30/12/2014
1.Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου στάθηκε ανίκανη να συγκεντρώσει 180 βουλευτές υπέρ του υποψήφιου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, Στ. Δήμα, λόγω της κοινωνικής απονομιμοποίησης της πολιτικής της. Είναι η τέταρτη κυβέρνηση μέσα σε έξι χρόνια που υποσχέθηκε την έξοδο από την κρίση. Και αυτή όπως και οι προηγούμενες απ’ αυτή, παρέμεινε συνεπής μόνο στη μεταφορά των τρομερών συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης στα κοινωνικά στρώματα της εργαζόμενης και λαϊκής πλειοψηφίας και στη μεταφορά πλούτου και ιδιοκτησίας στα χέρια των ξένων δανειστών και του εγχώριου κεφαλαίου. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έπεσε διότι η πολιτική της εκτίναξε τη λαϊκή δυσαρέσκεια, οργή και αγανάκτηση, η οποία δεν βρήκε μεν τους εξεγερτικούς δρόμους της διετίας 2010-12 για να εκφραστεί, αλλά βάθυνε, πλάτυνε και παρέμεινε ενεργή και απειλητική, όπως έδειξαν διάφορες αναλαμπές εργατικών και λαϊκών ξεσπασμάτων.
2. Στα πλαίσια αυτά, οι ξένοι και οι εγχώριοι κυρίαρχοι κύκλοι, θα δώσουν μάχη να ενισχύσουν την ιδεολογία του μονόδρομου, τα τρομοκρατικά διλήμματα, την υποταγή του λαού στην βάρβαρη πολιτική τους. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο αυτή, έδωσε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις για «συνέχεια του κράτους», δηλαδή για συνέχεια του μνημονιακού αντιδραστικού κεκτημένου και των δανειακών συμβάσεων, με το νέο «ανήκομεν εις την Δύσιν» της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ. Με την τακτική κατευνασμού στο μαζικό κίνημα, έδωσε τις απαραίτητες υποσχέσεις για ενσωμάτωση των λαϊκών αγώνων. Με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» υπόσχεται αναδιανομή της φτώχειας εντός των εργαζόμενων (ήπιες παροχές μόνο προς τα εξαθλιωμένα «κατώτατα» μισθολογικά και εισοδηματικά στρώματα), χωρίς ανατροπή του πλαισίου λεηλασίας των εργατικών και λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων. Στην πράξη, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ότι θα υλοποιήσει «αυτά που μπορεί» στα πλαίσια των «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» λιτότητας του ευρώ, των νέων μνημονίων και της υπεραντιδραστικής Ευρωσυνθήκης και όχι «αυτά που θέλει» και έχει ανάγκη η εργατική και λαϊκή πλειοψηφία. Καλλιεργεί την αυταπάτη ότι μπορεί να βρεθεί ένας μαγικός συνδυασμός ικανοποίησης και των δανειστών και των λαϊκών στρωμάτων, και του κεφαλαίου και της εργασίας. Αυτή η πολιτική είναι ανίκανη να απαντήσει στα πιεστικά διλήμματα που μπαίνουν από την πλευρά του κεφαλαίου, των δανειστών και της ΕΕ για συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής τους, αλλά και την πλατιά εργατική και λαϊκή απαίτηση να «παν τα πράγματα αλλιώς». Χωρίς διαγραφή του χρέους, χωρίς έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ, χωρίς εθνικοποίηση των Τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, χωρίς εν τέλει προώθηση και επιβολή μέτρων αντικαπιταλιστικής ανατροπής είναι αδύνατο ακόμη και άμεσα μέτρα βελτίωσης της θέσης των εργαζομένων να υπάρξουν.
3.Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλείται να παρέμβει άμεσα, αποφασιστικά και ενωτικά στην ιδιαίτερα σοβαρή εκλογική μάχη της 25.01.2015, μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για την αντικαπιταλιστική Αριστερά, αλλά και με νέες δυνατότητες που ξεκινούν από την αισιόδοξη αφετηρία ότι ωριμάζει στον λαό, μέσα από αντιφατικούς δρόμους, η αναγκαιότητα και η δυνατότητα για το άνοιγμα ενός άλλου δρόμου στην ελληνική κοινωνία, του δρόμου της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, χωρίς μνημόνια και χρέος, ευρώ και ΕΕ, με τους εργαζόμενους στο τιμόνι.
Στην εκλογική μάχη παλεύουμε:
Τα ψηφοδέλτια καταρτίζονται άμεσα με μετωπική αντίληψη, ισοτιμία και συλλογικότητα από όλες τις συνεργαζόμενες δυνάμεις, χωρίς αποκλεισμούς λόγω διαφορετικών απόψεων και πάντα με σεβασμό στο πολιτικό πλαίσιο της συμφωνίας. Η ίδια λογική πρέπει να προωθείται στη συλλογική και ισότιμη εκπροσώπηση του ψηφοδελτίου στην προεκλογική καμπάνια και τα μέσα ενημέρωσης.
5. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρέπει να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για τη δική της αυτοτελή παρέμβαση στις εκλογές με βάση το συνολικό πρόγραμμά της, το μεταβατικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα από τη σκοπιά της προώθησης του πόλου – μετώπου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς με τις ευρύτερες ανατρεπτικές δυνάμεις.
6. Παρά την άρνηση από τις άλλες δυνάμεις στις οποίες απευθύνθηκε, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει μετά τις εκλογές την προώθηση της πρότασης για την αναβαθμισμένη κοινή δράση και την πολιτική συνεργασία των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ και ανατρεπτικών δυνάμεων της Αριστεράς.
7. Την τελική απόφαση για την εκλογική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλείται να λάβει το ανώτερο όργανο μεταξύ δυο Συνδιασκέψεων, το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο, στη συνεδρίαση της 6ης Ιανουαρίου 2015, με βάση την πλειοψηφία των μελών που θα διαμορφωθεί μετά από τις ψηφοφορίες στις συνελεύσεις των τοπικών και κλαδικών επιτροπών. Όλες οι δυνάμεις και οι ανένταχτοι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσουν ενωμένες τη μάχη, με δυνατότητα έκφρασης όλων των διαφορετικών απόψεων και με σεβασμό στις αποφάσεις της πλειοψηφίας.
1.Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου στάθηκε ανίκανη να συγκεντρώσει 180 βουλευτές υπέρ του υποψήφιου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, Στ. Δήμα, λόγω της κοινωνικής απονομιμοποίησης της πολιτικής της. Είναι η τέταρτη κυβέρνηση μέσα σε έξι χρόνια που υποσχέθηκε την έξοδο από την κρίση. Και αυτή όπως και οι προηγούμενες απ’ αυτή, παρέμεινε συνεπής μόνο στη μεταφορά των τρομερών συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης στα κοινωνικά στρώματα της εργαζόμενης και λαϊκής πλειοψηφίας και στη μεταφορά πλούτου και ιδιοκτησίας στα χέρια των ξένων δανειστών και του εγχώριου κεφαλαίου. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έπεσε διότι η πολιτική της εκτίναξε τη λαϊκή δυσαρέσκεια, οργή και αγανάκτηση, η οποία δεν βρήκε μεν τους εξεγερτικούς δρόμους της διετίας 2010-12 για να εκφραστεί, αλλά βάθυνε, πλάτυνε και παρέμεινε ενεργή και απειλητική, όπως έδειξαν διάφορες αναλαμπές εργατικών και λαϊκών ξεσπασμάτων.
2. Στα πλαίσια αυτά, οι ξένοι και οι εγχώριοι κυρίαρχοι κύκλοι, θα δώσουν μάχη να ενισχύσουν την ιδεολογία του μονόδρομου, τα τρομοκρατικά διλήμματα, την υποταγή του λαού στην βάρβαρη πολιτική τους. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο αυτή, έδωσε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις για «συνέχεια του κράτους», δηλαδή για συνέχεια του μνημονιακού αντιδραστικού κεκτημένου και των δανειακών συμβάσεων, με το νέο «ανήκομεν εις την Δύσιν» της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ. Με την τακτική κατευνασμού στο μαζικό κίνημα, έδωσε τις απαραίτητες υποσχέσεις για ενσωμάτωση των λαϊκών αγώνων. Με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» υπόσχεται αναδιανομή της φτώχειας εντός των εργαζόμενων (ήπιες παροχές μόνο προς τα εξαθλιωμένα «κατώτατα» μισθολογικά και εισοδηματικά στρώματα), χωρίς ανατροπή του πλαισίου λεηλασίας των εργατικών και λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων. Στην πράξη, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ότι θα υλοποιήσει «αυτά που μπορεί» στα πλαίσια των «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» λιτότητας του ευρώ, των νέων μνημονίων και της υπεραντιδραστικής Ευρωσυνθήκης και όχι «αυτά που θέλει» και έχει ανάγκη η εργατική και λαϊκή πλειοψηφία. Καλλιεργεί την αυταπάτη ότι μπορεί να βρεθεί ένας μαγικός συνδυασμός ικανοποίησης και των δανειστών και των λαϊκών στρωμάτων, και του κεφαλαίου και της εργασίας. Αυτή η πολιτική είναι ανίκανη να απαντήσει στα πιεστικά διλήμματα που μπαίνουν από την πλευρά του κεφαλαίου, των δανειστών και της ΕΕ για συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής τους, αλλά και την πλατιά εργατική και λαϊκή απαίτηση να «παν τα πράγματα αλλιώς». Χωρίς διαγραφή του χρέους, χωρίς έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ, χωρίς εθνικοποίηση των Τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, χωρίς εν τέλει προώθηση και επιβολή μέτρων αντικαπιταλιστικής ανατροπής είναι αδύνατο ακόμη και άμεσα μέτρα βελτίωσης της θέσης των εργαζομένων να υπάρξουν.
3.Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλείται να παρέμβει άμεσα, αποφασιστικά και ενωτικά στην ιδιαίτερα σοβαρή εκλογική μάχη της 25.01.2015, μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για την αντικαπιταλιστική Αριστερά, αλλά και με νέες δυνατότητες που ξεκινούν από την αισιόδοξη αφετηρία ότι ωριμάζει στον λαό, μέσα από αντιφατικούς δρόμους, η αναγκαιότητα και η δυνατότητα για το άνοιγμα ενός άλλου δρόμου στην ελληνική κοινωνία, του δρόμου της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, χωρίς μνημόνια και χρέος, ευρώ και ΕΕ, με τους εργαζόμενους στο τιμόνι.
Στην εκλογική μάχη παλεύουμε:
- Για να καταδικαστεί μαζικά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να ανατραπεί η πολιτική του «μαύρου μετώπου» κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Για την ήττα όλων όσων συμμετείχαν στη διαχείριση της μνημονιακής επίθεσης («κόμμα Παπανδρέου», ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, «κόμμα Πολύδωρα» κ.α.) και κάθε δύναμης που τη στήριξε, όπως το θολό «Ποτάμι».
- Για να τσακιστεί εκλογικά και πολιτικά η νεοναζιστική ρατσιστική Χρυσή Αυγή και κάθε δύναμη ακροδεξιού νεοφασιστικού προσανατολισμού.
- Για την προβολή και ζύμωση του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού δρόμου, της διαγραφής του χρέους, της ρήξης και αποδέσμευσης με ευρωζώνη και ΕΕ, των εθνικοποιήσεων, του εργατικού και κοινωνικού ελέγχου ως της αναγκαίας αφετηρίας για να δικαιωθεί πραγματικά ο λαός και να δικαιωθούν οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες.
- Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο διαχειριστής. Για να σπάσει το «πλαίσιο» της βάρβαρης εκμετάλλευσης και της υποταγής στις αγορές, του κράτους έκτακτης ανάγκης, της επιτροπείας, της διαρκούς λεηλασίας μέσω χρέους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Όχι στη στήριξη, συμμετοχή, ενσωμάτωση και «εθνική συναίνεση» σε οποιαδήποτε πολιτική και κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης και των μνημονίων.
- Αριστερή, εργατική και λαϊκή αντιπολίτευση που θα βάζει μπροστά τις εργατικές κι λαϊκές ανάγκες, θα παλεύει για την επιβολή και την διεύρυνση των κατακτήσεων, θα αποκρούει κάθε υποχώρηση και όλες τις επιθέσεις κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ και ΝΑΤΟ, θα προωθεί το συνολικό πρόγραμμα ανατροπής υπέρ των εργαζομένων.
- Για την εργατική και λαϊκή αντεπίθεση χωρίς αναμονή και «περιόδους χάριτος». Για την ταξική ανασυγκρότηση και την είσοδο του εργατικού και λαϊκού κινήματος στο προσκήνιο, με νέα απαιτητικότητα και μαχητικότητα. Για να ξηλωθούν όλα τα μνημονιακά μέτρα και οι αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, για ουσιαστικές κατακτήσεις προς όφελος των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου.
- Για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και τη συσπείρωση των ευρύτερων δυνάμεων της ανατροπής, για την καταλυτική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα και μια άλλη ηγεμονία μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Το ΚΚΕ με την πολιτική του δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή τη μεγάλη ανάγκη της ιστορικής περιόδου.
- Για να δοθούν βαθιές στρατηγικές απαντήσεις στα μεγάλα ιστορικά ερωτήματα που θέτει στην εργατική τάξη και το λαό η δομική και αξεπέραστη καπιταλιστική κρίση, από τη σκοπιά της αναγκαιότητας της κοινωνικής επανάστασης, της κυβέρνησης και εξουσίας των ίδιων των εργαζόμενων και της σύγχρονης σοσιαλιστικής κομμουνιστικής προοπτικής.
Τα ψηφοδέλτια καταρτίζονται άμεσα με μετωπική αντίληψη, ισοτιμία και συλλογικότητα από όλες τις συνεργαζόμενες δυνάμεις, χωρίς αποκλεισμούς λόγω διαφορετικών απόψεων και πάντα με σεβασμό στο πολιτικό πλαίσιο της συμφωνίας. Η ίδια λογική πρέπει να προωθείται στη συλλογική και ισότιμη εκπροσώπηση του ψηφοδελτίου στην προεκλογική καμπάνια και τα μέσα ενημέρωσης.
5. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρέπει να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για τη δική της αυτοτελή παρέμβαση στις εκλογές με βάση το συνολικό πρόγραμμά της, το μεταβατικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα από τη σκοπιά της προώθησης του πόλου – μετώπου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς με τις ευρύτερες ανατρεπτικές δυνάμεις.
6. Παρά την άρνηση από τις άλλες δυνάμεις στις οποίες απευθύνθηκε, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει μετά τις εκλογές την προώθηση της πρότασης για την αναβαθμισμένη κοινή δράση και την πολιτική συνεργασία των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ και ανατρεπτικών δυνάμεων της Αριστεράς.
7. Την τελική απόφαση για την εκλογική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλείται να λάβει το ανώτερο όργανο μεταξύ δυο Συνδιασκέψεων, το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο, στη συνεδρίαση της 6ης Ιανουαρίου 2015, με βάση την πλειοψηφία των μελών που θα διαμορφωθεί μετά από τις ψηφοφορίες στις συνελεύσεις των τοπικών και κλαδικών επιτροπών. Όλες οι δυνάμεις και οι ανένταχτοι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσουν ενωμένες τη μάχη, με δυνατότητα έκφρασης όλων των διαφορετικών απόψεων και με σεβασμό στις αποφάσεις της πλειοψηφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου