Εκδήλωση - Συζήτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Πέμπτη 1/6, 7.30μμ ΕΔΟΘ (Πρ. Κορομηλά 51)
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπροστά στη μάχη των νέων εκλογών!
Συνεχίζουμε με δυνατό κίνημα ανατροπής, ισχυρή Αντικαπιταλιστική Αριστερά!
Το ιστολόγιο της Τ.Ε. της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Δυτικής Θεσσαλονίκης. Ενημέρωση για δράσεις, παρεμβάσεις, κείμενα, προβλήματα του Δήμου και συνολικά την δράση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στην περιοχή.
Τετάρτη 31 Μαΐου 2023
Εκδήλωση: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπροστά στη μάχη των νέων εκλογών! Πέμ. 1/6, 7.30μμ ΕΔΟΘ (Πρ. Κορομηλά 51)
Μια μικρή συμβολή σε μια συζήτηση που όλο …αναβάλλεται
Γράφει ο Γιάννης Λαθήρας
Μια ακόμη μίζερη, ηττοπαθής, μυωπική, μειωμένων προσδοκιών και αυτοαναφορική συζήτηση εκτυλίσσεται πάλι αυτές τις μέρες στους κόλπους της αριστεράς προσπαθώντας να ερμηνεύσει το εκλογικό αποτέλεσμα στην χώρα μας. Επιδερμικές αναλύσεις, κοινοβουλευτικός κρετινισμός, δημοσιογραφικές καταγραφές, γκρίνια, εσωστρέφεια, εμφύλιοι, ελιτισμός, αυτοϊκανοποίηση με τελική κατάληξη πάντα το …μαρξιστικό-λενινιστικό : «το μη χείρον βέλτιστον ». Τα ίδια πριν λίγο καιρό για να εξηγήσει την άνοδο του νεοφασισμού στην Ευρώπη, προχθές την επικράτηση του Ερντογάν κ.ο.κ.
Αγνοείται και παρακάμπτεται η μεγάλη εικόνα του σύγχρονου κόσμου.
Καμιά συζήτηση για τα μεγάλα και τα δύσκολα τα απελευθερωτικά. Λείπει αφόρητα η μεγάλη αφήγηση…
Η επέλαση της αντιδραστικής σταυροφορίας του κεφαλαίου και τα τελευταία χρόνια του φασισμού διευκολύνεται από την απουσία μιας συνολικής κριτικής του υπάρχοντος συστήματος , ενός εργατικού κινήματος με κομμουνιστικά ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά.
Δυστυχώς οι «έρημοι» εκπρόσωποι του κόσμου της εργασίας: συνδικάτα , οργανώσεις, κόμματα κλπ. έχουν στην πλειοψηφία τους προσαρμοστεί, χωρίς εισαγωγικά, στα δόγματα, τις αξίες, τις αφηγήσεις και τους μύθους των κυρίαρχων . Το πολύ-πολύ να προτείνουν ένα είδος …ευθανασίας απέναντι στον επώδυνο και βασανιστικό θάνατο .
Δεν μπορείς να τους αρνηθείς ότι είναι προτιμότερο. Άλλοι θα προτείνουν τοποθέτηση …κλιματιστικών στην κόλαση. Κι αυτοί έχουν το δίκιο τους….
Η παραπαίουσα και, σε μεγάλο βαθμό, ανύπαρκτη Αριστερά, περιορίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες σε μια γραφική λεκτική αντιπαράθεση, μέσα από τα συστημικά μέσα, επικοινωνιακά δίκτυα, με επερωτήσεις στα διακοσμητικά κοινοβούλια, συμβολικές διαμαρτυρίες κομματικής επίδειξης δύναμης κλπ. βολεύτηκε στο ρόλο του αριστερού ψάλτη που συλλειτουργεί. Παρ' όλο που ξεσπούν κάθε τόσο εδώ και κει μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις, που παραπαίουν στο τέλος ελλείψει αποφασιστικής πρωτοπορίας. Η αντισυστημική οργή αδιαμόρφωτη και ενστικτώδης διαχέεται …δεξιά και ακροδεξιά, ενώ συχνά μετατρέπεται στο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και επιστρέφει στους κόλπους του πιο οικείου διαχειριστή.
Το σύνολο των εξελίξεων (οικονομική, περιβαλλοντική, ενεργειακή, επισιτιστική, κοινωνική,υγειονομική, μορφωτική, ηθική και πολιτιστική κρίση, πόλεμοι, προσφυγιά κλπ.) δείχνει όλο και πιο παραστατικά τον όλεθρο στον οποίο ο καπιταλισμός σέρνει όλο και πιο κοντά τους λαούς. Η ανάγκη άλλης κοινωνίας του σοσιαλισμού/ κομμουνισμού, η επαναστατική ανατροπή του σημερινού άδικου και καταστροφικού συστήματος, γίνεται ανάγκη επιβίωσης. Το βάθος των αντιθέσεων κάνει αντικειμενικά πιο επίκαιρη τη «στρατηγική» απάντηση της επανάστασης και του κομμουνισμού με ένα άμεσο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης και την ανάγκη της ανατροπής της επίθεσης. Ενδιάμεσες «λύσεις» μέσα στα πλαίσια της σημερινής κατάστασης δεν μπορούν να απαντήσουν.
Η ανατροπή του δολοφονικού, καπιταλιστικού μοντέλου παραγωγής και του τρόπου ζωής που επιβάλει, δεν είναι επιθυμία κάποιων, μια ιδεοληψία, μια ουτοπία, ούτε καν όρος βελτίωσης της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά καθίσταται πλέον κατεπείγουσα ανάγκη (και δυνατότητα) για την επιβίωση της Φύσης και του Ανθρώπου. Πριν η καταστροφή φτάσει σε μη αντιστρεπτές καταστάσεις. Επιβάλλονται «ακραία κοινωνικά φαινόμενα» για την επίτευξη αυτού του άλματος απελευθέρωσης της Φύσης και του Ανθρώπου.
Απαιτούνται κολοσσιαίες αλλαγές και ανατροπές που δεν χωράνε στο έδαφος του παρόντος συστήματος παραγωγής, οικονομικής/κοινωνικής οργάνωσης, προτύπων, αξιών και τρόπων κατανάλωσης και ζωής. Το αντίθετο: προϋποθέτουν την ανατροπή του.
Ανταρσία στο καράβι λοιπόν, για αλλάξουμε ρότα, για τις όμορφες θάλασσες που θα ταξιδέψουμε
1. Για τη συλλογική και δύσκολη μάχη επιβίωσης και σωτηρίας του λαού, την αλληλεγγύη. Για να μη μείνει κανένας μόνος του στη κρίση, για να μη πεινάσει κανένα παιδί, να μη φύγει κανένα παιδί από το σχολείο, να μη μείνει κανείς χωρίς περίθαλψη, στέγη, τροφή, μόρφωση, να μη τρελαθεί κανένας, να μην αυτοκτονήσει άλλος δικός μας λαϊκός άνθρωπος. Για να σκοτώσουμε το σύστημα που σκοτώνει ανθρώπους όνειρα ζωές ελπίδες.
2. Για την αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείριση των αγώνων, τον αγωνιστικό συντονισμό τους, για να γίνουν οι ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ ιστορία (μαύρη) του εργατικού κινήματος. Για να γίνουν τα μεγάλα ζητήματα της κατάργησης των μνημονίων και των νόμων τους, των υποδoυλωτικών, δανειακών συμβάσεων, της διαγραφής του ληστρικού χρέους και των χρεών των εργαζομένων, της αναδιανομής του πλούτου, της διεκδίκησης εργασίας για όλους, μιας αξιοπρεπούς, περήφανης και δημιουργικής ζωής, της σύγκρουσης και εξόδου από ευρώ-ΕΕ, της κατάργησης των εξοπλισμών αιτήματα και του πιο «μικρού» αγώνα. Για να κάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πολιτική, χωρίς διαμεσολαβήσεις και χειραγωγήσεις, υποκείμενα της πολιτικής πάλης και όχι αντικείμενα- χειροκροτητές, καταναλωτές και παθητικοί ψηφοφόροι! Για ένα νέο εργατικό κίνημα των αποφασιστικών αγώνων μέχρι τέλους.
3. Για την οργάνωση των ανέργων και απολυμένων. Για να απαγορευτούν οι απολύσεις, να ανοίξουν τα κλειστά εργοστάσια, να ανθίσει η παραγωγική δραστηριότητα στην πόλη και στο χωριό, να μειωθεί δραστικά ο χρόνος της καθημερινής εργασίας και των ορίων συνταξιοδότησης. Για να γίνει η εργασία ανθρώπινη και δημιουργική, αξιοποιώντας τις ασύλληπτες επιστημονικές – διανοητικές- εμπειρικές δυνατότητες της εποχής.
4. Για το τσάκισμα των φασιστικών συμμοριών, την ιδεολογική και πολιτική τους απογύμνωση, για να γίνουν οι μετανάστες αδέλφια μας, συναγωνιστές, συνάδελφοι, συμμαθητές, συμφοιτητές , συμπαίκτες, συμπολίτες κι η αναγκαστική μετανάστευση εχθρός.
5. Για να γίνουν οι πόλεμοι, ο ιμπεριαλισμός κι η φτώχεια παρελθόν κι ο διεθνισμός, η ειρήνη η ανεξαρτησία κάθε λαού το μέλλον. Για να μη χαθεί μια ολόκληρη γενιά, τα παιδιά μας, στη νέα μετανάστευση.
6. Για να μη ξεπουληθούν, καταστραφούν, λεηλατηθούν τα κοινωνικά αγαθά: η υγεία , η παιδεία, η γη, ο αέρας, ο ήλιος, η θάλασσα, το υπέδαφος, οι ακτές, το νερό, τα δάση, οι επικοινωνίες, οι συχνότητες, οι υποδομές της χώρας, οι μεταφορές… Αντίθετα να γίνουν δημόσια κοινωνική ιδιοκτησία με εργατικό κοινωνικό έλεγχο για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, την ελεύθερη πρόσβαση παντού και από όλους, τη σωτηρία του περιβάλλοντος.
7. Για το νέο καθοριστικό γύρο της επερχόμενης γιγάντιας, κοινωνικής σύγκρουσης για τη θεωρητική, πολιτική, ηθική, αξιακή, προετοιμασία, την οργάνωση και την τελική νίκη της μεγάλης λαϊκής, εργατικής και νεολαιίστικης εξέγερσης που είναι η βασική προϋπόθεση για την ανατροπή του κοινωνικού κανιβαλισμού- βαρβαρότητας που ζούμε.
8. Για την ουσιαστική (εκεί στη φωτιά των κοινωνικών αγώνων) κοινή δράση της αριστεράς αναζητώντας- διεκδικώντας το maximum από αυτά που δημιουργούμε, παράγουμε και μας ανήκουν και όχι τα minimum που μας δίνουν, του δήθεν εφικτού και ρεαλισμού –πραγματισμού της αέναης ήττας και αναβολής των σκοπών μας για τις μέρες που ποτέ δεν έρχονται.
9. Για μια άλλη αριστερά! Για να σπάσουν τα στεγανά, οι υγειονομικές ζώνες, οι ενδοαριστεροί εμφύλιοι, οι δογματισμοί, οι απολυτότητες, οι αγκυλώσεις, οι αστικού τύπου παραγοντισμοί, εγωισμοί, αντιπαραθέσεις ή «συμμαχίες». Για μια αριστερά που θα ενώσει το λαό, τα κινήματα, που θα γκρεμίσει τα «φρούρια», αλλά και τις «γέφυρες» με την απέναντι ταξική όχθη, θα ακυρώσει-αρνηθεί τους διαγωνισμούς μπροστά στο «φιλοθεάμον κοινό» της για να μοιράσει τα «πτωχά ιμάτια» της, αλλά απευθυνόμενη με ένα λόγο λαϊκά και ανεπιτήδευτα κατανοητό στην κοινωνική πλειοψηφία, να διεκδικήσει να απαλλοτριωθούν από το λαό για το λαό τα κλεμμένα «ιμάτια» των μεγιστάνων του πλούτου και της εκμετάλλευσης, θα ενωθεί δηλαδή με το σκοπό της: την ανατροπή του παρηκμασμένου, καταστροφικού, δολοφονικού, ολοκληρωτικού καπιταλισμού!
10. Για να υποτάσσει τα πάντα σ΄ αυτόν, στον πιο ευγενικό σκοπό της κοινωνικής απελευθέρωσης, που είναι πια δυνατότητα και αδήριτη αναγκαιότητα της εποχής μας, χρησιμοποιώντας αντίστοιχα μέσα με την ηθική, το μεγαλείο και την ανθρωπιά της κοινωνίας που οραματίζεται, που θα κάνει την τέχνη πολιτική και την πολιτική τέχνη από όλους για όλους!
11. Για να πάρει ο ίδιος ο λαός την εξουσία όλη την εξουσία, για την συντριβή του αστικού κράτους και διάλυσης όλων των κατασταλτικών του μηχανισμών, που αποτελούν και τον βαθύ του πυρήνα. Με τα δικά του όργανα, επιτροπές, συμβούλια «βουλές», «συντάγματα» και «κυβερνήσεις», να ελέγχει τα πάντα, να σχεδιάζει τα πάντα. Έχουμε πλούσια εμπειρία εδώ από την ιστορία θετική κι αρνητική του επαναστατικού κινήματος και από την δική μας πρώτη και μοναδική φορά αριστερά που ήταν η κυβέρνηση του βουνού ψηφισμένη για πρώτη φορά από γυναίκες , η λαϊκή αυτοδιοίκηση, εκπαίδευση και δικαιοσύνη Για να χτίσει την πιο πλατιά δημοκρατία από καταβολής κόσμου, για το βασίλειο της ελευθερίας!
12. Να ξαναγίνει η αριστερά και οι ιδέες της «φάντασμα» που πλανιέται παντού πάνω από τον άδικο τούτο κόσμο, φόβος και τρόμος του κάθε αφεντικού, τραπεζίτη, τοκογλύφου, σιχαμένου απατεώνα αστού πολιτικού.
13. Για να μην «ξεχνιέται» στη διαχείριση και την ενσωμάτωση, να μην ξεχνά το ρόλο της και γίνεται «κατοικίδιο» του συστήματος, άλλοθι, εξισορροπιστής των αντινομιών και των αντιφάσεών του εξανθρωπιστής του τέρατος, να μη μεταλλάσσει το DNA της.
14. Για να διαχωριστεί και να αποδιώξει από πάνω της την «σκουριά» του υπαρκτού, αναζητώντας αυτοκριτικά και κριτικά το νέο κομμουνισμό της εποχής μας, του 21ου αιώνα, της ισότητας, της πλήρους ατομικής προσωπικότητας, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης, χωρίς ίχνους εκμετάλλευσης του ανθρώπου και της φύσης!
Τι από αυτά συζητήθηκε πριν ή μετά τις εκλογές;
Τρίτη 23 Μαΐου 2023
Η ρήξη με το συντηρητισμό στην αριστερά, όρος για τη λαϊκή αντεπίθεση
Παναγιώτης Μαυροειδής*
Σύμφωνα με πληθώρα επιφανειακών πολιτικών προσεγγίσεων, ο κόσμος είναι τελικά είτε βαθιά συντηρητικός, είτε εξαιρετικά αφελής ώστε να πέφτει θύμα της προπαγάνδας των ελεγχόμενων από τη ΝΔ μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Πολλοί κουνούν, δήθεν έκπληκτοι και αγαναχτισμένοι, το δάχτυλο.
Ωστόσο, το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσε μια ηχηρή και οδυνηρή διάψευση για όσους θεωρούν ότι η όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων και δυσαρέσκεια, οδηγούν αναπόδραστα σε κάποια αριστερόστροφη δυσαρέσκεια: «Όπως το ώριμο φρούτο πέφτει, έτσι και τα ''άμεσα'' προβλήματα χωρίς πολιτικολογίες θα οδηγήσουν στη φθορά της κυβέρνησης». Και ήρθαν 20 μονάδες διαφορά υπέρ μιας μαύρης ΝΔ, ανάσταση ενός ΠΑΣΟΚ ως κόμματος «παντός καιρού και κανενός προγράμματος», πανσπερμία ακροδεξιών, θρησκόληπτων, εθνικιστικών και ψεκασμένων ρευμάτων, με άφθονη τροφοδοσία από πρωτοφανή πτώση του ΣΥΡΙΖΑ!
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μιλούσε πάντα για τις καταστροφικές συνέπειες της εκλογικής αναμονής. Επέμενε να προβάλλει την ανάγκη για εργατική, ανατρεπτική αντιπολίτευση. Όχι μόνο με την έννοια της μαχητικότητας του «δρόμου», αλλά και με την έννοια της αντικαπιταλιστικής κατεύθυνσης, της άλλης προοπτικής.
Αυτό που καταγράφηκε στο αποτέλεσμα δεν είναι κυρίως τα αυτογκόλ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το επιστέγασμα μιας συντηρητικής και συστημικής λογικής που έχει ηγεμονεύσει τις τελευταίες δεκαετίες στο ευρύ χώρο της αριστεράς και έρχεται από το παρελθόν: «ας ενωθούμε πάνω σε ένα ελάχιστο πρόγραμμα που συμφωνούμε, για να πετύχουμε κάποια πράγματα και άμεσα, ιδανικά μέσω μιας κυβέρνησης και βλέπουμε». Και ενόσω υπόσχονταν τα «λίγα και στο χέρι» οι «αριστερές» κυβερνήσεις έπρατταν τα «πολλά και τα μεγάλα», σύμφωνα με τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Στην πραγματικότητα, με αυτή τη γραμμή της «ενότητας» με τα κριτήριο τελικά της «κυβερνησιμότητας», συμβαίνουν (όχι μόνο στην Ελλάδα) πολλαπλές μετατοπίσεις «προς τα δεξιά»:
Πρώτο: Σε μια γενική εικόνα όπου ο πυρήνας της πολιτικής που θα ασκηθεί είναι περίπου ίδιος, το προβάδισμα το έχει ο διαχειριστής που θα μοιράσει «χάντρες» στους ιθαγενείς. Σε ένα πλαίσιο συμφωνίας για κατάπτωση των ενιαίων, συλλογικών δικαιωμάτων, οι «εντοπισμένες» πολιτικές ελεημοσύνης μιας κατακερματισμένης κοινωνίας σε «ευάλωτες» νησίδες, διαμορφώνουν ένα άκρως ελεγχόμενο υπόβαθρο, συντηρητικής πρόσληψης της πραγματικότητας.
Δεύτερο: στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος γενικά, σε συνθήκες ακριβώς όπου «αριστερά», «κεντροαριστερά» και «ευρωπαϊστές», βάζουν μαζί δάχτυλο στο μέλι και εφαρμόζουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές (με ακραίο παράδειγμα το βαρύ μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ) δημιουργείται χώρος για την ακροδεξιά κάλπικη «αντισυστημικότητα».
Τρίτο: στο επίπεδο της αριστεράς, υπαρκτές δυνάμεις της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς εγκαταλείπουν κάθε φιλοδοξία ανεξάρτητης συγκρότησης από τις διαφορετικές όψεις της αστικής πολιτικής και στριμώχνονται στην ουρά της σοσιαλδημοκρατίας τύπου Μελανσόν, Λούλα, Σάντερς.
Εν κατακλείδει: Όταν δεν προβάλλεται, στον τρέχοντα πολιτικό χρόνο, συνολικά διαφορετική πολιτική εναλλακτική, η «προτίμηση» ρέπει προς αυτόν ο οποίος αφενός κρατάει το «μαχαίρι» μιας όλο και πιο αυταρχικής εξουσίας και αφετέρου έχει και το «πεπόνι» με τα κουπόνια της ελεημοσύνης. Ας ρίξουμε μια ματιά και στην Τουρκία του Ερντογάν για να δούμε ανατριχιαστικές ομοιότητες με μας…
Η πρωτοφανής νίκη της ΝΔ και ο αρνητικός συνολικά συσχετισμός, είναι δίδυμος αδερφός της στρατηγικής ήττας της ευτέλειας της έννοιας της αριστεράς, της αντιπολίτευσης και της ρήξης που με παράλληλους αλλά όχι ασύμβατους πολιτικούς όρους έθεσαν Τσίπρας και Βαρουφάκης: Από τη μια, αποδοχή πλαισίου αστικής πολιτικής, καπιταλιστικών κερδών, ΕΕ και ΝΑΤΟ και από την άλλη ευκολίες του τύπου «Μητσοτάκης ΑΕ».
Ειδικά η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η απόλυτη «ξενέρα». Στο μεν κοινωνικο-οικονομικό ζήτημα, δήλωση ότι «ξέρουμε καλά (να φορολογούμε και) να βάζουμε στην άκρη 37 δις, ενώ ο Μητσοτάκης τα χάλασε αλόγιστα». Στη δε πολιτική πλευρά, προκλητική καταφυγή στην κληρονομιά τόσο του «καλού ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου της αλλαγής» όσο και της «σοβαρής συντηρητικής παράταξης του Καραμανλή»!
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπήκε στη λογική έκπτωσης της ανατρεπτικής αριστερής πολιτικής.
Αν είχε μπει και αν είχε μπει το σύνολο της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς, πριν από όλα σε εκείνη την εκδοχή της «ενότητας υπό τον ΣΥΡΙΖΑ», στο όνομα της «αριστερής κυβέρνησης» (2012-2015), όχι μόνο δε θα είχαμε τη δύναμη να παίξουμε πρωταγωνιστικό ρόλο για να μπουν οι φασίστες στη φυλακή, αλλά ας μη συζητήσουμε καλύτερα τι πολιτικό ρόλο θα είχαν οι φασίστες σήμερα. Και αν αυτό μας φαίνεται υπερβολικό, ας ρίξουμε μια ματιά στην Ιταλία όπου κυβερνάει η Μελόνι. Καθόλου άσχετη εξέλιξη από το γεγονός ότι έτρεξε σύμπασα η αριστερά και «αριστερά» της χώρας να συνδράμει κυβερνήσεις τύπου Ντράγκι ή Πρόντι.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προέβαλε σε αυτές τις εκλογές, όπως θα κάνει και στις επόμενες εκλογικές μάχες την επείγουσα ανάγκη της άλλης αριστεράς, της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς.
Ο «κόσμος», δεν είναι γενικά «συντηρητικός». Δεν ξεχνάμε τις διαδηλώσεις για το έγκλημα των Τεμπών. Άλλωστε, καταγράφηκε και παράλληλη τάση ριζοσπαστικοποίησης προς τα αριστερά, μεταξύ των άλλων και με σημαντική άνοδο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κυρίως πρέπει να δούμε ότι ο εργατικός και λαϊκός κόσμος είναι πολιτικά άοπλος απέναντι στον πιο φονικό καπιταλισμό όλων των εποχών. Συντηρητισμός στην αριστερά είναι ακριβώς η άρνηση των ανατρεπτικών πολιτικών στόχων σήμερα .όπως το πλήγμα στην καπιταλιστική ιδιοκτησία ή η έξοδος από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Συντηρητισμός είναι η απεμπόληση μιας νέας απελευθερωτικής κομμουνιστικής προοπτικής. Χωρίς ορίζοντα προσδοκίας, χωρίς προβολή στο μέλλον, είναι «μονόδρομος» η αναζήτηση στο παρελθόν. Οι άνθρωποι αλλάζουν μέσα σε ένα κίνημα, «μεγαλύτερο από τους ίδιους». Διαφορετικά, η δυστοπία του ατόμου που «απειλείται» διαρκώς από τους «άλλους», βρίσκει ψευδοδιέξοδο σε ένα ψευδές συλλογικό, τύπου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια».
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπαίνει στη μάχη με αυτοπεποίθηση. Διπλός στόχος: Διαμόρφωση Εργατικής Ανατρεπτικής Αντιπολίτευσης-Ενίσχυση αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς.
*Mέλος της ΠΕ του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Δευτέρα 22 Μαΐου 2023
Ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το αποτέλεσμα των εκλογών
Ανακοίνωση της ΚΣΕ για το αποτέλεσμα των εκλογών
Ώρα μάχης για εργατική λαϊκή ανατρεπτική αντιπολίτευση με ισχυρή αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά
1. Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στις 21 Μάη υπογραμμίζει την ανάγκη για συνέχεια και κλιμάκωση των αγώνων ενάντια στην βάρβαρη πολιτική του κεφαλαίου και την κυβέρνηση της ΝΔ. Την ανάγκη να συγκροτήσουμε ισχυρή εργατική και λαϊκή ανατρεπτική αντιπολίτευση με δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά. Σε αυτή την μάχη στρατεύει όλες της τις δυνάμεις η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήδη από την επόμενη μέρα των εκλογών.
2. Η ΝΔ επικράτησε στις εκλογές έχοντας την αμέριστη υποστήριξη κέντρων του κεφαλαίου και των καθεστωτικών ΜΜΕ, με την αξιοποίηση του κρατικού μηχανισμού και εκφράζοντας μια γραμμή σταθερής κυβερνητικής υλοποίησης της πολιτικής κεφαλαίου, ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Όμως η αποδοχή αυτού του ασφυκτικού πλαισίου από τον ΣΥΡΙΖΑ, η υπερψήφιση παραπάνω από των μισών νομοσχεδίων της ΝΔ, η αναζήτηση επί της ουσίας συναίνεσης με τη ΝΔ στις μεγάλες κρίσεις της (πανδημία, υποκλοπές, Τέμπη), το συνειδητό φρενάρισμα των εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων η λογική «θα λογαριαστούμε μετά», συνολικά η υποστήριξη της πολιτικής του κεφαλαίου και της ΕΕ και το άνοιγμα στο ΠΑΣΟΚ και την «καραμανλική» δεξιά τελικά ενίσχυσε την κυβέρνηση της ΝΔ που υλοποιεί αυτή την πολιτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ γύρισε την πλάτη του στον κόσμο της Αριστεράς και του αντισυστημικού ρεύματος που βγήκε μαζικά στους δρόμους και εισέπραξε την αποδοκιμασία του στις κάλπες.
Η ΝΔ κέρδισε, επειδή έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή είναι η ουσία της εκλογικής αναμέτρησης.
3. Η ενισχυμένη εκλογική παρουσία του ΚΚΕ, καταγράφει και εκφράζει μια τάση αριστερής αντιπολίτευσης εργαζομένων και νεολαίας, είναι όμως μικρή συγκριτικά με την μεγάλη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ. Ισχύει και για την ηγεσία του ΚΚΕ ότι δεν τόλμησε να κλιμακώσει τις απεργίες, ειδικά μετά το έγκλημα στα Τέμπη, ότι δεν υιοθέτησε πολιτικούς στόχους ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής, (πχ το αίτημα των εθνικοποιήσεων, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, τομέων της καπιταλιστικής παραγωγής). Η προσαρμογή στον «αρνητικό συσχετισμό δύναμης» προκαλεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τα όρια της πολιτικής και της πρακτικής του, που θα δοκιμαστούν το αμέσως επόμενο διάστημα.
4. Το αποτέλεσμα αποτελεί ήττα και για το ΜεΡΑ25 και της λογικής της «ρεαλιστικής ανυπακοής». Οι «ρήξεις» και οι «δημιουργικές ασάφειες» μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αναπαράγουν τις παλιότερες αυταπάτες του «ούτε ρήξη-ούτε υποταγή», προσκρούουν στην λαϊκή πείρα της προηγούμενης περιόδου και, τελικά, δεν πείθουν. Όπως και η λογική ότι αρκούν ορισμένοι «άμεσοι στόχοι» και η αντιπαράθεση με την «Μητσοτάκης ΑΕ», χωρίς ευρύτερη πολιτική κα στρατηγική σύγκρουση με την αστική πολιτική.
5. Χρειάζεται μέτωπο ενάντια στην ακροδεξιά και τους φασίστες. Η πολιτική της ΝΔ και του κεφαλαίου πριμοδοτεί την εμφάνιση ακροδεξιών, θρησκόληπτων και εθνικιστικών σχηματισμών. Η αντιμετώπισή τους κρίνεται στο άνοιγμα της αντιπαράθεσης με τον ρατσισμό και τα κλειστά σύνορα, στην διεθνιστική στάση της Αριστεράς, στη σύνδεση αυτών των μαχών με την εργατική τάξη και τους αγώνες της, την αντιπαράθεση με την θρησκοληψία και τον ανορθολογισμό
6. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδωσε τη μάχη των εκλογών επιδιώκοντας να εκφραστεί και εκλογικά το αντισυστημικό ρεύμα, με τρόπο συνειδητό και αντικαπιταλιστικό, με το σύνθημα «να γίνει η αντισυστημική οργή δύναμη ανατροπής»! Έδωσε την μάχη ενάντια στην αντιδραστική κυβέρνηση της ΝΔ αποκαλύπτοντας και αντιπαλεύοντας παράλληλα την συναινετική αντιπολίτευση των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Υπερασπίστηκε το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και μέτωπο. Απέδειξε στην πράξη πως μόνο μια Αριστερά που προβάλει τολμηρά την προοπτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής μπορεί να σταθεί απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση του συστήματος.
Η εκλογική της άνοδος (0,54% και 31.600 ψήφοι) είναι ένα μικρό βήμα μπροστά, αποτυπώνει τη στήριξή της από αγωνίστριες και αγωνιστές του εργατικού-λαϊκού κινήματος και της ριζοσπαστικής νεολαίας, αγωνιστών που προσβλέπουν σε μια άλλη επαναστατική αριστερά. Είναι αυτονόητο ότι η αύξηση αυτή σε ψήφους και ποσοστό δεν σημαίνει και υπέρβαση των αδυναμιών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αντίθετα μας γεμίζει ευθύνη για την ανταπόκριση στις προσδοκίες που γεννήθηκαν.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τους χιλιάδες ανθρώπους που την τίμησαν με την ψήφο τους. Χαιρετίζουμε όλες τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που έδωσαν με αυταπάρνηση και αυτή την μάχη.
Οι κοινωνικοί αγώνες θα συνεχιστούν και θα δυναμώσουν! Η κοινωνική δυσαρέσκεια και η οργή για το σύστημα και τους διαχειριστές του δεν καταλαγιάζουν. Η πρόκληση να μετασχηματιστούν σε ένα ισχυρό ρεύμα ανατροπής είναι μπροστά μας.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παλέψει για την οικοδόμηση της εργατικής και λαϊκής αντιπολίτευσης που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Θα καλέσει και θα συμβάλλει σε μια πλατιά συσπείρωση της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, στην συνένωση των μαχόμενων δυνάμεων που θέλουν να σταθούν απέναντι στην αστική επίθεση και δε βολεύονται στα πολιτικά όρια της Αριστεράς του κοινοβουλευτικού δρόμου και της «ανυπακοής» που γίνεται σεβασμός και υπακοή.
Θα δώσει την μάχη για την συγκρότηση και ενίσχυση του ρεύματος αυτού σε όλες τις επερχόμενες πολιτικές και εκλογικές μάχες!
ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 22/5/2023
Σάββατο 20 Μαΐου 2023
Όχι στα παιχνίδια με τις ψήφους των φασιστών - Ψήφος αντιφασιστική στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Όχι στα παιχνίδια με τις ψήφους των φασιστών - Ψήφος αντιφασιστική στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Υπόγειες διαδρομές αναπτύσσονται τις τελευταίες ημέρες για το που θα κατευθυνθούν οι ψήφοι των φασιστικών ομάδων, των ορφανών της Χρυσής Αυγής και των νεοναζί εγκληματιών τύπου Κασιδιάρη. Ξεχειλίζουν ξανά οι υπόνομοι της πολιτικής του συστήματος και βγαίνουν τα φασιστικά απόβλητα στη φόρα.
Απέναντι στις διάφορες παραλλαγές των φασιστικών «Ταγμάτων Εφόδου» κατά του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς δεν μπορεί να υπάρχει καμιά ανοχή, ούτε «αφέλεια». Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, μετά τη διεξαγωγή της δίκης και την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, στον χώρο της φασιστικής ακροδεξιάς και των ναζιστικών ομάδων δεν υπάρχουν «παρασυρμένοι», ούτε άνθρωποι που «δεν γνωρίζουν».
Οι σχετικές δηλώσεις του Α. Τσίπρα και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανιστόρητες και απαράδεκτες. Το λεγόμενο «τείχος της δημοκρατίας» έχει ανοίξει τις Κερκόπορτες για να δεχθεί ψήφους από τον ακροδεξιό και φασιστικό βούρκο; Είναι τέτοια η πρεμούρα για κυβερνητική διαχείριση, που υιοθετείται η λογική πως «η ψήφος δεν μυρίζει»; Η φασιστική ψήφος είναι βουτηγμένη στο αίμα και στα βρόμικα κέρδη του κεφαλαίου και λερώνει!
Από την άλλη πλευρά αποτελεί θράσος να επιδιώκει «αντιφασιστικές δάφνες» η ΝΔ. Το κόμμα που έχει ενσωματώσει τις πολιτικές θέσεις της ακροδεξιάς και πολλά στελέχη της στις γραμμές της, η κυβέρνηση του ρατσισμού, του απάνθρωπου φράχτη στον Έβρο, των δολοφονικών push-backs στο Αιγαίο. Η ΝΔ όχι μόνο άφησε σαν κυβέρνηση τις φασιστικές, εθνικιστικές και ρατσιστικές ομάδες να δρουν ανενόχλητες και τον Κασιδιάρη να φτιάχνει κόμμα μέσα από τη φυλακή, αλλά και τώρα νοιάζεται για το πώς θα πάρει αυτή τις ψήφους του «χώρου" έχοντας ανοίξει τα δικά της «πάρε-δώσε» μαζί του.
Ο φασισμός, ο νεοναζισμός, η ρατσιστική και εθνικιστική πολιτική και αντίληψη αποτελούν όπλα του συστήματος και εχθρούς του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Ο φασισμός θα νικηθεί μέσα από την ταξική πάλη, την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης και του συστήματος, στους δρόμους και τους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και τα σχολεία με ανελέητο πολιτικό μέτωπο και απομόνωση απέναντί του. Δεν μπορεί να υπάρχει καμία ανακωχή ή συνδιαλλαγή. Ο φασισμός τσακίζεται δεν αναμορφώνεται.
Γυρίστε την πλάτη σε κάθε τέτοια απόπειρα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει πρωτοστατήσει στην αντιφασιστική πάλη, και στο κίνημα και στην δίκη της Χρυσής Αυγής μέσω της συμμετοχής της στην Πολιτική Αγωγή και έχει την τιμή να έχει στα ψηφοδέλτιά της δύο από τους δικηγόρους.
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές της 21ης Μάη είναι η πιο συνεπής, βαριά και μαχόμενη αντιφασιστική ψήφος!
Ψηφίζουμε όπως παλεύουμε, με τον νου και την καρδιά - Ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Ψηφίζουμε όπως παλεύουμε, με τον νου και την καρδιά - Ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Την Κυριακή των εκλογών «μαυρίζουμε» μαζικά την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και καταδικάζουμε τη συναινετική πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ με το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Το «αντισυστημικό ρεύμα» που φοβούνται τα αστικά επιτελεία έχει τη σφραγίδα της οργής και των αγώνων της εργατικής τάξης και της νεολαίας.
Το πλαίσιο της πολιτικής που θα ακολουθήσουν η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, έχει χαραχτεί στα επιτελεία των Βρυξελλών, στα γραφεία του ΣΕΒ και στα στρατηγεία του ΝΑΤΟ:
-Είναι το νέο «Πρόγραμμα Σταθερότητας» της Ε.Ε. που προβλέπει νέα μέτρα λιτότητας ύψους 7-8 δις ευρώ τον χρόνο και οι δεσμεύσεις του «Ταμείου Ανάκαμψης».
-Είναι οι απαιτήσεις των βιομήχανων, των μεγαλεμπόρων και των τραπεζιτών που είδαν την κερδοφορία τους να εκτινάσσεται κατά 303,6% το 2022, με "πρωταθλητές" τις εταιρείες ενέργειας και τις τράπεζες, την ώρα που ο κόσμος στενάζει να πληρώσει το ρεύμα και το νερό και οι πλειστηριασμοί καλά κρατούν
-Είναι οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ για εξοπλισμούς 7 δισ τον χρόνο, για εξοπλιστικά προγράμματα- μαμούθ των 20 δις ευρώ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέει:
-Πάλη για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών σημαίνει αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, πάλη για εθνικοποιήσεις των τραπεζών, των σιδηροδρόμων, κατά των αρπακτικών της ιδιωτικής υγείας, του φαρμάκου, των κερδοσκόπων της ενέργειας, χωρίς αποζημιώσεις, με τον έλεγχο της εργατικής τάξης στην οικονομία και όλη την κοινωνία
-Απάντηση στην ακρίβεια μπορεί να δοθεί με αγώνες που θα επιβάλουν αυξήσεις πολύ πάνω από τον πληθωρισμό, επαναφορά των ΣΣΕ, έλεγχο στις τιμές ενάντια στα κέρδη των μεγαλεμπόρων σούπερ μάρκετ.
-Απειθαρχία στις ντιρεκτίβες και τους κανονισμούς της Ε.Ε. που προωθούν τη λιτότητα και την απελευθέρωση των αγορών στον δρόμο για τη ρήξη/έξοδο από αυτή.
-Πάλη για ειρήνη σημαίνει σύγκρουση με το ΝΑΤΟ, τις πολεμικές δαπάνες, τον εθνικισμό, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, τον αντιδραστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Πάλη ενάντια στον ρατσισμό και τη φασιστική απειλή σημαίνει υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών ενάντια στον φράχτη στον Έβρο, στους πνιγμούς των προσφύγων στο Αιγαίο και στις επαναπροωθήσεις. Πάλη ενάντια στον σεξισμό σημαίνει την υπεράσπιση όλων των δικαιωμάτων των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ και είναι υπόθεση όλων των εργαζόμενων. Πάλη ενάντια στην κλιματική κρίση σημαίνει πάλη ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος από το κεφάλαιο, ενάντια στις εξορύξεις, τη «γκρι» και την «πράσινη» καπιταλιστική ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος.
Ο «εξεγερσιακός Μάρτης», μετά το έγκλημα στα Τέμπη, έβγαλε εκατομμύρια στον δρόμο και στις απεργίες. Αυτή τη δύναμη χρειάζεται να ενισχύσουμε.
Ψηφίζουμε όπως παλεύουμε, με τον νου και την καρδιά. Ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Γιατί τελικά το μόνο πραγματικό δίλημμα είναι «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».
Παρασκευή 19 Μαΐου 2023
«Υποταγή ή Ρήξη και Ανατροπή» - Άρθρο στην εφημερίδα "Χορτιάτης 570" του Θ. Αγαπητού
Άρθρο στην εφημερίδα "Χορτιάτης 570" Χορτιάτης570
«Υποταγή ή Ρήξη και Ανατροπή»
Θανάσης Αγαπητός
υποψήφιος βουλευτής Α' Θεσ/νίκης με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Αν αυτές τις ημέρες θέλουμε να μιλήσουμε με εικόνες, αναμφίβολα, η πρώτη που θα έρχονταν στη σκέψη μας θα ήταν το κρατικό έγκλημα των Τεμπών που ανέδειξε το τρομερό κοινωνικό κόστος των ιδιωτικοποιήσεων, την επέλαση της αδίστακτης μανίας για καπιταλιστικό κέρδη. Φανέρωσε όμως επίσης και την ένοχη «κόκκινη κλωστή» που συνδέει τα αστικά κόμματα και διαδοχικές κυβερνήσεις στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και τις συνέπειες που έχει η απαξίωση των εργαζομένων και της εργασίας τους, καθώς και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Τα Τέμπη μας έδειξαν το ρόλο της ΕΕ, καθώς είναι αυτή που προωθεί 15 χρόνια τώρα την ιδιωτικοποίηση των τρένων και όλων των κοινωνικών τομέων.
Η δεύτερη εικόνα έρχεται από ένα πρόσφατο πρωτοσέλιδο ελληνικής οικονομικής εφημερίδας: «Ο επόμενος πόλεμος στην Ευρώπη είναι για το φαγητό». Καθόλου υπερβολικό. Ενώ ο γενικός πληθωρισμός στην Ευρώπη είναι 7-8%, ο αντίστοιχος για τα τρόφιμα είναι 16-20%. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα ένα 55% δηλώνει ότι αναγκάστηκε να μειώσει τις δαπάνες του για τροφή. Στην εποχή των διθυράμβων για τεχνητή νοημοσύνη, τα κουπόνια και τα συσσίτια που θυμίζουν πολεμικές εποχές γίνονται πλέον «κανονικότητα» και αυτό δεν αφορά μόνο το Μητσοτάκη.
Η τρίτη εικόνα έρχεται από τα στοιχεία του ΕΡΓΑΝΗ που μαρτυρούν ότι το 50% των νέων προσλήψεων στη χώρα μας αφορούν μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση. Η ανεργία στην Ελλάδα (12%) είναι η δεύτερη υψηλότερη στην Ευρώπη, ενώ η αποδόμηση της παραγωγικής βάσης έχει οδηγήσει μόλις το 60% του πληθυσμού να αποτελεί εργαζόμενο δυναμικό με οποιαδήποτε μορφή. Ας προσέξουμε καλύτερα που πάνε τα πράγματα: Μέσα στη δεκαετία 2008-2018 οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία μειώθηκαν κατά 150.000, ενώ στο διάστημα 2012- 2022 προστέθηκαν 200 πεντάστερα ξενοδοχεία ενός συγκεκριμένου τύπου σαθρής ανάπτυξης, περιβαλλοντικής καταστροφής και εργασιακής γαλέρας.
Στο σύγχρονο καπιταλισμό η εργατική τάξη είναι σε απόλυτο διωγμό.
Η τέταρτη εικόνα αφορά το νέο εθνικό όραμα της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ «να ανέβει η Ελλάδα επενδυτική βαθμίδα»! Όλα αυτά όταν το δημόσιο χρέος είναι πλέον στα 400 δις και το ιδιωτικό στα 256 δις, ενώ οι τράπεζες σε όλο τον κόσμο κλονίζονται σε αναμονή νέου παροξυσμού κρίσης.
Η πέμπτη εικόνα είναι αναμφίβολα αυτή που αφορά το αμόκ αυταρχισμού, καταστολής, επιτήρησης και χαφιεδισμού. Τη συσσώρευση γυναικοκτονιών και παιδοβιασμών και την κυριαρχία του κυνισμού, του ατομισμού, τη δολοφονία των αισθημάτων και των αλληλέγγυων συνδέσεων.
Έτσι βλέπουμε εμείς την πραγματικότητα στη χώρα μας, αυτά είναι τα μεγάλα προβλήματα, για αυτά επιδιώκουμε να κυριαρχήσει η συζήτηση στις κοινωνικές και πολιτικές μάχες και στις εκλογές και να δημιουργηθεί το ευρύ μαχόμενο «στρατόπεδο» που θα κινείται ενάντια στον κόσμο του κεφαλαίου και θα παλέψει για «ψωμί, δουλειά, δημοκρατία και ειρήνη», ενάντια στον κανιβαλισμό εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, για τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών ώστε να μη γίνουν κρέας για τα κανόνια νέων πολέμων.
Στο «δια ταύτα» της αντιπαράθεσης για τις εκλογές, το πραγματικό δίλημμα όπως το θέτει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι: Υποταγή ή Ρήξη και Ανατροπή;
Ο Δ. Βλαχομήτρος παρουσιάζει το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Β' Θεσσαλονίκης στο ΤΗΕRMISNEWS:
Ο δημοτικός σύμβουλος του δήμου Θέρμης Δημήτρης Βλαχομήτρος - υποψήφιος βουλευτής στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ - Ολα τα ονόματα
Στη Β' Θεσσαλονίκης το όνομα που ξεχωρίζει στο ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι του δημοτικού συμβούλου δήμου Θέρμης Δημήτρη Βλαχομήτρου.
Αναλυτικά το ψηφοδέλτιο στη Β' Θεσσαλονίκης:
Κατερίνα Βασιλείου άνεργη
Δημήτρης Βλαχομήτρος συνταξιούχος ηλεκτρολόγος, δημοτικός σύμβουλος δήμου Θέρμης
Εύη Ευσταθοπούλου εργαζόμενη στην ιδιωτική εκπαίδευση
Μένιος Ζαγανίδης άνεργος
Βάιος Ηροδότου μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας
Ζωή Λαθήρα χειρούργος οδοντίατρος, μέλος οδοντιατρικού συλλόγου Θεσσαλονίκης
Κωστής Μπόλης ιδιωτικός υπάλληλος
Ευδοκία Σταμάτη ιδιωτική υπάλληλος
Κώστας Σταματίου ελεύθερος επαγγελματίας
Να κερδίσουν όσα τους ανήκουν να ανοίξουν το δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της πλήρους χειραφέτησης από την εκμετάλλευση του κεφαλαίου.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
1.Μόνιμη δουλειά σε όλους.Κατάργηση των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου,και το μπλοκάκι,
2.κατώτερος βασικός μισθός και σύνταξη 1000 € καθαρά. Άμεση καταβολή των αναδρομικών στους συνταξιούχους.
3.Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια κανένας φόρος σε ρεύμα καύσιμα,κατάργηση του ΦΠΑ και κάθε έμμεσου φόρου στα είδη διατροφής.
4.Οργάνωση-αγώνας για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και της δημόσιας περιουσίας. Εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο,και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικού τομέα.
Παιδεία,υγεία, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, κοινωφελείς υπηρεσίες
να είναι αποκλειστικά δημόσιες.
Παιδεία,υγεία, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, κοινωφελείς υπηρεσίες
να είναι αποκλειστικά δημόσιες.
Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου για τους πλειστηριασμούς εργατικής λαϊκής κατοικίας.
5.κατάργηση του εκλογικού νόμου Βορίδη για τους ΟΤΑ. Όχι στις διακρίσεις.ελεύθερη συμμετοχή στις εκλογές,κατάργηση των ορίων σε υποψηφίους, του 3% και των παράβολων. Κατάργηση της έμμισθης αυτοδιοίκησης. ΑΜΙΣΘΗ αυτοδιοίκηση.Κατάργηση της γραφειοκρατίας και των χρονοβόρων καθυστερήσεων στα έργα. Δημόσιος φορέας κατασκευών.
Κάλυψη όλων των εξόδων από τον κρατικό προϋπολογισμό για έργα υποδομής, και των έργων στη κοινωνική πολιτική (πολιτισμό, αθλητισμό, σχολική στέγη, βρεφονηπιακοί,τροφεία κλπ). Όλες οι υπηρεσίες είναι δημόσιες και ανήκουν στο Δήμο.
ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ.
ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΓΩΝΑΣ.
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΗΜΑΓΩΓΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΟΜΑΤΩΝ.
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΜΑΗ ΣΤΗΡΊΖΟΥΜΕ - ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Δέκα σημεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την απελευθέρωση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων
17 Μάη, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας και Τρανσφοβίας, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημοσιοποιεί δέκα σημεία-θέσεις της για την απελευθέρωση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων
Δέκα σημεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την απελευθέρωση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων
ΘΕΣΗ 1: Ο καπιταλισμός γεννάει την καταπίεση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων
Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις, οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες είναι καθημερινότητα. Ο εργασιακός μεσαίωνας που έχει επιβληθεί χτυπάει ακόμα περισσότερο τις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα. Είναι χαρακτηριστικό πως το δικαίωμα στη μητρότητα αμφισβητείται, χωρίς καμία προστασία της από την εργοδοτική αυθαιρεσία, η ανασφάλιστη και μαύρη εργασία σημειώνει τα μεγαλύτερα ποσοστά στις γυναίκες και ειδικά τις μετανάστριες, ενώ η "αποκάλυψη" του σεξουαλικού προσανατολισμού σε χώρο εργασίας μπορεί να σημάνει από χλευασμό και υποτίμηση μέχρι απόλυση και αποκλεισμό. Και φυσικά ακόμη χειρότερο είναι το τοπίο για τα τρανς άτομα που σχεδόν εξολοκλήρου αποκλείονται από την εργασία, ακόμα και από την εκπαίδευση, ενώ συναντούν τεράστιες δυσκολίες ακόμη και στο να αποκτήσουν ταυτότητα, αντιμετωπίζοντας από ταξικούς μέχρι κάθε είδους γραφειοκρατικούς φραγμούς.
ΘΕΣΗ 2: Η καταβαράθρωση των δομών κοινωνικής πρόνοιας-φροντίδας επαναφέρει στη «σφαίρα του σπιτιού» ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι της αναπαραγωγής της εργατικής τάξης (π.χ. φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων), με τις γυναίκες να χρεώνονται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων την εξυπηρέτηση των αναγκών αυτών αλλά και των οικιακών εργασιών.
ΘΕΣΗ 3: Σε παγκόσμια κλίμακα παρατηρείται μια προσπάθεια αντεπίθεσης των αντιδραστικών και ακροδεξιών ιδεών υπό τη μορφή της επιστροφής στις παραδοσιακές αξίες και στον θεσμό της οικογένειας. Σε μια σειρά από χώρες επιχειρείται η αποστέρηση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών (βλ. Πολωνία), ενώ ακόμα και στην Ελλάδα δεν έλειψε η ανάδυση νεοσκοταδιστικών ρευμάτων, όπως η καμπάνια «Αφήστε με να ζήσω» ή το διαβόητο αντιδραστικό και μισογύνικο συνέδριο γονιμότητας που τρομοκρατούσε τις γυναίκες πως η καριέρα τις αποσπά από την τεκνοποίηση. Λίγους μήνες μετά την ακύρωσή του η κυβέρνηση της ΝΔ, μέσω του Υπουργείου Παιδείας και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, επανήλθε με την έγκριση του αντιεπιστημονικού προγράμματος της «Προγεννητική Αγωγής» με τα της «εκπαιδευτικά» βίντεο που βασίζονται στο αντιδραστικό δόγμα του «αγέννητου παιδιού», γεγονός που δείχνει την επιμονή της Κυβέρνησης και συγκεκριμένων ακροδεξιών κύκλων στην επαναφορά του τριπτύχου Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Ιδιαίτερη θέση δίπλα στα παραπάνω είχε η ψήφιση της αντιδραστικής μεταρρύθμισης του οικογενειακού δικαίου (νόμος Τσιάρα για την συνεπιμέλεια), ο οποίος εγκλωβίζει τις γυναίκες σε κακοποιητικούς γάμους και ιδίως τις φτωχότερες από αυτές, για την οποία μεταρρύθμιση τον δρόμο έστρωσαν τα διάφορα λόμπι «ενεργών μπαμπάδων».
ΘΕΣΗ 4: Από τα πιο έκδηλα παραδείγματα έντασης της κακοποίησης των γυναικών και διακρίσεων στο πλαίσιο του καπιταλισμού υπήρξε η περίοδος του lockdown και της αναγκαστικής παραμονής στο σπίτι. Η κρατική και κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας πλάι σε όλες τις καταστροφικές συνέπειες για τη ζωή και την καθημερινότητα του λαού, είχε και μια άλλη πλευρά, αυτή της κατακόρυφης αύξησης της βίας κατά των γυναικών, καθώς η αναγκαστική παραμονή στο σπίτι για πολλές γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα σήμαινε αναγκαστική παραμονή στον ίδιο χώρο για πολλές ώρες με τον κακοποιητη τους. Φυσικά η κυβέρνηση παρά τις κορώνες για αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων ουδέποτε πήρε σοβαρά μέτρα, καθώς άλλωστε αυτού του είδους η βία είναι σύμφυτη με τη συστημική βία. Ταυτόχρονα, η εκτίναξη των ποσοστών ανεργίας, η μονομερής αλλαγή των όρων μιας σύμβασης εργασίας και οι μειώσεις μισθών επηρέασαν τις γυναίκες δυσανάλογα σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους τους.
ΘΕΣΗ 5: Από την άλλη η Ευρωπαϊκή Ένωση που προσπαθεί να δείχνει ένα πρόσωπο "ελευθερίας", "δικαιωμάτων", "δημοκρατίας", είναι εκείνη που απελευθέρωσε τις απολύσεις εγκύων, και παρά τις εξαγγελίες των κρατών μελών της δεν έχει καταφέρει να αποκρύψει την πραγματική αλήθεια: 1 στις 3 γυναίκες στην ΕΕ έχει υποστεί βία στη ζωή της (με τα ποσοστά να ανεβαίνουν όσον αφορά την ψυχολογική βία, αλλά και την παιδική κακοποίηση). Οι συνθήκες που ανά καιρούς επικαλούνται οι διάφοροι οργανισμοί και φορείς για την ισότητα, οι οποίες προέρχεται από την ΕΕ, αναιρούνται στην πράξη όταν τα κράτη μέλη της υπό τις επιταγές της ασκούν πολιτική φτωχοποίησης και εξαθλίωσης, εντείνοντας τις ανισότητες εν τω συνόλω, πολλώ δε μάλλον απέναντι στις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+. Η ΕΕ παρά τις εξαγγελίες, δεν καταφέρνει ούτε στο πλαίσιό της να εξασφαλίσει το δικαίωμα του ελέγχου των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων του ατόμου να είναι στα χέρια του ίδιου του ατόμου με χαρακτηριστικές περιπτώσεις εκείνες της Πολωνίας και της Μάλτας όπου η άμβλωση δεν επιτρέπεται, κι άλλες όπου παρότι η άμβλωση δεν είναι γενικά απαγορευμένη υπάρχει αποθάρρυνση και ακόμα άρνηση επιτέλεσής της από γιατρούς (βλ Ουγγαρία, Ιταλία). Φυσικά η έλλειψη δημοσίων φορέων υποστήριξης σε περιπτώσεις άμβλωσης ή μητρότητας, η υποβάθμιση των συστημάτων υγείας που συντελέστηκε πιο έντονα την περίοδο των μνημονίων σε όλη την Ευρώπη, με τη δημόσια υγεία, πλάι με την εκπαίδευση, να είναι στον πυρήνα της επίθεσης της ΕΕ, οδηγεί σε περισσότερη καταπίεση, έλεγχο των σωμάτων των γυναικών από το κράτος, αλλά ακόμα και επικίνδυνες συνθήκες (βλ παράνομες αμβλώσεις).
ΘΕΣΗ 6: πραγματικότητα, ενώ οι τάσεις της μέσα από το πρίσμα της πανδημίας έδειξαν εμφανώς σημαντικότερο αντίκτυπο στις γυναίκες απ' ό,τι στους άνδρες. Το ποσοστό απασχόλησης των ανδρών σε ηλικία εργασίας στην ΕΕ ήταν 79% το 2019 και υπερέβαινε το ποσοστό των γυναικών κατά 11,7 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ στην Ελλάδα ήδη πριν από την πανδημία περισσότερο από το 40% των νέων γυναικών ηλικίας 25-34 ετών βρισκόταν στην ανεργία. Όσον αφορά τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας, το ποσοστό των ατόμων που εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης στην ΕΕ ανέρχεται σε 8% για τους άνδρες και σε 31% για τις γυναίκες (8,9 εκατομμύρια έναντι 560.000), γεγονός που καταμαρτυρά την ιδιαίτερα επισφαλή θέση στην οποία βρίσκονται οι γυναίκες, είτε λόγω διακρίσεων που αντιμετωπίζουν, είτε λόγω του αυξημένου φόρτου οικιακής εργασίας που αναλαμβάνουν. Αξίζει να αναφερθεί ότι το χάσμα απασχόλησης είναι ιδιαίτερα υψηλό στις μόνες μητέρες, τις γυναίκες με ευθύνες παροχής φροντίδας, τις γυναίκες με αναπηρία, τις μετανάστριες και προσφύγισσες, τις γυναίκες χαμηλής εκπαιδευτικής βαθμίδας, τις νέες και ηλικιωμένες γυναίκες, καθώς και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα. Ακόμη, ο νόμος Χατζηδάκη με τη νομιμοποίηση της διάλυσης του 8ωρου και της διεύρυνσης της τηλεργασίας συμπίεσε ακόμα περισσότερο τις γυναίκες της εργατικής τάξης που αναλαμβάνουν και το φόρτο των αναπαραγωγικών εργασιών στο σπίτι.
ΘΕΣΗ 7: Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια οι γυναικοκτονίες φάνηκε να αυξάνονται, στην πραγματικότητα όμως πλέον -και λόγω της ανόδου του γυναικείου και του ΛΟΑΤΚΙΑ+ κινήματος- καταγράφονται πολύ συχνότερα ως αυτό που είναι και οχι ως "εγκλήματα πάθους και αγάπης" όπως γινόταν μέχρι πρόσφατα. Το φεμινιστικό κίνημα ανέδειξε την βία κατά των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ και την κατονόμασε αναγκάζοντας ακόμα και τα καθεστωτικά ΜΜΕ να την κατανομάσουν κι εκείνα. Οι αριθμοί είναι δραματικοί και μιλούν από μόνοι τους. Μόνο για το 2022 , σύμφωνα με το ελληνικό τμήμα του ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου για τη γυναικοκτονία, καταγράφηκαν 25 γυναικοκτονίες και το 2021 31.Επιπλέον, οι υποθέσεις trafficking της Ηλιούπολης, της 12χρονης από τον Κολωνό, η αποκάλυψη της δράσης του παιδοβιαστή Λιγνάδη, έκαναν κατάφωρο αυτό που ήταν γνωστό αλλά κανείς δεν παραδεχόταν: την άμεση εμπλοκή του κράτους στις πιο σκοτεινές υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης και σωματεμπορίας. Η τεράστια προσπάθεια που έγινε (και εξακολουθεί να γίνεται) από πλευράς αστικού συστήματος για τη συγκάλυψη των κυκλωμάτων πίσω από τις υποθέσεις αυτές, τα οποία έχουν πλοκάμια και βαθιές συνδέσεις με υψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα, την αστυνομία και τη δικαιοσύνη.
ΘΕΣΗ 8: Τα αστικά κόμματα προβάλλουν έναν αστικό φεμινισμό, που ασχολείται κυρίως με την πρόσβαση περισσότερων γυναικών και ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων σε διευθυντικές και ανώτερες θέσεις στην παραγωγή, ενώ το ζήτημα της βίας το αναδεικνύουν τελείως υποκριτικά έχοντας πλήρη ευθύνη για τη μη ύπαρξη δομών υποστήριξης, αλλά και τη λειτουργία της αστυνομίας ως μηχανισμό αποτροπής καταγγελιών (βλ βιασμός στο ΑΤ Ομόνοιας κ.ο.κ.). Μάλιστα στελέχη της ΝΔ με το τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, τέμνονται με τους κύκλους που φέρνουν καμπάνιες όπως το "αφήστε με ζήσω" και μάλιστα η ίδια η υπουργός παιδείας ήθελε να εντάξει την προγεννητική αγωγή στα σχολεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί γραμμή δήθεν υπεράσπισης δικαιωμάτων, έχοντας ασκήσει όμως την ίδια πολιτική με τη ΝΔ σε κεντρικό επίπεδο. Από την άλλη, το ΜΕΡΑ25 ενώ έχει ένα πρόγραμμα πιο συμπεριληπτικό και εντάσσει φεμινιστικά ζητήματα σε αυτό, η συνολική του πρόταση για διαχείριση του συστήματος κάνει σαφές πως δεν μπορεί να χτυπήσει τις πραγματικές ρίζες της καταπίεσης. Τέλος, το ΚΚΕ ενώ προβάλλει σε σωστή κατεύθυνση διεκδικήσεις που αφορούν τα δικαιώματα των γυναικών στο πεδίο της εργασίας, αυτές εστιάζουν σχεδόν αποκλειστικά στον μητρικό τους ρόλο και ενίοτε συνδέονται με λογικές υπεράσπισης παραδοσιακών «οικογενειακών αξιών», χαϊδεύοντας τα αυτιά ενός ακροατηρίου που είναι εγκλωβισμένο σε συντηρητικά πρότυπα. Οι θέσεις που υιοθετεί στα ζητήματα φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού είναι κάθε άλλο παρά χειραφετητικές: καταψηφίζει την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου των διεμφυλικών ατόμων, αντιδρά στην τεκνοθεσία των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ζευγαριών, αποφεύγει να καταψηφίσει τον αντιδραστικό νόμο για τη συνεπιμέλεια κ.ά.
ΘΕΣΗ 9: Από την πλευρά μας παλεύουμε ώστε:
Να μπουν ψηλά στην ατζέντα των διεκδικήσεων των πρωτοβάθμιων σωματείων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα τα αιτήματα των γυναικών, μεταναστριών, ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων.
Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων είναι υπόθεση όλου του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος και μέσα από τους αγώνες της τάξης μας μπορούν να κερδηθούν. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις, των τελευταίων ετών, στις 8 Μάρτη δείχνουν το δρόμο.
Παλεύουμε για την κατάργηση –σε κάθε διάσταση, πολιτική, οικονομική, εργασιακή, αλλά και στο επίπεδο των καθημερινών πρακτικών– κάθε διάκρισης ή ανισότητας που σχετίζεται με το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Διεκδικούμε:
• Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι εργασιακές και μισθολογικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, των εγκύων, των μητέρων. Όχι στον έμφυλο καταμερισμό εργασίας.
• Προστασία της μητρότητας με απαγόρευση απολύσεων εγκύων και πληρωμένες άδειες όσο υπάρχουν προβλήματα στην εγκυμοσύνη. Εφαρμογή ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες εγκύους, λεχώνες και θηλάζουσες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία και βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, άδειες κ.λπ.). Εξάμηνη άδεια λοχείας. Επίδομα γέννας σε όλες τις γυναίκες, ντόπιες και μετανάστριες, χωρίς αποκλεισμούς. Πλήρη προστασία και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (άδειες, επιδόματα κ.ά.).
• Μειωμένο ωράριο για όλους τους γονείς (όχι μόνο τις μητέρες). Άδειες επιμέλειας, φροντίδας, ασθένειας των παιδιών για κάθε γονιό. Επιδόματα για την ανατροφή των παιδιών για όλα τα νοικοκυριά που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους.
• Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες/ους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. 6ωρο, 5ήμερο, 30ωρο.
• Δημόσια υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Να μειωθεί ο απαιτούμενος χρόνος εργασίας ως τη σύνταξη για όλες/ους. Διατήρηση των συντάξεων σε μειωμένα έτη εργασίας για γυναίκες και μητέρες σε όποιους χώρους έχουν κατακτηθεί.
• Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Υγεία. Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύγχρονο σύστημα υγείας-πρόνοιας.
• Απαλλαγή από τη νυχτερινή εργασία των γονιών σε όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας των παιδιών, καθώς και των γονιών των μονογονεϊκών οικογενειών.
• Επίδομα άδειας μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες τρεις μήνες πριν και έξι μήνες τουλάχιστον (με προσαύξηση ανάλογα με τις ανάγκες) μετά τον τοκετό στο ύψος του βασικού μισθού. Απαλλαγή από τις ασφαλιστικές εισφορές για έναν χρόνο μετά τον τοκετό με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Επίδομα αδείας στον γονιό που αναλαμβάνει καθήκοντα γονεϊκής φροντίδας. Καμιά περικοπή στις άδειες επαπειλούμενης κύησης.
• Μειωμένο ωράριο εργασίας για γονείς με παιδιά ΑμΕΑ, χωρίς περικοπές των αποδοχών τους. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή με παιδιά ΑμΕΑ.
• Γενναία αύξηση των αναρρωτικών αδειών για όλες/ους τις/τους εργαζόμενες/ους. Να καλύπτονται μέσα στις αναρρωτικές απουσία για διενέργεια ιατρικών εξετάσεων, απουσία σε περίπτωση αδιαθεσίας λόγω περιόδου κ.λπ.
• Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη), ώστε να απαλλαγούν οι γυναίκες από υπηρεσίες που πρέπει να παρέχονται από το κράτος.
• Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας, που πλήττει κυρίως τις εργαζόμενες γυναίκες, μετά το πέρας της πανδημίας. Η τηλεργασία να αποτελεί δικαίωμα της εργαζόμενης ή του εργαζόμενου, που να μπορεί να το ασκήσει μόνο προς όφελος της/του (π.χ. όταν υπάρχει αδυναμία μετακίνησης λόγω μόνιμου προβλήματος υγείας) και όχι διευθυντικό δικαίωμα.
• Ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για την ελάφρυνση των γονιών από τα δυσβάσταχτα πρόσθετα οικονομικά βάρη της μόρφωσης. Κανένα παιδί έξω από το δημόσιο σχολείο πριν τα 18 χρόνια του. Όχι στην παιδική εργασία. Κατάργηση του νόμου για τη μαθητεία.
• Προστασία στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος και στην έκτρωση. Οι εκτρώσεις να είναι προσβάσιμες χωρίς ταξικούς φραγμούς, να είναι δωρεάν σε ένα αναβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας.
• Καμία ανοχή στην παρενόχληση, τη βία και την αυθαιρεσία στους εργασιακούς χώρους. Να προβλεφθούν στις συλλογικές συμβάσεις διατάξεις για την προστασία των εργαζομένων από τη σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση. Μισθοί υπερημερίας όταν εξαναγκάζεται μια γυναίκα να φύγει από τη δουλειά λόγω παρενόχλησης από τον εργοδότη. Άμεση δικαίωση σε περιστατικά σεξιστικών, εργοδοτικών αυθαιρεσιών, ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησης (mobbing) στους εργασιακούς χώρους.
• Καμιά ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού, αποφασιστική σύγκρουση μαζί της. Να αναγνωριστεί νομικά η γυναικοκτονία και το δικαίωμα στην αυτοάμυνα και σε περιπτώσεις βίας απέναντι σε γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα.
• Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία σε κάθε δήμο δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας και για τη στήριξη των θυμάτων (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές, νομικής, ιατρικής και ψυχολογικής υποστήριξης κ.ά.), με την άμεση στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία, χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ.
• Να επιταχθούν ξενοδοχεία για ασφαλή διαμονή των γυναικών, παιδιών, αναπήρων και ΛΟΑΤΚΙΑ+ που αντιμετωπίζουν κακοποιητική συμπεριφορά σε σχέσεις ή/και στην οικογένεια. Να ενισχυθούν τα θύματα βίας οικονομικά ώστε να μπορούν να φύγουν, διασφαλίζοντας αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.
• Όχι στην αντιδραστική αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου. Κατάργηση του νόμου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Ίδρυση δομών υποστήριξης και ενδυνάμωσης των γονιών, μόνιμα και σταθερά επιδόματα που θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των φτωχών οικογενειών. Δημιουργία δημόσιων δομών κοινωνικής πρόνοιας που να υποστηρίζουν ενεργά και τους δύο γονείς σε περιπτώσεις συναινετικής συνεπιμέλειας. Καμιά μητέρα οικονομικά εξαρτημένη.
• Ισότιμη αναγνώριση όλων των μορφών οικογένειας πέραν της κυρίαρχης ετερόφυλης, όπως είναι η μονογονεϊκή οικογένεια, η ομόφυλη οικογένεια και για ισότιμα δικαιώματα στην τεκνοθεσία και στην κληρονομιά.
• Αποφασιστική σύγκρουση με την ομοφοβία και την τρανσοφοβία. Δημόσια και δωρεάν πρόσβαση σε επεμβάσεις φυλομετάβασης για όσες/ους το επιθυμούν, ταυτότητα για τρανς και ίντερσεξ άτομα. Ισότητα σε εργασία, παιδεία, υγεία και σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Δεν ξεχνάμε τη δολοφονία του/της Ζακ/Zackie Κωστόπουλου. Στη φυλακή οι δολοφόνοι του/της.
ΘΕΣΗ 10: Το φεμινιστικό κίνημα και η ταξική του πτέρυγα δίνουν αποφασιστική μάχη απέναντι σε όλα τα παραπάνω. Οι μεγαλειώδεις απεργίες στις 8 Μάρτη και οι κινητοποιήσεις όλων των τελευταίων χρόνων έχουν αναδείξει τα ζητήματα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ σαν κεντρικά ζητήματα της εργατικής τάξης και της νεολαίας και την αμφισβήτηση σε όλο αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Από τα καθημερινά περιστατικά βίας κάθε μορφής, μέχρι τις υποθέσεις που έγιναν πιο γνωστές (όπως της Γ.Μπίκα, των γυναικοκτονιών, της 12χρονης κλπ) το κίνημα βάζει συνεχώς ανάχωμα στην βία απέναντι στις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+, τον καθημερινό σεξισμό, τις διακρίσεις. Η καταπίεση θα διαιωνίζεται όσο υπάρχει εκμετάλλευση, για αυτό εμείς παλεύουμε για έναν κόσμο που δεν ελέγχεται από το νόμο του κέρδους, την καταπίεση, την εξαθλίωση, τον κανιβαλισμό, τις σχέσεις εξουσίας. Για αυτό και το πρόγραμμα που προτείνουμε είναι ένα πρόγραμμα ανατροπής και όχι διαχείρισης στα πλαίσια ενός σάπιου συστήματος.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η δύναμη που βρέθηκε μέσα στους μεγάλους αγώνες όλου του προηγούμενου διαστήματος. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρωτοστατήσαν ώστε τα τελευταία χρόνια η 8 Μάρτη να είναι πανεργατική απεργία με τις γυναίκες μπροστά ενάντια στην καταπίεση και στην εκμετάλλευση.
Παλεύουμε για μια κοινωνία χωρίς σεξισμό, χωρίς διακρίσεις, μια κοινωνία απελευθέρωσης. Μόνο η αντικαπιταλιστική επαναστατική πάλη μπορεί να φέρει στο προσκήνιο έναν τέτοιο κόσμο.
Δυναμώνουμε την αριστερά της σύγκρουσης και της ανατροπής του συστήματος, την αριστερά της πανανθρώπινης χειραφέτησης!
21 Μάη: Ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Συνέντευξη του Κώστα Ξενόπουλου,υποψήφιου στην Α' Θεσσαλονίκης στο Alterthess
Ο Κώστας Ξενόπουλος απαντά στις ερωτήσεις του Alterthess
Το alterthess.gr συμμετέχει και αυτό με τον δικό του τρόπο στην δημόσια συζήτηση στον δρόμο προς τις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου. Θέτει ερωτήσεις σε υποψήφιους βουλευτές και βουλεύτριες από τη Θεσσαλονίκη, με έμφαση σε ζητήματα που τα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν αναδεικνύουν.-Η τελευταία τετραετία είχε εξαιρετικά δύσκολες στιγμές για την ελληνική κοινωνία και ολόκληρο τον κόσμο. Πανδημία, πόλεμος στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση και ακρίβεια οδήγησαν σε φτωχοποίηση μεγάλων ποσοστών της κοινωνίας. Με βάση τα παραπάνω, ποιο πιστεύετε ότι είναι το διακύβευμα των εκλογών της 21ης Μάη;
Όλα αυτά όμως δεν έμειναν αναπάντητα από το εργατικό και λαϊκό κίνημα , παρ' όλες τις πολύ δύσκολες συνθήκες ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας, και μέχρι σήμερα με τον εξοπλισμό του κράτους νομοθετικά και κατασταλτικά.
Το βασικό διακύβευμα για εμάς είναι αν στις κάλπες θα εκφραστεί αυτό το ρεύμα της κοινωνίας που δεν υποτάσσεται και σκέφτεται ότι για να ζήσουμε αλλιώς πρέπει να αλλάξουμε πολιτική και όχι διαχειριστή της, και αν τελικά η αντισυστημική οργή που υπάρχει διάχυτη θα πάρε πολιτικά ανατρεπτικά χαρακτηριστικά. Αυτά θέλουμε να εκφράσουμε σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εντός και εκτός Βουλής.
-Έχει υπάρξει βαρύς φόρος αίματος από την εγκληματική δράση της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Το κόμμα Κασιδιάρη και ο κίνδυνος να κατέβει στις εκλογές και να μπει στη Βουλή επανέφεραν τη δημόσια συζήτηση για την ακροδεξιά. Μπορεί μόνο μια νομοθετική ρύθμιση να βάλει «φρένο» στην ακροδεξιά;
Ιστορικά σε κάθε περίοδο κρίσης του καπιταλισμού, η ακροδεξιά εμφανίζεται να έχει αυξημένη απεύθυνση στην κοινωνία. Τι ίδιο βλέπουμε να συμβαίνει και τώρα, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά πανευρωπαϊκά.
Το σύστημα προωθεί αυτές τις δυνάμεις, οι οποίες διατηρούν πολύ στενές σχέσεις με κράτος και παρακράτος, ως αντισυστημικές γιατί γνωρίζει ότι είναι τελείως ακίνδυνες για αυτό.
Να θυμίσουμε ότι η Χ.Α. δεν καταψήφισε κανένα αντεργατικό νόμο κατά τη διάρκεια της θητείας της στη Βουλή, ενώ συνέχιζε τη δολοφονική της δράση ενάντια σε αριστερούς, μετανάστες και όποιον είχε πραγματικά αντισυστημική δράση.
Προφανώς η απαγόρευση συμμετοχής του Κασιδιάρη δεν βάζει φρένο στην ακροδεξιά, ούτε και από μόνη της η καταδίκη της Χ.Α. αλλά ένα πολύμορφο μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα.
-Η κυβέρνηση της ΝΔ επέλεξε να προχωρήσει τον σχεδιασμό της σε σχέση με την δημιουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας (ΟΠΠΙ), παρά τις αντιδράσεις. Παράλληλα, στο ΑΠΘ είδαμε σκηνές ακραίας αστυνομικής βίας κατά φοιτητών/τριων από τα ΜΑΤ, τα οποία βρίσκονται μόνιμα μέσα στο πανεπιστήμιο μέχρι και σήμερα. Πώς σχολιάζετε την στρατηγική αυτή;
Η στρατηγική της έντασης που χρησιμοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, με αποκορύφωμα αυτή της Ν.Δ. έχει ως στόχο να κάμψει τις αντιστάσεις του λαού και της νεολαίας και να νομιμοποιήσει την άγρια καταστολή σε βάρος τους.
Ιδιαίτερα στα πανεπιστήμια το φοιτητικό κίνημα με την ισχυρή παρουσία αντικαπιταλιστικών δυνάμεων που έχουν αναφορά και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχει καταφέρει να βάλει φρένο στις αναδιαρθρώσεις που προσπαθούν χρόνια να περάσουν η Ε.Ε., το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις, και καθώς θέλουν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί όλο και περισσότερο με επιχειρηματικά κριτήρια, κατέφυγαν στην ύστατη λύση, αυτή της ωμής βίας και της μόνιμης παρουσίας αστυνομίας στα ιδρύματα αλλά για ακόμη μία φορά αυτό δεν πέρασε και πλέον οι ΟΠΠΙ έχουν πάει στα Α.Τ. Αυτό πρέπει να κρατήσουμε: ότι ανυποχώρητοι μαχητικοί αγώνες μπορούν να νικάνε.
-Το 2014 στη πόλη της Θεσσαλονίκης διοργανώθηκε από τα κοινωνικά κινήματα, σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, δημοψήφισμα για το νερό, με το 98% των συμμετεχόντων να λέει ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση του. Η δημιουργία της Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων προκάλεσε αντιδράσεις, με αποκορύφωμα τη μεγαλειώδη συναυλία στην πλατεία Αριστοτέλους. Ποια είναι η γνώμη σας;
Τις ολέθριες συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων τις είδαμε στο έγκλημα στα Τέμπη, τις ζήσαμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας με την κατάσταση στο Ε.Σ.Υ. και τις βιώνουμε καθημερινά με το πέρασμα της ενέργειας σε ιδιώτες.
Είμαστε ριζικά αντίθετοι στη χρηματιστηριοποίηση των κοινών αγαθών όπως νερό, ενέργεια κλπ. Η ιδιωτικοποίησή τους και συμμετοχή στο χρηματιστήριο είναι διαδικασία που οδηγεί σε αυξήσεις τιμών και υποβάθμιση των υπηρεσιών προς το λαό.
Θεμελιώδης θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η εναντίωση σε κάθε ιδιωτικοποίηση δημόσιων υποδομών, υπηρεσιών και λειτουργιών και η διατήρηση και επαναφορά όσων έχουν μπει σε τέτοιο καθεστώς στο δημόσιο κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.
-Παγκοσμίως το περιβάλλον δέχεται επίθεση από την καταστροφική δραστηριότητα του ανθρώπου, με δάση να αποψιλώνονται και περιοχές να ερημώνουν από την απότομη άνοδο των θερμοκρασιών. Στη περιοχή μας και πιο συγκεκριμένα στη Χαλκιδική πραγματοποιείται εδώ και χρόνια μια καταστροφική για το περιβάλλον και τους ανθρώπους εξορυκτική διαδικασία από την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός. Συμφωνείτε με την συνέχιση της δραστηριότητας αυτής;
Η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι ακόμη μία πλευρά της επίθεσης του κεφαλαίου στην προσπάθεια αναζήτησης και ανάπτυξης των κερδών του.
Η περίπτωση της εξόρυξης στις Σκουριές είναι ενδεικτική, ντόπιες και ξένες εταιρείες σε συνεργασία με όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία 15 χρόνια καταστρέφουν περιβαλλοντικά και οικονομικά μία περιοχή υποθηκεύοντας το μέλλον της κοινωνίας για πρόσκαιρα κέρδη.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τις δυνάμεις της στην περιοχή και συνολικότερα ήταν εξαρχής ενάντια στην εξόρυξη, συμμετέχει στο μεγαλειώδες κίνημα που προσπαθεί να διώξει τους χρυσοθήρες από την περιοχή και να σταματήσει αυτό το καταστρεπτικό έργο.
Με την ευκαιρία θέλω να δηλώσω τη στήριξη και την αλληλεγγύη στη Σταυρούλα Πουλημένη και το AlterThess για την αγωγή SLAPP που δέχθηκε από στέλεχος της Ελληνικός Χρυσός προκειμένου να μπει φίμωτρο στην ελεύθερη και μαχητική δημοσιογραφία.
-Ο μεγάλος αριθμός γυναικοκτονιών και οι καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και βιασμούς έχουν θέσει με τον πιο επιτακτικό τρόπο τη συζήτηση για τα έμφυλα ζητήματα στην ελληνική κοινωνία. Ένα μέρος της συζήτησης αφορά και τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας. Είστε υπέρ της θεσμοθέτησης του πολιτικού γάμου για ομόφυλα ζευγάρια και της τεκνοθεσίας;
Εμείς παλεύουμε για μια κοινωνία χωρίς σεξισμό, χωρίς διακρίσεις, μια κοινωνία απελευθέρωσης την οποία η αντικαπιταλιστική επαναστατική πάλη μπορεί να φέρει στο προσκήνιο.
Διεκδικούμε να ικανοποιηθούν όλα τα θεσμικά αιτήματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ένα εκ των οποίων είναι η κατοχύρωση του δικαιώματος του πολιτικού γάμου και της τεκνοθεσίας για ομόφυλα ζευγάρια. Ωστόσο δεν αρκούμαστε στην απλή διεκδίκηση νομικών μεταρρυθμίσεων γνωρίζοντας ότι πρέπει να δοθούν ακόμη πολλές και σημαντικές μάχες μέχρι την ουσιαστική απελευθέρωση των ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπων αλλά και όλων των καταπιεσμένων.
Σχόλιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αφορμή τη Διεθνή Μέρα Μουσείων
Σχόλιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αφορμή τη Διεθνή Μέρα Μουσείων
Η Διεθνής Ημέρα Μουσείων "γιορτάζεται" φέτος σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να μετατρέψει τα πέντε μεγάλα δημόσια αρχαιολογικά Μουσεία σε κυβερνητικά υποχείρια και να ιδιωτικοποιήσει τη λειτουργία τους, μετά την ψήφιση του Νόμου 5021/2023. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στέκεται στο πλευρό των εργαζόμενων στα Μουσεία που με τις κινητοποιήσεις τους μπλοκάρουν την εφαρμογή του κατάπτυστου νόμου και δεν αφήνουν τις δοτές διοικήσεις της Μενδώνη να κάνουν κουμάντο στα δημόσια Μουσεία.
Τα δημόσια Μουσεία ανήκουν σε όλο τον εργαζόμενο λαό, είναι αναπόσπαστο τμήμα της ενιαίας Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Δεν θα μετατραπούν σε μουσεία των ελίτ. Οι αρχαιότητες των δημόσιων αρχαιολογικών Μουσείων δεν είναι φόντο για προεκλογικές φωτογραφίες, ούτε αντικείμενο ανταλλαγής με πολυεκατομμυριούχους ή Ιδρύματα του εξωτερικού. Είναι η κοινή κληρονομιά όλων μας και τα δημόσια Μουσεία, μέσα από τη δουλειά των εργαζόμενων σε αυτά, φροντίζουν ώστε οι αρχαιότητες να αποτελούν τμήμα της συλλογικής μνήμης, της ιστορικής συνείδησης και της καθημερινότητας του λαού, φροντίζουν για την προσφορά του πολιτισμού ως κοινωνικού αγαθού σε όλους, όλες και όλα.
Τα δημόσια Μουσεία και η Αρχαιολογική Υπηρεσία δεν χρειάζονται κυβερνητικούς γκαουλάιτερ και εκπροσώπους της ολιγαρχίας του πλούτου να τα διοικούν. Χρειάζονται προσωπικό, μέσα για να προστατεύσουν και να αναδείξουν την πολιτιστική κληρονομιά και τον πολιτισμό ως δημόσιο αγαθό. Χρειάζονται επιστημονική ελευθερία για για να διηγηθούν την ιστορία των κοινωνιών του παρελθόντος, την άνοδο και την πτώση των βασιλέων, των αυτοκρατοριών και των τυράννων, τα έργα και τη δύναμη των ανθρώπων του μόχθου, την ιστορία των κοινωνικών επαναστάσεων και αλλαγών.
Δεν απαντούν σε αυτό ούτε τα μεγάλα λόγια του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ για "διεθνείς διαγωνισμούς" μέσα από τους οποίους θα διορίζονται τάχα οι "καλύτεροι" στις Διοικήσεις των Μουσείων και όλων των οργανισμών, ούτε οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ που επί 4 χρόνια δεν έκανε προσλήψεις στα Μουσεία, και κράτησε αλώβητο το καθεστώς εξαίρεσης του Μουσείου της Ακρόπολης (Νομικό Πρόσωπο με διορισμένο ΔΣ).
Το μόνο που διασφαλίζει ότι θα πάρουμε πίσω τα δημόσια Μουσεία είναι η δύναμη των ίδιων των εργαζόμενων σε αυτά, μέσα από τις συνελεύσεις και τις συλλογικές κινητοποιήσεις τους, μέσα από δομές εργατικού ελέγχου. Να γίνει ο συλλογικός αγώνας δύναμη ανατροπής και δύναμη που θα επιβάλλει ανοιχτά, δημόσια Μουσεία για όλη την κοινωνία.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Προκλητική η καταδίκη των μελών του Ρουβίκωνα
Προκλητική η καταδίκη των μελών του Ρουβίκωνα
Η καταδίκη δύο μελών του Ρουβίκωνα με την ποινή της κακουργηματικής πράξης (3,5 έτη κάθειρξη με δικαίωμα εξαγοράς της ποινής με το ποσό των 13.200 ευρώ) για τις μπογιές που πέταξαν στο κτίριο της Βουλής τον Μάιο του 2019 συνιστά ταυτόχρονα πρόκληση και επίδειξη ισχύος του αστικού κράτους.
Μέσα από μια δίκη που χαρακτηρίστηκε από πλείστες παρατυπίες, όπως καταγγέλλεται από τους συνηγόρους υπεράσπισης, η ελληνική δικαιοσύνη φρόντισε να περάσει το μήνυμα προς τον αγωνιζόμενο λαό ότι ακόμα και ένα συμβολικό λέκιασμα στη βιτρίνα της αστικής «δημοκρατίας» θα τιμωρείται με βαρύτατες ποινές. Πρόκειται για ένα ξεκάθαρο δείγμα της έντασης του αυταρχισμού και της σκλήρυνσης του νομικού πλαισίου, με σκοπό την τρομοκράτηση των αγωνιστών/τριών και όσων αμφισβητούν τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό.
Η απόφαση του δικαστηρίου είναι προκλητική καθώς η δίωξη του πετάγματος μπογιάς ως κακούργημα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ποινές χάδια ή την απαλλαγή σε μαφιόζους, κυκλώματα ναρκωτικών και μαστροπείας, αστυνομικούς και πολιτικούς που εμπλέκονται σε σκάνδαλα.
Αξίζει να σημειωθεί πως το κατηγορητήριο στήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ το 2019 και αξιοποιήθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πατώντας πάνω στην ομόθυμη καταδίκη της «επίθεσης» πριν από τέσσερα χρόνια από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Οι μαζικοί, οργανωμένοι αγώνες των εργαζομένων και του λαού οφείλουν να γκρεμίσουν τους τρομονόμους και το αντιδραστικό νομικό-κατασταλτικό πλαίσιο εν γένει, το οποίο στήθηκε και αναπτύχθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και «πιλοτικά» δοκιμάζεται σε υποθέσεις σαν αυτή για να τύχει αργότερα ευρύτερης εφαρμογής.
Όσες καταδίκες και αν μοιράσουν όμως, το εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα θα ανατρέψει το αυταρχικό τους πλαίσιο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)