Ο αγώνας της Χαλυβουργίας εμπνέει, δεν καταδικάζεται!

Οι  βαριές καταδίκες των ηρωικών απεργών της ελληνικής χαλυβουργίας δείχνουν καθαρά πως ένα ολόκληρο σύστημα έχει πέσει για να συντρίψει όποιον δε συμμορφώνεται στις υποδείξεις της υποταγής, όποιον δεν παλεύει με βάση τον κώδικα της ήττας του εργατοπατερισμού της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που απαιτεί «συμβολικές» ενέργειες, με ημερομηνία λήξης, χωρίς στόχους ανατροπής, χωρίς προϋποθέσεις κοινωνικής και ταξικής συσπείρωσης, χωρίς οργάνωση.

Είναι μία φρονηματικού τύπου καταδίκη που έρχεται να τρομοκρατήσει την κοινωνία που αντιστέκεται ως συνέχεια στις απαγορεύσεις των απεργιών και των συγκεντρώσεων, στην καταστολή των διαδηλώσεων, στις διώξεις αγωνιστών. 

Ο πολύμηνος αγώνας των Χαλυβουργών, ακόμη και αν δεν κατάφερε να φτάσει στο τέλος, είχε στον πυρήνα του τα χαρακτηριστικά της νίκης.

Γι' αυτό λύσσαξε η κάστα των βιομηχάνων , οι κυβερνητικοί  τους υπάλληλοι και οι δικαστές!

Οι εργάτες στη Χαλυβουργία έπρεπε να τιμωρηθούν παραδειγματικά, επειδή σήκωσαν στις πλάτες τους  έναν σημαντικό και κρίσιμο αγώνα στον ιδιωτικό τομέα που διεκδικούσε τα  αυτονόητα. Δουλειά, ψωμί για τα παιδιά τους και αξιοπρέπεια.

Κύριοι βιομήχανοι, υπηρέτες πολιτικοί, πιασμένοι δικαστές. Ό,τι και να κάνετε δεν μπορείτε να σβήσετε από το νου και τη καρδιά της εργατικής τάξης και όλου του λαού τους υπερήφανους Χαλυβουργούς. Θα σας κυνηγάει για πάντα  ντροπή αυτής της απόφασης.

Για την εργατική τάξη το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Χρειάζεται άμεσα να οργανωθεί ένα νέο μεγάλο κύμα καταγγελίας της  καταδίκης, με δράσεις τις αμέσως επόμενες ημέρες. Είναι πριν απ' όλα καθήκον όσων έχουν γλιτώσει από τη μανία του Μάνεση να σηκώσουν το κεφάλι και να υπερασπιστούν τον αγώνα και την αξιοπρέπειά τους.

Τα μαύρα κοράκια της ναζιστικής συμμορίας που με υπερβάλλουσα υποκρισία συμπαραστέκονταν δήθεν στον αγώνα των Χαλυβουργών με «ληγμένη» βοήθεια, τώρα σφυρίζουν αδιάφορα, μιας και οι δικαστές είναι πουλημένοι μόνο όταν ασκούν διώξεις στη συμμορία τους, όχι όταν καταδικάζουν αγώνες, απεργίες και αγωνιστές.

Η κυβέρνηση και οι σάπιοι δικαστές πρέπει να  απολογηθούν για τη στάση τους.

Συνεχίζουμε με αγώνα και αλληλεγγύη, ώσπου να ανατραπεί αυτή η πολιτική, ώσπου να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία που ο Μάνεσης και η τάξη του

θα πεταχτούν στα σκουπίδια της ιστορίας.

Το σύνθημα «ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ» αποκτά την πραγματική του διάσταση όταν ο ρεβανσισμός του κράτους των εισαγγελέων και των αστυνομικών επιχειρεί να εκδικηθεί για λογαριασμό της κυβέρνησης και των καπιταλιστών ένα δίκαιο αγώνα. Γι' αυτό τώρα το φωνάζουμε πιο δυνατά.