Συνέλευση των Κινημάτων (28 Γενάρη) - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συλλαλητήριο στις 12 Φλεβάρη, 5μμ, πλατεία Αριστοτέλους,
να βροντοφωνάξουμε ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ
Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 28/1 στην ΕΔΟΘ πολύ μαζική συνέλευση σωματείων εργαζόμενων και συνταξιούχων, συνελεύσεων γειτονιάς, τοπικών κινήσεων, επιτροπών αγώνα, φοιτητικών συλλόγων και κοινωνικοπολιτικών συλλογικοτήτων μετά από κάλεσμα του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης.
Στόχος της συνέλευσης ήταν η κοινή δράση όλων των αγωνιζόμενων εργατικών, τοπικών και νεολαιίστικων συλλογικοτήτων από κάθε χώρο δουλειάς και κάθε γειτονιά που με συντονισμένο αποφασιστικό κι ανυποχώρητο αγώνα, ξεπερνώντας λογικές αγώνων απλής διαμαρτυρίας, θα σχεδιάσουν και θα ξεδιπλώσουν στο επόμενο διάστημα αγώνες με όρους νίκης και ανατροπής της κοινωνικής βαρβαρότητας.
Δεκάδες αγωνιστές και αγωνίστριες μετέφεραν στην συνέλευση την εμπειρία αγώνων και εξέφρασαν την ανάγκη για συντονισμένο αγώνα για κάθε ζήτημα, σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά, για την κατοχύρωση για όλους όσους ζουν σ' αυτήν τη χώρα (Ελλήνων, μεταναστών και προσφύγων) του δικαιώματος στη στέγη αλλά και όλα τα κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες, και την οριστική απαλλαγή από την κοινωνική βαρβαρότητα που επιβάλλουν στη ζωή μας η κυβέρνηση (και όλο το μνημονιακό πολιτικό μπλοκ), η Ε.Ε. , το κεφάλαιο, τα μνημόνια, το χρέος.
Ο αγώνας για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας σε μια περίοδο ήττας για το εργατικό και λαϊκό κίνημα έχει μικρές νίκες και έχει γίνει άμμος στα γρανάζια του συστήματος, με δεδομένη τη σημασία πλειστηριασμών και κατασχέσεων για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης. Είναι ανάγκη των καιρών αυτό το πνεύμα του ανυποχώρητου αγώνα να περάσει σ' όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Συζητήθηκε επίσης στην συνέλευση η πολιτική και κοινωνική συγκυρία με το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης που επιφυλάσσει νέα σκληρά μέτρα αλλά και πιθανά ένα νέο 4ο Μνημόνιο με δημοσιονομικό κόφτη παντού, νέα μείωση του αφορολόγητου, μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, νέα φοροεπιδρομή στα εισοδήματα, κατεδάφιση των όποιων ασφαλιστικών δικαιώματων απέμειναν, επέκταση της ελαστικής εργασίας και με νέες ακόμα πιο εκμεταλλευτικές μορφές – μαθητεία, απελευθέρωση των απολύσεων και κατάργηση των ΣΣΕ, περικοπές και αλλαγή του χαρακτήρα του επιδόματος ανεργίας, προετοιμασία χιλιάδων απολύσεων συμβασιούχων, επέκταση της εξαθλίωσης και της φτώχειας, νέες ιδιωτικοποιήσεις.
Κοινή συνισταμένη όλων όσων συμμετείχαν στην συνέλευση των κινημάτων ήταν πως απαιτείται ένας αγώνας από τα κάτω, όπου οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους, με μόνιμο συντονισμό σε τακτική βάση, με βάση πάντα τη δημοκρατία των συνελεύσεων, που δεν θα θυμίζει τις κινητοποιήσεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, τους αγώνες με ημερομηνία λήξης, που είχαν ξεπουληθεί πριν ακόμη ξεκινήσουν ή τους αγώνες για «το μοίρασμα της φτώχειας μας».
Η Συνέλευση αποφάσισε: