Φόρουμ για Βενεζουέλα: ο λαός της Βενεζουέλας θα νικήσει! Παρ. 22/2, 6.30μμ, ΑΣΟΕΕ

 

Φόρουμ για Βενεζουέλα

Το Αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στη Βενεζουέλα δεν θα περάσει. Με την αυτοανακήρυξη του ηγέτη της αντιπολίτευσης σε “Πρόεδρο” της χώρας, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, των χωρών της ΕΕ και των αντιδραστικών Κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής, η κλιμάκωση των επεμβάσεων στη Βενεζουέλα φτάνει στην κορύφωση της, ένα βήμα πριν την επαπειλούμενη στρατιωτική επέμβαση. Προηγήθηκαν οικονομικός αποκλεισμός και εμπάργκο από την Αμερική με στόχο την πρόκληση αναταραχής στη χώρα, πλήττοντας άμεσα την οικονομία της και δημιουργώντας προβλήματα επιβίωσης στον πληθυσμό.

Η διακυβέρνηση κάθε χώρας, η προκήρυξη και ο χρόνος διενέργειας των εκλογών είναι υπόθεση του λαού της. Κάθε εξωτερική επέμβαση είναι καταδικαστέα και πρέπει να καταγγέλλεται από όλους τους λαούς. Τα αποτελέσματα αυτών των επεμβάσεων είναι εμφανή το τελευταίο διάστημα στη Συρία, την Υεμένη, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από “προστάτες”.

Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα.

Με αυτό το σύνθημα σας προσκαλούμε οι παρακάτω πολιτικές οργανώσεις σε Φόρουμ για τη Βενεζουέλα την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου στις 6.30 μ.μ. που θα διεξαχθεί στην ΑΣΟΕΕ. Σε αυτό θα συζητηθούν οι διάφορες πλευρές της προκληθείσας κρίσης στη Βενεζουέλα που προετοίμασε το πραξικόπημα και τρόποι εκδήλωσης της αλληλεγγύης στο λαό της Βενεζουέλας και υπεράσπισης των κατακτήσεων του.

·         ΑΝΤΑΡΣΥΑ

·         ΑΡΙΣ

·         ΕΕΚ

·         ΕΚΚΕ

·         Ένωση των Δικαίων

·         Κόκκινο Νήμα

·         Κρίση και Κριτική

·         ΛΑΕ Λαϊκή Ενότητα

·         Μετάβαση

·         ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

·         νΚΑ Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

·         ΟΚΔΕ

·         ΟΚΔΕ Σπάρτακος

·         Παρέμβαση

·         Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο

·         Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά

·         Αναμέτρηση

 

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: κάλεσμα για μια πλατιά συσπείρωση αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ δυνάμεων για τις ευρωεκλογές 2019

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: κάλεσμα για μια π... by on Scribd

Ενημέρωση για τη συνεδρίαση της ΕΕ της ΕΔΟΘ (4.2.201)

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις

στο δημόσιο Θεσσαλονίκης 

http://paremvasi.blogspot.gr/    dimosio.paremvasis@gmail.com

Ενημέρωση για τη συνεδρίαση της ΕΕ της ΕΔΟΘ (4.2.201)

Τα θέματα της ημερήσιας διάταξης της συνεδρίασης ήταν:

1. Αναγνώριση σωματείου
2. Ενημέρωση από επαφές που πραγματοποιήθηκαν με εργατικά σωματεία.
3. Ενημέρωση για τα οικονομικά της ΕΔΟΘ

Για το 1ο θέμα: αφορούσε στο επαγγελματικό σωματείο “Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α” (Σύλλογος Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού Ειδικής Αγωγής Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας). Εγκρίθηκε από τα άλλα μέλη της Ε.Ε η συμμετοχή του σωματείου ως μέλους της ΕΔΟΘ.

Ως Παρεμβάσεις θέσαμε τις εξής ενστάσεις : η ΕΔΟΘ  καλύπτει τα σωματεία του δημοσίου της Θεσσαλονίκης. Εγείρονται, λοιπόν, προβληματισμοί κατά πόσο μπορεί να καλύπτει εργαζόμενους που εργάζονται σε άλλους νομούς, καθώς μάλιστα, υπάρχουν παραρτήματα της ΑΔΕΔΥ και σε άλλους νομούς. Η δεύτερη ένστασή μας αφορούσε τις διαδικασίες εκλογής των αιρετών αντιπροσώπων. Είναι γνωστό ότι τα σωματεία που έχουν ως μέλη τους και εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας, κάθε χρόνο ανανεώνουν τους εκλογικούς τους καταλόγους, καθώς οι εργαζόμενοι ενδέχεται να αλλάζουν εργασιακό χώρο που στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να είναι και σε άλλο νομό της Ελλάδας. Δεν πήραμε εγγυήσεις με ποιο τρόπο θα διασφαλιστεί στις εκλογικές διαδικασίες η διαφάνεια, η αξιοπιστία και η εγκυρότητα των εκλογικών διαδικασιών, καθώς  στο άρθρο 38, παρ.5 του καταστατικού του σωματείου αναφέρεται ότι οι εκλογικές καταστάσεις απλά θεωρούνται από το απερχόμενο Δ.Σ. και ελέγχονται από την εφορευτική επιτροπή, αλλά δεν αναφέρει ποιος τις συντάσσει. Η πιο σοβαρή ένταση μας, όμως, αφορούσε στο άρθρο 40, παρ.1. Εκεί αναφέρεται “τα μέλη του συλλόγου που κατοικούν εκτός της έδρας της περιφέρειας του Συλλόγου, επιτρέπεται να ψηφίζουν με συστημένη επιστολή”. Θεωρούμε ότι μια τέτοια τακτική εκφυλλίζει τις διαδικασίες και την πραγματική ουσία του σωματείου, ενώ αντιτίθενται και στις καταστατικές αρχές της ΑΔΕΔΥ.

Τέλος, επειδή τα μέλη του σωματείου είναι όλοι εργαζόμενοι στο χώρο της Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης ως ειδικό προσωπικό, πάγια θέση μας είναι όλοι οι εργαζόμενοι σε ένα σχολείο να ανήκουν στο πρωτοβάθμιο σωματείο, δηλαδή, σε Σύλλογο Π.Ε. και ΕΛΜΕ  τα οποία θα πρέπει να συζητήσουν το θέμα αυτό ώστε με τις αναγκαίες αλλαγές να μπορούν να δέχονται και αυτούς του εργαζόμενους ως μέλη τους.

Για το 2ο θέμα: Με απόφαση της προηγούμενης συνεδρίασης της Ε.Ε. της ΕΔΟΘ, μέλη της είχαν επαφές με μέλη των Δ.Σ. των σωματείων στο χώρο της υγείας. Από αυτές διαπιστώθηκε η τραγική κατάσταση που βιώνουν τα νοσοκομεία εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού και υποχρηματοδότησης. Κατατέθηκαν προτάσεις για ημερίδες και συνεντεύξεις τύπου που θα αναδείξουν τα ζητήματα αυτά. Από τη μεριά μας, καταθέσαμε την άποψη ότι ο βασικός ρόλος ενός ανώτερου συνδικαλιστικού οργάνου είναι να οργανώνει αγώνες. Στα πλαίσια αυτά, άρα, είναι αναγκαία και η αποκάλυψη των προβλημάτων, η ανάδειξη των αιτιών τους, ένα πλαίσιο αιτημάτων, αλλά και ένα αγωνιστικό σχέδιο που μπορεί να φέρει αποτελέσματα στα προβλήματα και να αντιπαρατεθεί με αποφασιστικότητα με τις κυβερνήσεις. Δεν πάρθηκε καμία απόφαση.

Για το 3ο θέμα: Ο πρόεδρος ενημέρωσε λακωνικά ότι όλα τα οικονομικά ζητήματα είναι τακτοποιημένα και μάλιστα η ελεγκτική επιτροπή ενέκρινε τις καταστάσεις εσόδων-εξόδων του α΄ τριμήνου του 2018. Δηλώσαμε ότι τα οικονομικά της ΕΔΟΘ πρέπει να συζητούνται και στην Ε.Ε. και απαιτήσαμε να έχουν όλα τα μέλη της Ε.Ε. αναλυτική και έγκαιρη ενημέρωση για όλες τις οικονομικές πράξεις. Δόθηκε διαβεβαίωση ότι θα μας σταλούν ηλεκτρονικά όλα τα στοιχεία.

Θέματα εκτός ημερήσια διάταξης.(τέθηκαν από τις Παρεμβάσεις)

Διεκδίκηση της επαναφοράς των δώρων : Τονίσαμε ότι η διεκδίκηση της επιστροφής των αναδρομικών σε όλους τους υπαλλήλους, η επιστροφή του 13^ου και 14^ου μισθού είναι πάγιο αίτημα πολλών σωματείων και αναγκαίο προαπαιτούμενο ώστε οι εργαζόμενοι του δημοσίου να ζουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια και να τους επιστραφεί μέρος από τα κλεμμένα εισοδήματά τους, αποτέλεσμα των μέτρων όλων των μνημονιακών μέτρων των κυβερνήσεων διαχρονικά. Με τους δικηγόρους, όμως, μόνο δεν ικανοποιήθηκε ποτέ κανένα οικονομικό αίτημα του  κλάδου. Μόνο με τις μεγάλες ή μικρότερες απεργίες (1988,1990,1997,2006) ο αγώνας μας είχε αποτέλεσμα. Ειδικά όταν η κυβέρνηση εμπαίζει το σύνολο των Δ.Υ., καθώς από τη μια συντηρεί επικοινωνιακά την ελπίδα ότι θα δοθούν τα αναδρομικά και την ίδια στιγμή με έγγραφό που έστειλε το Υπουργείο Οικονομικών ως εξαιρετικά επείγον (Αρ. Πρωτ.1/1927/ΔΕΠ/ 25/1/2019) παρεμβαίνει στη δικαιοσύνη, καλώντας το ΣΤΕ να βγάλει καταδικαστική απόφαση. Τώρα είναι η ώρα να απαιτήσουμε να δοθεί  άμεσα πολιτική λύση. Τώρα είναι η ώρα να μπει στην προμετωπίδα των αιτημάτων του κλάδου το οικονομικό ζήτημα και να το διεκδικήσουμε με κινητοποιήσεις. Στο πλαίσιο αυτό ζητήσαμε να πάρει η ΕΔΟΘ πρωτοβουλίες να καλέσει τα σωματεία όλου του δημοσίου σε κοινό αγώνα, οργανώνοντας συνέντευξη τύπου, έκδοση αφίσας, παραστάσεις διαμαρτυρίας στο ΥΜΑΘ και συνάντηση με τη Νοτοπούλου και κήρυξη απεργίας με αιχμή τα παραπάνω αιτήματα. ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΕΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΕΠΙ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ. Ο πρόεδρος, μάλιστα, της Ε.Ε. έκλεισε το μαγνητόφωνο που καταγράφει τα πρακτικά της συνεδρίασης, δίνοντας το σήμα ότι η συνεδρίαση έληξε. Επιμείναμε και ζητήσαμε να σταλούν οι προτάσεις μας σε όλα τα μέλη της Ε.Ε. ηλεκτρονικά και να απαντήσουν άμεσα. Και αυτή η προσπάθεια έμεινε αναπάντητη.

Ως Παρεμβάσεις στις ομοσπονδίες και στα σωματεία έχουμε καταθέσει αγωνιστικό πρόγραμμα διεκδικήσεων για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για μαζικούς μόνιμους διορισμούς και μονιμοποίηση των ελαστικά εργαζομένων, για ουσιαστικά μέτρα στήριξης του δημόσιου σχολείου και της δημόσιας υγείας, μια σειρά αιτήματα σε άλλους χώρους εργασίας και διεκδικήσεις ενάντια στα αντεργατικά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – ΟΟΣΑ. Καλούμε τους συναδέλφους να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους με τη μαζική συμμετοχή τους στις διαδικασίες των σωματείων να απαιτήσουν την οργάνωση του αγώνα τώρα. 

Σχετικά με την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για τους συμβασιούχους στο δημόσιο

Το «δίκιο του εργάτη» επιβάλλεται με απεργιακούς αγώνες ανατροπής και όχι με προτάσεις τροπολογιών στο κοινοβούλιο

Του Μιχάλη Μιλτσακάκη*

Τις μέρες αυτές εξελίσσεται πανελλαδική πρωτοβουλία των συνδικαλιστικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ για το μέτωπο των συμβασιούχων στο δημόσιο, όπου καλούνται σωματεία και ομοσπονδίες να συσπειρωθούν γύρω από ένα πλαίσιο αιτημάτων και ένα απογευματινό συλλαλητήριο στην Αθήνα, την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου.

Σε πρώτη ανάγνωση δείχνει μια πολύ θετική πρωτοβουλία που αφορά ένα από τα πιο εκμεταλλευόμενα τμήματα της σύγχρονης εργατικής τάξης, που διαρκώς πληθαίνει και “θεσμοποιείται” στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ας δούμε όμως ορισμένα ζητήματα:

1) Το κεντρικό αίτημα της κινητοποίησης είναι εξαιρετικά περιορισμένο και αφορά μόνο τη μετατροπή των συμβάσεων Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου (ΙΔΟΧ), που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σε Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ). Δεν ξεχωρίζει, δεν τίθεται καν, ο στόχος για εδώ και τώρα κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας στο δημόσιο (επικουρικοί, αναπληρωτές, εργαζόμενοι με κοινωφελή προγράμματα – τι κάνουν γι αυτά αλήθεια οι δήμαρχοι του ΚΚΕ; -, εργαζόμενοι με ΕΣΠΑ, εργολαβικοί), μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, ανατροπή των σφαγιαστικών νέων μεθόδων επιλογής του μόνιμου προσωπικού με το εμπόριο των μεταπτυχιακών και των “προσόντων”, όπως ανέδειξε ο πρόσφατος αγώνας στην εκπαίδευση.

2) Η κινητοποίηση γίνεται για να στηρίξει τροπολογία που κατατίθεται από βουλευτές του ΚΚΕ για κατάργηση συγκεκριμένου σημείου από το άρθρο 103 του υπό αναθεώρηση Συντάγματος. Πιο συγκεκριμένα, στα σωματεία έρχεται πλαίσιο ψηφίσματος που λέει να «Απαλειφθεί από το άρθρο 103 και το σύνολο του Συντάγματος κάθε διάταξη που εμποδίζει ή ακυρώνει τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου». Είναι φανερό ότι ο κεντρικός άξονας της κινητοποίησης εντάσσεται στην κοινοβουλευτική λογική (και όχι στο «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»). Συναρτά τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων με το άρθρο 103 του Συντάγματος και τους περιορισμούς που αυτό θέτει. Σπέρνει αυταπάτες για τη δυνατότητα φιλεργατικής αλλαγής του αστικού συντάγματος – στην εποχή μάλιστα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού! – και δεν θέτει ζήτημα ανατροπής του αντεργατικού νομικού οπλοστασίου που γκρεμίζει εργατικές κατακτήσεις αιώνων. Σπέρνει επιπλέον αυταπάτες για τη δυνατότητα προοδευτικής αλλαγής του Συντάγματος από τη σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και τον αστικό διπολισμό που παίρνει όλο και πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά. Στην πραγματικότητα δεν είναι το Σύνταγμα που δεν επιτρέπει την μονιμοποίηση των ελαστικά εργαζόμενων και των συμβασιούχων, αλλά η ίδια η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) λόγω αποδοχής της στρατηγικής του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και της ΕΕ για υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης μέσα και από την εργασιακή της αποσταθεροποίηση.

Παρεμβάσεις στο δημόσιο: Ο φασισμός κι ο ρατσισμός δεν έρχονται από το μέλλον! (με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στη Σάμο για το προσφυγικό)

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/          dimosio.paremvasis@gmail.com

2/2/2019

Ο φασισμός κι ο ρατσισμός δεν έρχονται από το μέλλον!

(με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στη Σάμο για το προσφυγικό)

Οι Παρεμβάσεις Δημοσίου καταδικάζουν με τον πιο έντονο τρόπο την προσπάθεια αποκλεισμού και προπηλακισμού των δασκάλων και καθηγητών στη «σύσκεψη» των Συλλόγων γονέων και κηδεμόνων που έγινε τη Δευτέρα 28/01/2019 στη Σάμο, στο αμφιθέατρο της Περιφερειακής Εκπαίδευσης, για «να συζητηθούν μέτρα και κινήσεις εναντίον της επιβολής της εκπαίδευσης προσφυγόπουλων εντός των σχολικών μονάδων της πόλης Σάμου, που μελλοντικά δύναται να επεκταθεί σε όλες τις σχολικές μονάδες του νησιού λόγω των συνεχιζόμενων αυξητικών ροών των προσφύγων». Η προσπάθεια αυτή κορυφώθηκε στο  πρόσωπο του μέλους του Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου και Γενικό Σύμβουλο της ΑΔΕΔΥ Φώτη Μαντζώρο, όταν προσπάθησε να διαβάσει ομόφωνη απόφαση της Γ.Σ. των δασκάλων της Σάμου, για την ανάγκη όλα τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο.

            Η επίθεση που δέχτηκε ο σύντροφος και μέλος των Παρεμβάσεων ΠΕ Φώτης Μαντζώρος, για να μην διαβαστεί μια ανακοίνωση που θυμίζει ότι είναι χρέος της εκπαιδευτικής κοινότητας και κάθε πολίτη να παλεύει για να προσφέρεται σε όλα τα παιδιά ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση, είναι, δυστυχώς, η κορυφή του ρατσιστικού-αντιπροσφυγικού παγόβουνου.

            Θα πρέπει να τη δούμε ως αποτέλεσμα αντιδραστικών διεργασιών που δημιουργούνται στο νησί της Σάμου από την απάνθρωπη και σκληρά ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΕΕ - κεφαλαίου, από την ένταξή της σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και πολέμους. Μια πολιτική που τροφοδοτείται από τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για κλειστά σύνορα, την οποία υπέγραψε και εφαρμόζει με κάθε τρόπο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μια πολιτική που θέλει να στείλει το μήνυμα ότι η «Ευρώπη-φρούριο είναι εδώ» και ότι «κανείς δεν περνά»! Μια αντιδραστική πολιτική που αποτελεί το πρόσφορο έδαφος πάνω στο οποίο μπορούν να βλαστήσουν κάθε είδους ρατσιστικές και αντιπροσφυγικές αντιλήψεις και πρακτικές, όπως αυτές που έχουμε δει τα τελευταία 3 χρόνια σε όλα τα νησιά του βόρειου Αιγαίου.

            Δηλώνουμε χωρίς περιστροφές: η πολιτική  που δεν χτυπάει τον ένοχο, που δίνει συγχωροχάρτι σε ΕΕ-ΝΑΤΟ-κυβέρνηση και στοχεύει στην αποτροπή των μεταναστευτικών ροών, με ωμή και κατάφωρη καταπάτηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, είναι «μαύρη πολιτική». Κανένας εργαζόμενος, κανένας δημοκρατικός άνθρωπος δεν πρέπει να της δείξει την παραμικρή ανοχή!

               

Η απεργία στις 7 Φλεβάρη και οι ευθύνες του ΠΑΜΕ

            Η απεργία που προκηρύσσεται για τις 7 Φλεβάρη, από σωματεία (και μάλιστα με την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ), από κοινού με εργοδοτικές ενώσεις, την Εκκλησία και άλλους φορείς, είναι μια κινητοποίηση με σαφές ρατσιστικό περιεχόμενο. Τα δήθεν «ανθρωπιστικά» αιτήματα που προβάλλει το πλαίσιο της κινητοποίησης δεν μπορούν να κρύψουν τη βασική επιδίωξη όσων στοιχίζονται πίσω της, που δεν είναι άλλη από το «να φύγουν από τη Σάμο οι πρόσφυγες». Και μάλιστα «να μεταφερθούν στην ηπειρωτική χώρα σε κέντρα με ανθρώπινες συνθήκες».  Δηλαδή, οι πρόσφυγες, όπου και να βρίσκονται, πρέπει να παραμείνουν έγκλειστοι σε Κέντρα (αρκεί να έχουν... «ανθρώπινες συνθήκες»), σε απομόνωση από τον οικιστικό ιστό των πόλεων και χωρίς ελευθερίες και δικαιώματα.