Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συζήτησε αναλυτικά την κατάσταση στα βασικά μέτωπα της περιόδου.
1) Τα μέτρα για το ασφαλιστικό, φορολογικό, κόκκινα δάνεια είναι στην καρδιά της υλοποίησης του 3ου
μνημονίου, ενώ διαφαίνεται καθαρά ότι οδεύουμε σε νέο μνημόνιο με μέτρα
ύψους 6 δις στο εγγύς διάστημα. Η πάλη ενάντια στο νέο πακέτο μέτρων
που συζητούν κυβέρνηση και τρόικα είναι μάχη πρωτίστως πολιτική και μ’
αυτή την έννοια οι αγώνες σε εργασιακούς χώρους και γειτονιές για να
είναι αποτελεσματικοί απαιτούν συσπείρωση πάνω σε ένα συνεκτικό
αντικυβερνητικό αντιΕΕ πλαίσιο πάλης.
Οι δυναμικοί αγώνες πολλών κοινωνικών ομάδων το περασμένο δίμηνο και
κυρίως η μεγάλη επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 4 Φλεβάρη
έδειξαν ότι ο κόσμος της εργασίας έχει και τη θέληση και τις δυνάμεις να
αντισταθεί. Όχι τυχαία, μετά την πανεργατική, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προχώρησαν
σε αποκλιμάκωση των αγώνων. Σήμερα εν όψει της επιστροφής της τρόικα
και της λήψης οριστικών αποφάσεων είναι προγραμματισμένη μόνο μια 24ωρη
απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 7/4, που δε γίνεται καμιά προσπάθεια να
πλαισιωθεί από άλλες δυνάμεις, να γενικευτεί και να αποτελέσει βήμα
κλιμάκωσης. Οι προτάσεις του ΠΑΜΕ, που σε ένα βαθμό υιοθετούνται από
ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος, αρκούμενες σε
συμβολικές κινήσεις, χωρίς καμιά προσπάθεια να συμβολής στο ξέσπασμα
ανεξάρτητων από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία αγώνων για τη νίκη.
Την ίδια ώρα, και μετά το συνέδριο – σκάνδαλο της ΓΣΕΕ, εντείνεται η
απονομιμοποίηση των συνδικαλιστικών ηγεσιών στα μάτια των εργαζομένων.
Σ’ αυτές τις συνθήκες γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η αναγκαιότητα
ισχυροποίησης του αγωνιστικού πόλου μέσα στο εργατικό κίνημα, που να
μπορεί να εμπνεύσει και να συσπειρώσει τους εργαζόμενους σε ένα
πρόγραμμα μάχης για τη νίκη και όχι κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας, με
κλιμάκωση, συντονισμό των αγώνων, σε αντιπαράθεση με τις συνολικές
πολιτικές κυβέρνησης ΕΕ ΔΝΤ. Σε αυτή την κατεύθυνση οργανώνουμε την
παρέμβαση των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσα στο εργατικό κίνημα μέσα από τη
συγκρότηση και λειτουργία συνδικαλιστικής γραμματείας, την ουσιαστική
λειτουργία κλαδικών επιτροπών και ταχτικών συνελεύσεων εργαζόμενων
μελών, τη συμμετοχή και στήριξη πρωτοβουλιών και συντονισμών απ’ τα
κάτω. Οι αποφάσεις της Πρωτοβουλίας Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων μπορούν να αποτελέσουν αποφασιστικό βήμα το επόμενο διάστημα.