Το πραγματικό σκάνδαλο είναι η ίδια η λειτουργία του Υπερταμείου

Εδώ και μια βδομάδα προσπαθεί η κυβέρνηση να απαντήσει στο γιατί παρέδωσε όλη την ακίνητη περιουσία του δημοσίου, μεταξύ αυτών αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία όπως την Κνωσσό και τον Λευκό Πύργο, στο Υπερταμείο, με πράξη του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής και την υπογραφή του Υπουργού Οικονομικών Ε. Τσακαλώτου. Όμως, το πραγματικό σκάνδαλο βρίσκεται στην ίδια τη λειτουργία του Υπερταμείου: από το 2016 αποδέχθηκαν και ψήφισαν τη δημιουργία ενός «χαρτοφυλακίου ακινήτων» στο οποίο θα περάσει όλη η δημόσια περιουσία, που ελέγχεται από ένα διορισμένο ΔΣ με τη συμμετοχή των δανειστών και με σκοπό την ιδιωτικοποίηση κάθε φιλέτου που μπορεί να «αξιοποιηθεί».

Το πόση αξία είχαν οι «εξαιρέσεις» των αρχαιολογικών χώρων, των αιγιαλών και των περιοχών Natura, που συμπεριέλαβαν στον νόμο για να χρυσώσουν το χάπι, γίνεται σαφές τώρα που δημοσιοποιήθηκε η λίστα που ετοίμασε το ίδιο το Υπερταμείο και αποδέχτηκε η κυβέρνηση. Μνημεία, κτίρια μουσείων, κτίρια με δημόσια χρήση (όπως πολιτιστικά κέντρα κλπ), ακόμη και δημόσιοι χώροι περιλαμβάνονται στη λίστα των 10.000 ακινήτων που πέρασαν τώρα στο Υπερταμείο, ενώ η λίστα των 70.000 ακινήτων (ιδιοκτησίας της πρώην Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου) που έχουν περάσει από το 2016 δεν έχει ακόμη δημοσιοποιηθεί!

Πίσω από τις αγωνιώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης, τώρα που πιάστηκε με τη «γίδα στην πλάτη», να πείσει ότι θα εφαρμοστούν οι εξαιρέσεις, δεν μπορεί να κρυφτεί η ουσία: ότι χιλιάδες ακίνητα του δημόσιου, χιλιάδες εκτάσεις που έχουν δημόσια χρήση, πάρκα, αιγιαλοί, ακόμη και δάση, θα «αποχαρακτηριστούν» και θα αποδοθούν για «αξιοποίηση» μέσω του Υπερταμείου μόλις βρεθεί υποψήφιος αγοραστής (ή «ενοικιαστής για 99 χρόνια», για να είμαστε… ακριβείς). Κάθε στρέμμα δημόσιας περιουσίας περνά στον έλεγχο του Υπερταμείου και τα έσοδα από την ιδιωτικοποίησή του θα εξυπηρετούν το απεχθές δήθεν «δημόσιο» χρέος

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει ότι… «βγήκαμε από τα μνημόνια» έχουν καταντήσει ανέκδοτο, σε μια χώρα που μαστίζεται από την φτώχεια και παραδίδει όλη την περιουσία της στους δανειστές της. . Τα παραδείγματα του Ελληνικού, της Χαλκιδικής, της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και του νερού δείχνουν πόσο ελάχιστη σημασία έχουν οι «διαβεβαιώσεις» αυτής της κυβέρνησης, όπως βέβαια και της δήθεν αντιπολίτευσης της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και όλου του μπλοκ δυνάμεων που έχουν στηρίξει τα μνημόνια και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Η δημόσια περιουσία είναι ζήτημα όλου του εργαζόμενου λαού που πρέπει να την υπερασπιστεί με αγώνες.

Κάτω τα χέρια από τον αγωνιστή του κινήματος κατά των πλειστηριασμών Ηλία Σμήλιο!

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. καταγγέλλει την παραπομπή σε δίκη στις 15/5/2019  του αγωνιστή εκπαιδευτικού, δημοτικού συμβούλου Αμπελοκήπων-Μενεμένης και μέλους του Π.Σ.Ο. της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Ηλία Σμήλιου για τη συμμετοχή του σε κινητοποίηση του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης ενάντια σε πλειστηριασμούς. Με μάρτυρες αστυνομικούς που συμμετείχαν στην επίθεση καταστολής στη διαμαρτυρία και την τότε κατηγορούμενη για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος πρόεδρο των Συμβολαιογράφων Θεσσαλονίκης, ο Η. Σμήλιος κατηγορείται σαν «υποκινητής» της μαζικής λαϊκής κινητοποίησης και ότι άσκησε «βία», με την επίκληση του μισού ποινικού κώδικα. Στήνεται έτσι ένα σκηνικό δικαστικής ομηρίας και απειλών για βαριές ποινές, ενώ οι απαράδεκτες ενέργειες στις οποίες προέβη η τότε πρόεδρος των συμβολαιογράφων, λειτουργώντας σαν ενεργούμενο των τραπεζών, μαζί με τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Κοντονή (και γενικά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το αντιλαϊκό νομικό πλαίσιο των πλειστηριασμών που θεσμοθέτησε) μένουν στο απυρόβλητο.

Παράλληλα αναμένεται για τον ίδιο να οριστεί δικάσιμος για δεύτερη δίωξη, για την οποία μάλιστα εμποδίστηκε από τα ΜΑΤ (!) να καταθέσει το σχετικό "απολογητικό" υπόμνημα, ενώ είναι σε  εξέλιξη οι δικογραφίες για άλλες τρεις υποθέσεις για τον στοχοποιημένο αγωνιστή από κοινού με το συνδικαλιστή εκπαιδευτικό Θανάση Αγαπητό και το δικηγόρο και περιφερειακό σύμβουλο Κ. Μακεδονίας Ζήση Κλεισιάρη, όλοι τους μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και του Ν.Α.Ρ.

Το βαρύ κατηγορητήριο, που έχει κυβερνητική σφραγίδα, είναι πράξη εκδίκησης απέναντι στους διωκόμενους αγωνιστές και τη δράση του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης. Μπαίνουν στο στόχαστρο οι μαχητικές μορφές αγώνα, που ξεπερνάνε την τυπική διαμαρτυρία για την τιμή των όπλων. Είναι μια προκλητική ενέργεια εκφοβισμού του λαϊκού κινήματος για να επιβληθούν οι κατασχέσεις λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Αυτός ο κοινωνικά βάρβαρος μνημονιακός στόχος είναι βασική προτεραιότητα της «μεταμνημονιακής» περιόδου για την Ε.Ε., την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τις τράπεζες, τα funds που εκπροσωπούν συμφέροντα ακόμα και μέσα στο πολιτικό σύστημα.

Η δικαστική δίωξη είναι πρόκληση που δε θα μείνει αναπάντητη από το λαϊκό κίνημα. Όπως και με κάθε άλλη προσπάθεια να βρεθούν κατηγορούμενοι όσοι αγωνίζονται για τα στοιχειώδη δικαιώματα όπως αυτό της κατοικίας, σε Αργολίδα, Πρέβεζα, Λάρισα, Βόλο και Αθήνα, η απάντηση θα είναι η αλληλεγγύη και η αποφασιστικότητα για ανυποχώρητο αγώνα μέχρι τη νίκη και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. καλεί τους εργαζόμενους και τους άνεργους, τους νέους και τους συνταξιούχους, μέσα από τα σωματεία τους, τις τοπικές συλλογικότητες και τους συντονισμούς τους, στον αγώνα για το δικαίωμα όλων όσοι ζουν σ' αυτή τη χώρα στη στέγη, το ρεύμα, το νερό. Μαζικός δυναμικός ανυποχώρητος αγώνας τώρα για:

·           Πραγματική προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας με τη θεσμοθέτηση του ακατάσχετου της πρώτης λαϊκής κατοικίας και τη διαγραφή χρεών των λαϊκών οικογενειών προς τράπεζες και κράτος

·           Κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και των κατασχέσεων

·           Κατάργηση του "Ιδιώνυμου" και άμεση παύση κάθε δίωξης για τους αγωνιστές του κινήματος κατά των πλειστηριασμών

Ανακοίνωση ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη νέα περίοδο (6.9.2018)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟ

Το τέλος του καλοκαιριού σηματοδότησε την αρχή μιας νέας πολιτικής φάσης. Η τυπική λήξη των προγραμμάτων και κατά το ΣΥΡΙΖΑ έξοδος από τα μνημόνια, έχει ανοίξει ήδη τη συζήτηση για την «μετά τα μνημόνια» περίοδο.

Βασική επιδίωξη της κυβέρνηση και  κυρίαρχων δυνάμεων του πολιτικού συστήματος, των δυνάμεων του κεφαλαίου και της ΕΕ είναι η διατήρηση του αντεργατικού και ταξικού μνημονιακού πλαισίου που δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια, με οριακές παραχωρήσεις και ευελιξία στην διαχείρισή του, ώστε να εξασφαλίσουν την μακρόχρονη σταθεροποίησή της κατάστασης.

Η εικόνα που προσπαθεί να δημιουργήσει ο  ΣΥΡΙΖΑ ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο «σταθεροποίησης» με κοινωνικές παροχές και οικονομική ανάπτυξη ταυτόχρονα, είναι στον αέρα.

Οικονομικά, η παγκόσμια κρίση και η ύφεση συνεχίζονται στην ίδια την ΕΕ, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ιταλία, στις πρώην αναδυόμενες οικονομίες, όπως στη Τουρκία και μια σειρά χώρες συνεχίζουν να μπαίνουν στο ΔΝΤ, όπως η Αργεντινή. Ο κίνδυνος μιας νέας βουτιάς στις ΗΠΑ δεν έχει ξεπεραστεί. Όλα αυτά δεν ανοίγουν περίοδο ηρεμίας και ομαλότητας αλλά αναταράξεων.

Ταυτόχρονα, στη νέα περίοδο του τυπικού τέλους των μνημονίων, το εργατικό και λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα πρέπει να μπεί με μεγαλύτερες απαιτήσεις και αποφασιστικότητα και λιγότερες αυταπάτες για τις κυβερνητικές υποσχέσεις για να πάρει πίσω όσα έχασε το προηγούμενο διάστημα.

 Οι απεργίες στα λιμάνια δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Το εργατικό και λαϊκό κίνημα είναι ο παράγοντας που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης, της δεξιάς αντιπολίτευσης και της άρχουσας τάξης. 

H πρόταση των Παρεμβάσεων στο Γεν. Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ (30/8/18) - Αγωνιστική-απεργιακή απάντηση | Εργατική συγκέντρωση στη ΔΕΘ, Σαβ. 8/9, Καμάρα, 6μμ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/            dimosio.paremvasis@gmail.com

1/9/2018

Πρόταση των Παρεμβάσεων για το Πρόγραμμα Δράσης

(κατατέθηκε στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ στις 30/8/2018)

Οι επικοινωνιακές προσπάθειες κυβέρνησης - ΕΕ να εμπεδωθεί μια ευφορία για τη δήθεν «έξοδο» από τα μνημόνια και για θετική πορεία για τους εργαζόμενους επιχειρούν να κρύψουν ότι οι μνημονιακές πολιτικές και η επίθεση στη ζωή, τα εισοδήματα και τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας συνεχίζονται, με στόχο την επίτευξη της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης και το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου.

Οι δεσμεύσεις για διατήρηση όλων των μνημονιακών νόμων από το 2010 και μετά, η υλοποίηση των μέτρων ως το 2023 με δημοσιονομικά πλεονάσματα 3,5%, και η συνέχιση προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων με πρωτοβουλία των ελληνικών κυβερνήσεων στην ίδια κατεύθυνση ως το 2060, για δημοσιονομικά πλεονάσματα 2,2%, δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες. Η σκληρή επιτροπεία - αξιολόγηση ανά τρίμηνο δείχνει ότι τα μνημόνια συνεχίζονται, με τη μορφή της τήρησης του συμφώνου σταθερότητας της ΕΕ.

Στη νέα φάση, κυβέρνηση - ΕΕ - κεφάλαιο, με τη συμφωνία όλων των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, θέλουν να εμπεδωθεί στη συνείδηση των εργαζόμενων ότι η πολιτική αυτή είναι μονόδρομος. Να οδηγήσουν τους εργαζόμενους στην παραίτηση και στην αποδοχή ότι οι όποιες «βελτιώσεις» θα κινούνται στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του ληστρικού χρέους, της σιδερένιας μπότας της ΕΕ και των κανόνων της, των συμφερόντων του κεφαλαίου, της επιλογής για ενεργό συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στα Βαλκάνια, τη Μ. Ανατολή και ευρύτερα, της προσπάθειας αναβάθμιση της ελληνικής άρχουσας τάξης στο διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό, που σημαίνει νέους κινδύνους και βάρη για το λαό.

Τα «ψίχουλα» που επιτρέπονται θα είναι μόνο για να γίνει υποφερτή η ακραία φτώχεια, ενώ πολλές φορές θα ακυρώνονται ακόμα και αυτά από τη συνέχιση των περικοπών και τη λιτότητα:

 - Μιλάνε για  αύξηση του κατώτερου μισθού κατά 30-40 ευρώ, μέρος των οποίων θα πάρουν αυτόματα πίσω μέσω της μείωσης του αφορολόγητου, ενώ δεν θα υπάρξουν αυξήσεις σε όλους τους μισθούς ούτε αποκατάσταση των απωλειών.

- Υπόσχονται Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, χωρίς υποχρεωτικότητα για τους εργοδότες, ενώ θα πολλαπλασιάζονται οι εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας και όχι με σταθερή δουλειά.

- Στο ασφαλιστικό, επιδιώκουν την καθυστέρηση χρονικά των νέων περικοπών ενώ συνεχίζεται η απαρέγκλιτη τήρηση της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, με νέα αναλογιστική μελέτη το 2020, και σύνδεση της μεταρρύθμισης με τη βιωσιμότητα των ελλειμματικών ταμείων και το προσδόκιμο ζωής. Ανοίγουν, δηλαδή, την προοπτική για σύνταξη στα 71 και προώθηση του ασφαλιστικού των τριών πυλώνων και της μετατροπής του σε κεφαλαιοποιητικό.