Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα-Μέγιστη εγγυημένη εξαπάτηση

 

Του Δημήτρη Δεσύλλα*

 

Όσο συνεχίζεται η κρίση, βαθαίνει η αντιλαϊκή επίθεση, διευρύνεται η φτώχεια και πλησιάζουν οι εκλογές, τόσο δυναμώνει η κυβερνητική προπαγάνδα για δήθεν αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας, με εργαλείο το πολυδιαφημισμένο «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα».

Το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (ΕΕΕ) αποτελεί συνταγή του ΔΝΤ, ένα μικρό «αντίδωρο» της τρόικας και της συγκυβέρνησης σε όσους βρέθηκαν στον «πάτο του πηγαδιού» της ακραίας φτώχειας, εξαιτίας της βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης και των Μνημονίων.

Τον Νοέμβρη του 2012, με το τρίτο Μνημόνιο επιβλήθηκαν αντιλαϊκά μέτρα συνολικού ύψους 13,9 δισ. ευρώ (Νόμος 4093/2012). Στον ίδιο νόμο είχε προβλεφθεί ότι θα διατεθούν μερικά ψίχουλα, δηλαδή 20 εκατ. ευρώ για «πιλοτική εφαρμογή» του ΕΕΕ, από 1/1/2014, στις δύο φτωχότερες Περιφέρειες της χώρας, στην Ήπειρο και τη Δυτική Ελλάδα. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ «τρενάρισε» για ψηφοθηρικούς λόγους την «πιλοτική» εφαρμογή του ΕΕΕ για το 2015. Την «άπλωσε» ρουσφετολογικά από τις δύο Περιφέρειες σε όλη τη χώρα. Θα μοιράσει τώρα τα 20 εκατ. ευρώ σε 13 δήμους, έναν για κάθε Περιφέρεια και συγκεκριμένα σε: Δράμα, Εδεσσα, Γρεβενά, Ιωάννινα, Καρδίτσα, Λευκάδα, Μεσολόγγι, Χαλκίδα, Καλλιθέα, Μαλεβίζι, Τρίπολη, Σύρο και Σάμο.

Το κυριότερο είναι ότι, έπειτα από την 6μηνη «πιλοτική» εφαρμογή σ΄ αυτούς τους 13 δήμους, η κυβέρνηση ισχυρίζεται και προπαγανδίζει ότι, μέσα στο 2015, θα επεκτείνει την εφαρμογή του ΕΕΕ στο σύνολο της χώρας. Έτσι ώστε, στην πλήρη εφαρμογή του (το 2016) το μέτρο να καλύψει το 7% του πληθυσμού, περίπου 700.000 πάμφτωχους, με συνολική δαπάνη που θα κυμαίνεται από 850 εκατ. έως 1 δισ. ευρώ (ζήσε Μαύρε μου να φας τριφύλλι)!

Στην πράξη το ΕΕΕ θα είναι ένα πολύ μικρό προνοιακό βοήθημα – εισοδηματικό συμπλήρωμα, που κι αυτό θα χορηγείται μόνο σε ένα μικρό τμήμα από όσους βρίσκονται σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Έτσι ώστε, μαζί με όλα τα άλλα τυχόν εισοδήματά τους (από εργασία, άλλα επιδόματα) να συμπληρώνουν συνολικά τα 200 €/μήνα (2.400 € τον χρόνο) για ένα άτομο που ζει μόνο του και τα 400 €/μήνα (4.800 € τον χρόνο) για τετραμελή οικογένεια (ζευγάρι με δύο ανήλικα παιδιά). Αυτό είναι το ελάχιστο εισόδημα, το οποίο θεωρητικά «εγγυάται» η κυβέρνηση. Όσο για το μικρό βοήθημα (θα είναι, για παράδειγμα, 40 €/μήνα, στην περίπτωση που κάποιος στην τετραμελή οικογένεια παίρνει επίδομα ανεργίας 360 €/μήνα), θα δίνεται με πολύ αυστηρούς ελέγχους, όρους και προϋποθέσεις, θα υποκαθιστά και θα καταργεί άλλα επιδόματα!

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με μελέτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών) που έγινε τον Οκτώβριο του 2012 για λογαριασμό της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, τα όρια ακραίας φτώχειας για το 2012 (για νοικοκυριό χωρίς έξοδα ενοικίου ή στεγαστικού δανείου) ήταν, για ένα άτομο που ζει μόνο του, 219 €/μήνα στην Πάτρα και 224 €/μήνα στην Αθήνα. Αντίστοιχα, για την τετραμελή οικογένεια (ζευγάρι με δύο ανήλικα παιδιά) ήταν 669 €/μήνα για την Πάτρα και 686 €/μήνα για την Αθήνα. Οσο για το σταθερό όριο φτώχειας για το 2012, αυτό ήταν 667 €/μήνα για ένα άτομο και 1.401 €/μήνα για τετραμελή οικογένεια. Τα όρια αυτά δείχνουν την τεράστια έκταση της φτώχειας και ειδικά της ακραίας φτώχειας στη χώρα μας.

Στη μελέτη αναφέρεται – ως πρόταση – ότι, για την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας στην Ελλάδα το 2012, θα απαιτούνταν η εξασφάλιση ελάχιστου εισοδήματος 360 €/μήνα για μονομελές νοικοκυριό και 972 €/μήνα για ζευγάρι με δύο παιδιά, με ετήσια δαπάνη για το 2012 ίση με το 0,84% του Α.Ε.Π. (1,5 δισ. ευρώ). Στην ίδια μελέτη, για σύγκριση, σημειώνεται ότι αντίστοιχα προγράμματα Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (ΕΕΕ) εφαρμόζονται σε 23 χώρες – μέλη της Ε.Ε. Το ύψος τους, για οικογένεια με δύο παιδιά, το 2010 ήταν: 1.727 €/μήνα στη Νορβηγία, 1.671 €/μήνα στην Ιρλανδία, 1.113 €/μήνα στη Γερμανία, 966 €/μήνα στη Γαλλία, 949 €/μήνα στην Κύπρο, 569 €/μήνα στην Πορτογαλία, 528 €/μήνα στη Σλοβενία, ενώ μόνο 104 €/μήνα στη Βουλγαρία.

Απ΄ όλα τα προηγούμενα προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ με λίγα μπαγιάτικα ψίχουλα και με μπόλικη ψηφοθηρική δημαγωγία ρίχνει κυριολεκτικά «στάχτη στα μάτια» στους πάμφτωχους, που η ίδια τους οδήγησε στην ακραία φτώχεια με τη βάρβαρη πολιτική της. Πολιτική που μπορεί να ανατραπεί όχι με παθητική εκλογική αναμονή, αλλά με κοινό αγωνιστικό μέτωπο εργαζομένων – ανέργων – νεολαίας – πλατιών λαϊκών στρωμάτων για αποκάλυψη της απάτης του ΕΕΕ και διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων σε μεροκάματα, μισθούς και συντάξεις, σε επιδόματα ανεργίας και προνοιακά επιδόματα. Ανατροπή που απαιτεί ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα και κοινή δράση της μαχόμενης Αριστεράς μέσα σε αυτό, ισχυρό και πλατύ μέτωπο της αντικαπιταλιστικής Επαναστατικής Αριστεράς.

* Ο Δ. Δεσύλλας είναι Περιφερειακός Σύμβουλος της Αριστερής Παρέμβασης-Αντικαπιταλιστικής Κίνησης στη Δυτική Ελλάδα.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην “Εφημερίδα των Συντακτών” (15.10.2014)