρνηση αποφάσισε να μετατοπιστεί στο μνημονιακό στρατόπεδο και να υπογράψει τη συνέχεια των μνημονίων και της επιτήρησης από την τρόικα -συγνώμη, τους… «θεσμούς»- θα χρειαστεί, όπως και οι προηγούμενες, κάθε κατασταλτικό μέσο για να επιβάλλει τη συνέχιση των μέτρων της εξαθλίωσης στο όνομα της αποπληρωμής του χρέους και της παραμονής στο ευρώ.

Όλο και περισσότερο θα είναι σαφές ότι μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και των μνημονίων δεν υπάρχει δημοκρατία, ούτε για τους Έλληνες ούτε για τους μετανάστες. Απαιτούμε:

-          Άμεση κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης

-          Ίσα δικαιώματα για όλους: Άσυλο στους πρόσφυγες, νομιμοποιητικά και ταξιδιωτικά έγγραφα στους μετανάστες

-          Διάλυση των κατασταλτικών μηχανισμών της αστυνομίας (ΜΑΤ κλπ)

-          Κατάργηση των χημικών με τα οποία αντιμετωπίζει και η νέα κυβέρνηση τον «εχθρό λαό»

Τα δικαιώματά μας θα τα κατακτήσουμε με αγώνες, την ακύρωση των μνημονίων και την ανατροπή της τρόικας και της λιτότητας θα την επιβάλουμε με μονομερή διαγραφή του ληστρικού χρέους, σε ρήξη με ευρώ και ΕΕ! Η Αριστερά δεν έχει σχέση με τα μνημόνια και το «άλλα πριν και άλλα μετά τις εκλογές»!